شهید مطهری مشوق من در نگارش داستان‌های کودک بود

به گزارش خبرگزاری تقریب؛ برنامه هفتگی (یکشنبه‌های ملی)، امروز ۱۸ شهریورماه به تقدیر از اساتید احسان اشراقی، محمود حکیمی، جواد صفی‌نژاد، و هرمز همایون‌پور اختصاص داشت در این برنامه که هر هفته به همت کتابخا‌نه ملی در موزه میراث مکتوب برگزار می‌شود جمع کثیری از اهالی ادب و هنر حضور داشتند.

در ابتدای جلسه محمدرضا سحاب، پژوهشگر در تجلیل از مقام استاد صفی‌نژاد اظهار کرد: کتابخانه ملی خوشبختانه متحول شده است به نحوی‌که در آن به روی همه گشوده شده است در ضمن کتابخانه ملی در دوره جدید به اهل علم توجه ویژه نشان می‌دهد گردهمای‌هایی نظیر یکشنبه‌های ملی گواه بارز این ادعا است. درباره استاد صفی نژاد حرف برای گفتن زیاد است اما من در حد توانم تنها به چند بعد از ویژگی‌های برجسته این استاد اشاره می‌کنم.
وی ادامه داد: قبل از هر چیز باید به شخصیت برجسته استاد صفی نژاد اشاره کنم، وی را می‌توان به حق جانشین شایسته برای استاد گنجی دانست همچنین وی با وجود اینکه جز افتخارات این سرزمین هستند اما هیچگاه از مردم فاصله نگرفتند برای همین مردمی بودن را باید به امتیازات این استاد اضافه کرد. ویژگی دیگر استاد صفی نژاد به کارهای میدانی وی مربوط می‌شود او برای کارهایش به شدت وقت و انرژی می‌گذاشت برای همین بسیاری از روستا‌ها و نقاط دور افتاده کشور را بازدید کرد تا بتواند کارش را به بهترین نحو عرضه کند.
وی اضافه کرد: استاد صفی نژاد برای تحقیق در قنات‌ها و چاه‌ها طالب آباد با مردم آن ولایت زندگی کرد حتی او برای یک کلمه ساعت‌ها تحقیق انجام می‌داد تا بتواند آنچه را که ارائه می‌دهد قابل استناد باشد این ویژگی ستودنی استاد صفی نژاد می‌تواند برای همه جوانان الگو باشد.
سحاب با انتقاد از فضای موجود در دانشگاه‌ها گفت: متاسفانه امروز دانشجویان تنها در زمانیکه در کلاس‌ها حضور دارند با استادشان در ارتباط هستند این رویه نیز از آنجا نشات گرفته که همه به دنبال گرفتن مدرک هستند این جو وحشتناک به روی بار علمی این سرزمین تاثیر گذاشته است پس توصیه می‌کنم با الگو برداری از رفتار اساتیدی چون صفی نژاد وضعیت نامطلوب فعلی اصلاح شود.
وی در انتهای سخنان خود تاکید کرد: وقتی یک محقق برای تحقیق خود حاضر می‌شود مدتها با افراد غیر خانواده‌اش زندگی کند این امر بیانگر آن است که به کارش با دل و جان علاقمند است. استاد صفی نژاد زمانی که می‌خواست درباره عشایر کار کند مدت‌ها با آنها زیست تا حاصل کارش در افتخارات کتابخانه ملی باقی بماند.همچنین جمع آوری‌ کتاب‌هایی درباره شهرهای مختلف ایران از دیگر اقدامات استاد صفی نژاد است. در خاتمه سخنانم از همه درخواست می‌کنم تا قدر اساتید خود را بیشتر بدانند و وسایل آسایش آنها را بهتر و بیشتر فراهم کنند.
در ادامه مراسم استاد صفی نژاد نیز در سخنانی تاکید کرد: من غرق در پژوهش‌هایی هستم که هنوز گوشه‌ای از آن تمام نشده است. در جای جای این سرزمین خرده فرهنگ‌هایی وجود دارد که هر یک برای خود منزلتی دارند البته تفاوت‌هایی که در حوزه خرد فرهنگ‌ها دیده می‌شود نشئت گرفته از جغرافیای خاص آن منطقه است.
وی اعلام کرد: آرزو دارم در سراسر ایران مؤسسات تحقیقاتی وجود داشته باشد تا بتوان تحقیقاتی که انجام می‌شود را گرد آوری کرد زیرا متاسفانه بسیاری از مواقع کارهای پژوهشی به دست فراموشی سپرده می‌شوند.
