آخوند «عبدالغفور رومی» مدرس حوزه و فعال فرهنگی بندر ترکمن
بحران خداپرستی در جوامع دینی و غیردینی ناشی از معرفی نادرست و غلطی است که از «خدا» به مردم شده است، در تعالیم اسلامی، آشنا ساختن مردم با محبت و مهربانی خدا، مهمترین زمینه ساز برای دعوت مردم به خداپرستی است.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرنگار حوزه استان های خبرگزاری تقریب، آخوند «عبدالغفور رومی» مدرس حوزه و فعال فرهنگی بندر ترکمن با نوشتن یادداشتی با عنوان «محبت به خدا، زمینه ساز فرمان پذیری» به عوامل و انگیزه هایی که باعث ایجاد محبت به خالق یکتا می شود و تأثیرات و پیامدهایی که در ایجاد و دوری از این نوع ارتباط با خداوند در زندگی انسان ها بوجود می آید پرداخته است که متن کامل آن در ذیل می آید:
گزاف نیست اگر بگوئیم تمام مشکلات مردم دنیا ریشه در مسئله توحید دارد. توحید یعنی باور و اعتقاد به یک خدای بی‌نیاز و خیرخواه. اگر تمام انسان‌ها می‌دانستند که تمام امور هستی در اختیار خدا می‌باشد، هیچ‌گاه از درگاه او دور نمی‌شدند. پیامد طبیعی دور شدن از درگاه خدا آن است که مشکلات مختلفی گریبان گیر جامعه بشری شد. البته شیاطین در دور ساختن انسان‌ها از اصل توحید بی‌تاثیر نبودند، ولی انسان‌ها می‌توانستند و می‌توانند با یاری جستن از عقل و اندیشه و پیروی از پیامبران، به دامان پر مهر خداوند بازگردند.گاه انسان‌ها در شناخت خدا به اشتباه می‌افتند و همین باعث دور شدن آنها از اصل توحید می‌شود. برخی گمان می‌کنند خدا آفریدگار همه چیز است و اگر انسان را آفریده، از او انتظار رعایت قوانین و دستورات دینی دارد. این نوع خداباوری نادرست نیست، اما نیاز به تکمیل دارد. نتیجه ترویج این نوع خداباوری، تصویری خشن و خشک از خدا خواهد بود.
این در حالی است که تعالیم اسلام که بر گرفته از قرآن و سنت نبوی است بر اصل محبت و مهربانی در خداباوری تاکید می‌کنند. رابطه خالق و مخلوق همانند رابطه یک مخترع و وسیله‌ای که اختراع کرده، نمی‌باشد تا هر دستوری به او داد، انجام دهد و هیچ احساس و عاطفه‌ای در میان نباشد. خداوند آفریدگار انسان است و سرنوشت او برایش بسیار مهم است. خدا خود را «ربّ» نامیده، یعنی به پرورش و رشد موجودی که آفریده، بسیار اهمیت می‌دهد.
برای رساندن انسان‌ها به مرحله توحید و خداباوری، تعلیم و آموزش کافی نیست؛ بلکه باید محبت و مهربانی خداوند نیز به مخاطبان منتقل شود. اگر تعلیم خداباوری به انسان‌ها برای سعادتشان کافی بود، بسیاری از کسانی که در مورد خدا آگاهی و دانش دارند، در مسیر توحید قرار داشتند. تنها کسانی در مسیر اطاعت از خدا قرار دارند که نسبت به او محبت دارند و مهربانی او را در زندگی خود احساس کردند.
اصل محبت میان خدا و مردم چنان اهمیت دارد که بسیاری از مکتب‌های فکری ساختگی و جعلی، بر محور محبت و مهربانی تأسیس شده و از همین طریق، اباحی گری و شهوت رانی را به مخاطبان خود تزریق می کنند.
در حالی که اگر انسان‌ها با خداوندی که قرآن و سنت نبوی معرفی می کنند آشنا شوند، خواهند دید که او خدایی است که محبتش دارای آثار و برکات بی نظیر در زندگی است و در صورتی که انسان‌ها پیش از آشنایی با قوانین و فرامین خدا، با محبت او آشنا شوند، با جان و دل به فرمان‌ها و دستورات او جامه عمل می پوشانند.
