گزارش مراسم عزاداری ایام محرم در مرکز اسلامی هامبورگ
همزمان با فرا رسیدن ماه محرم، مراسم عزاداری و سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین در مرکز اسلامی هامبورگ برگزار شد.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب، همزمان با فرا رسیدن ماه محرم، مراسم عزاداری و سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام با شکوه و عظمتی وصف ناشدنی در دهه نخست محرم به مدت یازده شب، از دوشنبه ۱۰ تا پنجشنبه ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۸ با حضور پرشور مسلمانان و ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام از ملیّتهای مختلف در مرکز اسلامی هامبورگ برگزار گردید.
ویژگی شاخص مراسم امسال، حضور انبوه جوانان و نوجوانان در میان عزاداران حسینی بود که بیش از همیشه جلوه می نمود. این جوانان با تشکیل گروه های نوحه خوانی و سینه زنی به این مجلس معنوی، شور و زیبایی خاصی بخشیده بودند. در شب ها و روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی نیز کثرت و ازدحام عزاداران حسینی به گونه ای بود که به دلیل پر بودن همه سالنهای مرکز اسلامی، علاوه بر صحن مسجد، انبوه جمعیت در راهروها، طبقه همکف و نیز در حیاط مرکز، به عزاداری پرداختند.
شایان ذکر است این مراسم همزمان به زبانهای آلمانی و ترکی نیز ترجمه می گردید.
در این شبها عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام پس از برنامه تلاوت قرآن، قرائت ادعیه و اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء، از بیان احکام شرعی توسط آل بتول، سخنرانی حجت الاسلام محمدی آشنانی و مداحی ذاکر اهل بیت احمد نیکبختیان بهره مند می شدند. همچنین سخنران مراسم ظهر عاشورا امام و مدیر مرکز اسلامی هامبورگ حجت الاسلام مفتح بودند.
محور اصلی سخنرانی های حجت الاسلام محمدی آشنانی در ایام محرم « شناخت و معرفت اهداف نهضت حسینی، درس ها، عبرت ها، شعارها و آسیب های آن» بود که با استفاده از آیات قرآن مجید و احادیث و روایات، تشریح و تبیین گردید.
وی در بخشی از سخنان خویش اقامه سوگواری برای امام حسین (ع) را دستوری دینی برشمرده که هدف از آن بازخوانی تقابل حق و باطل و اسوه گیری از قهرمانان حق آن همچون امام حسین (ع) و اصحاب گرانقدرش و پندگیری و عبرت آموزی از سرنوشت شوم تجلیات باطل آن همچون عمر سعد و شمر می باشد. وی با اشاره به حضور و نقش زنان در حماسه کربلا، آسیب شناسی مراسم سوگواری و عزاداری ها و بسنده نکردن به گریه بلکه عملگرایی، توجه به نماز و عفت ورزی اخلاقی در طول زندگی را مورد تاکید قرار دادند. همچنین وی در طول شب های محرم در سخنرانیهای خویش به موضوعاتی همچون: اهمیت زمینه ها و ضرورت شکل گیری حماسه کربلا ، خاستگاه و رسالت توحیدی قیام کربلا، درس ها و عبرت های نهضت عاشورا، حضور، نقش و جایگاه زنان در حماسه حسینی، حکمت و فلسفه اقامه سوگواری برای سالار شهیدان، معرفی انواع گریستن و معرفی نوع گریه بر امام حسین (ع)، آسیب شناسی تحلیل نهضت حسینی و آسیب های اقامه سوگواری، تحلیل شفاعت و تبیین ثبات قدم و برنامه سوگواران حسینی در دوران معاصر اشاره نمود.
لازم به ذکر است در ویژه برنامه ظهر روز عاشورا، حجت الاسلام مفتح امام و مدیر مرکز اسلامی هامبورگ به ایراد سخنرانی پرداخت. وی ضمن تقدیر و تشکر از حضور گسترده و پرشور مردم و خصوصاً جوانان و خادمان و خدمتگزاران حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، از امام حسین (ع) به عنوان پیوند دهنده ابتدا و انتهای تاریخ یاد کرده و افزودند: در فرازهایی از زیارات وارث که مضامین زیبا و درس آموزی دارد، می خوانیم که « السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُوسَی کَلِیمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عِیسَی رُوحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِیبِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام [وَلِیِّ اللَّهِ]» امام حسین (ع) چه نسبتی با حضرت آدم ابوالبشر دارد که به عنوان وارث آدم شمرده می شود؟ یا وارث حضرت نوح (ع) و حضرت ابراهیم (ع) و سایر انبیای بزرگ؟ و از طرف دیگر پرچم قیام امام زمان (عج) و شعار آن حضرت مطابق آنچه در روایات نقل شده عبارت « یالثارات الحسین» است. یعنی از ابتدا تا انتهای تاریخ اباعبدالله (ع) حضور دارد. ما در طول تاریخ قله هایی داریم که بعثت انبیاء الهی مانند حضرت نوح (ع) حضرت ابراهیم (ع)، حضرت موسی (ع)، حضرت عیسی (ع) و پیامبر گرامی اسلام جزو این قله ها هستند. قله های دیگری نیز در تاریخ وجود دارد مانند انقلاب کبیر فرانسه، انقلاب روسیه، انقلاب اسلامی ایران و ... از قله های دیگر مانند جنگ جهانی اول و دوم، لشکر کشی اسکندر مقدونی، حمله مغول و ... تفاوت قله های بعثت انبیاء الهی با سایر قله های بشری که در تاریخ وجود دارد در ماندگاریشان است. پیامبران الهی هنوز در جامعه بشری تاثیرگذار هستند ولی سایر قله ها به وقایع تاریخی تبدیل شده اند. و از اینکه از امام حسین (ع ) در زیارت وارث به عنوان وارث انبیای الهی نام برده شده است متوجه میشویم که میان شخصیت و نهضت اباعبد الله (ع) با قله های ماندگار تاریخ بشری نسبتی وجود دارد، که قابل مطالعه و بررسی است.
