مرحوم شیخ الاسلام، دغدغه مند موضوع فلسطین بود

به گزارش حوزه سیاست خبرگزاری تقریب، مجتبی امانی، سرپرست سابق ایران در دفتر حفاظت منافع در قاهره در وبینار بین المللی "سفیر وحدت و مقاومت" که به مناسبت فرارسیدن نخستین سالگرد درگذشت مرحوم «حاج حسین شیخ الاسلام» صبح امروز دوشنبه 25 اسفندماه 1399 به همت مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی برگزار شد، اظهار داشت: سابقه آشنایی بنده و مرحوم حسین شیخ الاسلام در زمان ورود به وزارت امور خارجه و زمانی بود که به اقتضای وظیفه کشیک دفتر بودم و طی شبانه روز ارتباطات گسترده ای با معاونان وزارت خارجه داشتم. مرحوم شیخ الاسلام یکی از معاونان در حوزه اطلاع رسانی و تصمیمگیری حوزه کشورهای عربی و شمال آفریقا بود که بسیار محل رجوع همه بود. ایشان در مسیر فعالیت های خود اهتمام زیادی داشت و اگر بحرانی در شبها یا ایام تعطیل رخ می داد، حتما شخصا حضور می یافت و مسائل را مدیریت می کرد. این ویژگی مهمی بود که جدیت ایشان را نشان میداد که در کنار سایر ویژگی ها از جمله تدین، ولایت پذیری و تقید دینی از جمله نماز اول وقت و حضور در مراسم های عزاداری قرار می گرفت.
جلساتی را به خاطر دارم که ایشان در جلسات وزارت خارجه تاکید می کرد که در پیگیری مسائل سیاست خارجی علاوه بر لزوم درنظر گرفتن واقعیات باید به خداوند هم توکل داشت. حوزه های ماموریتی من بیشتر به حوزه کاری ایشان مرتبط بود به خصوص ماموریت های ثابت و موقتی در کشور مصر داشتم که به ارتباط مستمر با ایشان منتهی می شد و این ارتباطات وقتی که ایشان مدیر بین الملل مجلس شورای اسلامی هم بود، ادامه داشت. مرحوم شیخ الاسلام کارشناس برجسته ای در موضوع فلسطین و مسائل منطقه و مرجع تحلیلی خوبی برای دیگران به شمار می آمد.

وی افزود: یک بار ایشان در ماموریتی به همراه هیاتی پارلمانی به قاهره آمد و بعد از انجام برنامه های ملاقات، به من گفت که می خواهم چند روزی بیشتر در قاهره باشم. آن موقع نزدیک رویدادهای انقلاب مصر بود و این کشور در تلاطم و درگیری بود. ایشان از من پرسید که من می خواهم به میدان تحریر بروم و آیا من موافق هستم یا نه که من پاسخ دادم: خواهش می کنم شما آزاد هستید هر کاری می خواهید انجام دهید. ایشان گفت: شما باید به من بگویید تا من بروم. من پاسخ دادم: مانعی ندارد چرا که بسیاری از مهمانان خارجی در میدان تحریر حضور پیدا می کنند. ایشان رفت و اتفاقا در آن روز اجتماعی از سلفی ها در میدان صورت گرفته بود که از قضا از ایشان خواسته بودند برایشان سخنرانی کند که ایشان هم با مزاح پاسخ داده بود که از امانی اجازه ندارم. در آن چند روز ملاقات هایی هم با افراد سرشناس داشت.

وی درادامه بیان داشت: ایشان روحیه بسیار بالایی داشت و دغدغه و محور اصلی فکری اش، موضوع فلسطین و قدس بود و سعی داشت که طرف های مصری را با خطرات رژیم اشغالگر آشنا کند. یکی از ملاقات های ایشان با خانم «سفی ناز کاظم» بود که یک مصری محجبه و علاقمند به انقلاب و محور مقاومت بود. وقتی مرحوم به دفتر این فعال مصری می رود، در اتاق آن خانم تابلویی با این جمله اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ رو به رو می شود که برای ایشان بسیار جالب بود. مرحوم شیخ الاسلام از آن خانم پرسید که آیا می دانید این تابلو و این دعا از چه کسی است؟ آن خانم پاسخ داد: من نمی دانم برای کیست اما این دعا میگوید دولتی باید بر سر کار باشد که اهل اسلام در آن عزت و اهل نفاق ذلت یابد. این توصیه برای من بسیار جالب است و به این دلیل این تابلو را در اتاق نصب کرده ام.

امانی در پایان گفت: من یک روز به دیدار ایشان در مجلس رفته بودم که پیشنهاد داد کتابی با موضوع فلسطین در مصر چاپ کنیم که تاکنون چنین کاری اتفاق نیفتاده بود، البته این ملاقات بعد از سقوط مرسی و در دوره عدلی منصور بود. مرحوم شیخ الاسلام کتاب «کلمات حضرت امام» درباره فلسطین را پیشنهاد داد. من یکی دو ماه بعد با کتاب چاپ شده پیش ایشان برگشتم که خیلی خوشحال شد و آن موضوع را کار بسیار با ارزشی دانست. انشاءالله خدا ایشان را مورد رحمت قرار دهد.

انتهای پیام/