بخش دیگر این مراسم به تجلیل از استاد حکیمی اختصاص داشت در این بخش مصطفی رحماندوست شاعر و نویسنده گفت: استاد حکیمی را از دهه سی و چهل می‌شناسم این استاد از آن دوران برای کودکان داستان نوشت و با داستان‌هایش کودکان را هیجان زده کرد استاد حکیمی جز محدود کسانی است که پیش از انقلاب اسلامی درباره کودکان کار می‌کرد کاری که در آن سلیقه و احساسات کودکان لحاظ شده بود.این نکته را برای این گفتم گاهی اوقات کتاب‌های که درباره کودک می‌نویسند درباره کودک است در صورتی که رویکرد اصلی برای کودکان نوشتن است.
خیلی خوشحالم که استاد حکیمی هم اکنون نیز می‌نویسد اما افسوس می‌خورم از اینکه کتاب‌هایی که اساتیدی نظیر وی کار می‌کنند آنگونه که باید بازخورد لازم را ندارد البته تا حدی این مسئله وابسته به فضایی است که به واسطه وسایل ارتباط جمعی به وجود آمده است.
بعد از سخنان رحماندوست استاد محمود حکیمی با تشکر از سخنان گفته شده اظهار کرد: جدا از تشکر ویژه‌ای که از استاد رحماندوست دارم باید از استاد امیر خانی، استاد میر جعفری ، آیت الله سبحانی و ... تجلیل ویژه داشته باشیم. من مدتی در قم درس حوزوی خوانده‌ام این مسئله نیز نشات گرفته از گرایشات قلبی من است و به نوعی در داستان‌هایم نیز جلوه‌گری می‌کند. در ضمن سعی کرده‌ام که در داستان‌های خود به انواع مختلف مفاهیم دینی را مد نظر قرار دهم.
وی تصریح کرد: قبل از انقلاب مدتی به کار ترجمه کتاب‌های پلیسی مشغول بودم در همان دوران از طرف مجله(مکتب اسلام) از من دعوت به عمل آمد تا در آن نشریه کار کنم این دعوت به نوعی مسیر زندگی من را تغییر داد به نحوی که کتاب‌های داستانی نظیر (مصعب ابن عمیر) حاصل این تحول است.
وی افزود: هر بار که داستانی از من در نشریه مکتب اسلام چاپ می‌شد آن را نزد شهید مطهری می‌بردم تا وی پیرامون آن کار نقد‌هایش را بیان کند. این اتفاق برای من هیچگاه فراموش شدنی نیست که شهید مطهری مشوق من در چاپ داستان‌های کودک بود البته بزرگان دیگری چون شهید بهشتی و شهید باهنر نیز من را با تشویق‌هایشان شرمنده خود می‌کردند.
حکیمی تاکید کرد: دوستان دیگری نیز هستند که باید در این مراسم از آنها یاد کنم اما اگر نام آنها از یادم رفته است من را به بزرگی خودشان ببخشند. در خاتمه سخنانم می‌خواهم بگویم که در حوزه کودکان نویسندگان بسیاری مشغول به کار هستند این اقدام بسیار راضی کننده است و باید از آن حمایت شود.
در بخش دیگری از این مراسم فرهاد طاهری پژوهشگر عرصه ادبیات و تاریخ شفاهی در تجلیل از مقام استاد هرمز همایون پور گفت: امروز برای من روزی به یاد ماندنی است زیرا فرصتی پیش آمد تا از استاد خود تشکری ویژه داشته باشم البته سخن گفتن در جمع اساتیدی که در این مراسم حضور دارند بسیار سخت ولیکن خود را موظف می‌دانم چند کلام سخن بگویم.
وی اضافه کرد: در استاد همایون پور یک ویژه بارز و عیان وجود دارد آن هم اینکه حاصل شدگی شان علم را به خوبی در نزد این استاد شاهد هستیم خصیصه‌ای که من از به عنوان یک کیمیا نام می‌برم.درباره استاد باید چند صفت بارز را تعریف کنم که اصلی‌ترین آن در سه فاکتور بیان می‌شود.