وی در بخش دیگری از سخنان خویش با اشاره به علل قیام عاشورا به تحلیل این موضوع از منظر متفکرین قرون معاصر پرداخته و افزود: امام حسین (ع) ۱۰ سال در دوران معاویه امامت و رهبری پیروان اهل بیت (ع) را به عهده داشتند و در این ۱۰ سال قیام نکردند، چه شد که در قرن ۶۱ هجری قیام کردند؟ این از موضوعاتی است که در طول تاریخ کمتر به آن پرداخته شده است، ولی در قرون معاصر برخی از متفکرین به تحلیل این موضوع پرداختند که به سه نظریه در ادامه اشاره خواهیم کرد:
نظریه اول: مرحوم صالحی نجف آبادی در کتابی به نام « شهید جاوید» هدف قیام امام حسین (ع) را تشکیل حکومت اسلامی میداند. وی می گوید در مرحله اول امام با سرپیچی از بیعت یزید، مشغول بررسی این موضوع بود که تشکیل حکومت ممکن هست یا نه. در مرحله دوم امام در پاسخ به دعوت کوفیان تصمیم به حرکت برای تشکیل حکومت گرفت، لذا مسلم بن عقیل را فرستاد جهت بررسی شرایط کوفه. مرحله سوم قیام پس از روبرو شدن با سپاه حر است که امام سعی در جلوگیری از خونریزی و برقراری صلح شرافتمندانه داشت. در مرحله چهارم که دشمنان اقدام به تهاجم کردند، امام به مقاومت و دفاع تا سرحد شهادت پرداخت. البته بسیاری از بزرگان با این نظریه مخالفت کردند و گفتند در این نظریه علم غیب امام به شهادت انکار شده است.
نظریه دوم: مرحوم دکتر علی شریعتی نظریه مرحوم صالحی نجف آبادی را رد می کند و می گوید اگر امام حسین (ع) قصد تشکیل حکومت اسلامی در کوفه را داشت راه مناسب تر این بود که با عده ای از جوانان و اسبان تندرو از راههای ناشناخته خود را به سرعت به کوفه برساند و حکومت را در دست بگیرد، نه اینکه با زنان و کودکان و به صورت آشکارا و پر سرو صدا و با سخنرانی در منازل وسط راه به سوی کوفه حرکت کند. ایشان معتقد است که امام حسین (ع) احساس کرد که انحراف در جامعه اسلامی در حدی شده است که اصلاح انحرافات به راحتی امکان پذیر نیست و نیاز به ایجاد یک شوک اجتماعی بزرگ و موج عظیم در جامعه دارد.لذا ابا عبدالله (ع) از ابتدا برای شهادت حرکت بود اما نه شهادت معمولی بلکه شهادتی پر سر و صدا، که آن برکه آرام و لجن گرفته جامعه اسلامی را تکان دهد. دکتر شریعتی جملاتی را در تایید این نظریه از امام حسین (ع) بیان می کند.
نظریه سوم: استاد شهید مطهری نیز نظریه مرحوم صالحی نجف آبادی را رد میکند، و میگوید اگر عامل حرکت اباعبدالله به سمت کوفه، نامه اعلام آمادگی کوفیان بود، باید آن حضرت پس از اطلاع از تخلف کوفیان و شهادت مسلم بن عقیل، راه خود به سمت کوفه را ادامه نمیداد و به مدینه باز میگشت. شهید مطهری با تکیه بر سخنان نقل شده از اباعبدالله در کنار مرقد رسول الله و وصیت نامه معروف ایشان به محمد حنفیه، معتقد است که هدف اصلی امام حسین (ع)، اصلاح امور جامعه و احیای سیره پیامبر(ص) و امیرالمومنین علی(ع) از طریق امر به معروف و نهی از منکر بوده است.