وی تاکید کرد: استاد در طول عمر خود هیچگاه انصاف را در قضاوتش از یاد نبرد. برای مثال من یک بار خود شاهد این مسئله بودم چون کارمند وی که بنا به دلایلی با وی به درشتی سخن می‌گفت نیازمند دریافت وام شد.اما  استاد همایون پور این درشتی کارمند خود را به هیچ وجه در تصمیمش در اعطای وام دخالت نداد. از این دست مثال‌ها بسیار است که در حوصله این مراسم نمی‌گنجد.
طاهری با بیان اینکه همایون پور از تنگ نظری بریع است تصریح کرد: یکی دیگر از ویژگی منحصر به فرد استاد همایون پور بری بودن وی از تنگ نظری است استاد هیچگاه موفقیت دیگران برایش آزار دهنده نبود بلکه هر موفقیتی که به حق رخ داده بود خوشحالی وی را در پی داشت.
ویژگی پایانی که می‌خواهم از نام ببرم به میدان دادن استاد به جوانان برمی‌گردد استاد بر خلاف برخی افراد موفقیت دیگران را نادیده نمی‌گرفت بلکه با میدان دادن به آنها سعی می‌کرد تشویقی شایسته از آنها داشته باشد. این امتیازات استاد را وقتی بیان می‌کنم به نوعی آزار نیز می‌بینم زیرا فضای که در جامعه علمی ما حاکم شده به اندازه‌ای تنگ نظرانه است که حتی در میان مردم عامی نیز نمی‌توان آن را مشاهده کرد پیس بیاییم قدر استادانی چون استاد همایون‌پور را بدانیم و به روشنفکرانمان بیاموزیم وقتی در مسند قدرت قرار گرفتند به این امر توجه کنند.
در ادامه مراسم هرمز همایون پور نیز تاکید کرد: وقتی تعاریف استاد طاهری را می‌شنیدم تعجب می‌کردم که آیا وی درباره من حرف می‌زند زیرا خود را راجع‌به آنچه وی می‌گوید نمی‌دانم اما درباره کتابخانه ملی باید بگویم بسیار برای این مکان علمی خوشحال هستم چون اتفاقات بسیار خوبی در آن رخ داده است.این اتفاقات باعث شده تا کارکردهای کتابخانه ملی در بخش‌های مختلف بیش از گذشته شود. در انتهای سخانم باید بگویم اگر کاری در عرصه ویراستاری انجام داده‌ام به میل خودم بوده و توقعی بابت آن از دیگران ندارم.
آخرین استادی که از وی تجلیل به عمل آمد استاد احسان اشراقی بود درباره این شخصیت علمی جمشید کیان پور محقق و تاریخ شناس دقایقی سخن گفت و وی را یکی از نوابغ توصیف کرد. کیان‌پور تاکید کرد که استاد اشراقی با تحقیقاتی که پیرامون تاریخ انجام داد به جوانان فرصتی برای درست تحقیق کردن اهدا کرد.
استاد احسان اشراقی نیز با تشکر از مراسمی که انجام شده در جملاتی کوتاه گفت: تمام عمر خود را صرف تحقیق و مطالعه کرده‌ام البته ادعای برای این کار ندارم چون دامنه علم به اندازه‌ای وسیع است که حتی ما به گوشه‌ای از آن نیز نمی‌توانیم دست پیدا کنیم.
بخش پایانی این مراسم به سخنان اشرف بروجردی رئیس کتابخانه ملی اختصاص داشت. وی با تشکر از حضور اساتید در این مراسم اظهار کرد: امیدوارم این نشست‌ها بتواند آغازگر یک اتفاق خوب باشد تا به نوعی بتوان از این قبیل برنامه‌ها در جهت تعامل بیشتر بهره برد. البته یکشنبه‌های ملی بهانه‌ای است تا ما اساتید را بیشتر ببینیم.
وی افزود: یکشنبه‌های ملی همچنین به ما یاد آور می‌شود که ما هر چه به دست آوردیم حاصل تلاش اساتید برجسته‌ای است که ما امروز از چهار نفر از آنها تجلیل می‌کنیم.اساتید بزرگ ما به ما می‌آموزیم که چگونه زندگی کنیم و چگونه به پیرامون خود بنگریم. حتی از آنها می‌اموزیم که چگونه در عرصه علم قدم برداریم. البته برگزاری این قبیل مراسم‌ گوشه‌ای از تلاش‌های اساتید را نمی‌تواند جبران کند اما ما تلاش خود را می‌کنیم تا قدردان آنها باشیم.