به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، محمد علیزاده نظری در یادداشتی که برای خبرگزاری تقریب ارسال کرده، در خصوص اتحاد ملی و انسجام اسلامی مطالبی را بیان کرده است.
متن یادداشت به شرح زیر است:
در نگاه اولیه به دو مقوله اتحاد ملی و انسجام اسلامی، درک هم‌افزایی این دو موضوع در ذهن دچار چالش می‌شود.
در واقع این سوال مطرح می‌شود که اگر اتحاد ملی را یک همسویی و هم‌افزایی مرتبط با عوامل درونی جامعه بدانیم که رنگ و بوی ملیت و توجه به وطن می‌دهد و انسجام اسلامی را تلاش برای همگرا کردن ظرفیت های کشورها و جوامع اسلامی را اهداف دینی و سپس سیاسی معنا کنیم، این دو مقوله تزاحمی با تحقق دیگری دارد یا خیر؟ و اینکه آیا این دو موضوع در قامت تحقق، می‌توانند مکمل همدیگر باشند؟
برای پاسخ به پرسش‌های فوق لازم است مفهوم دو مقوله اتحاد ملی و انسجام اسلامی بررسی گردد.
اتحاد ملی، ریشه در هم‌افزایی و همسویی تمام توان و قدرت یک ملت و نظام در جهت دستیابی به اهداف ترسیم شده دارد. البته از منظر ملی گرایانه‌ی افراطی نیز می‌توان به موضوع اتحاد ملی نگریست که نتیجه این نگاه چیزی جز تعصب قومی، نژادی، سرزمینی، زبانی و مشروع دانستن سلطه بر دیگران نیست.
قبل از پرداختن به مقوله انسجام اسلامی باید به تفاوت‌های ظریف وحدت اسلامی و انسجام اسلامی توجه کنیم. در واقع، وحدت اسلامی به معنای مصطلح، بر همبستگی عمومی مسلمانان بر اساس وجود اشتراکات دینی آنان تاکید می‌کند که پیامدهای آن می‌تواند بسیار کلی و البته مهم باشد. ولی انسجام اسلامی، به دنبال ایجاد سطح مناسبی از وفاق میان مسلمانان، گروه‌ها یا دولت‌های اسلامی در جهت دستیابی به اهداف و منافع مشترک با تلاش جمعی و هماهنگ است.با این تعریف، وحدت اسلامی را می‌توان شرط لازم و ضروری برای تحقق انسجام اسلامی دانست.
همانطور که می‌دانیم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصول نهم و یازدهم خود ضمن تاکید بر استقلال و تمامیت ارضی، بر اساس آیه کریمه" إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ" دولت را موظف کرده تا سیاست کلی خود را بر پایه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامی قرار دهد و در راستای دستیابی به وحدت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام کوشش نماید.
با توجه به اینکه انسجام اسلامی یک موضوع فراملی است و سرمایه گذاری برای آن در عرصه‌های مختلف نوعی هزینه بر جامعه تحمیل می‌کند، اما از زاویه دیگر تقویت انسجام اسلامی در میان ملتهای مسلمان به ویژه در شرایط حساس کنونی، سرمایه‌گذاری مشترکی است که منافع آن عاید همه مسلمانان در هر نقطه‌ای از جهان اسلام خواهد شد. نا‌گفته نماند که تحقق اتحاد ملی نیازمند آرامش فراملی به ویژه در میان کشورهای همسو است.
در یک نگاه نظام مند، اگر تک تک کشورهای اسلامی را به مثابه بلوک های یک سد عظیم که در برابر فشارها و آسیب های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بیگانگان مقاومت می‌کنند، در نظر بگیریم، شرط نخست این ایستادگی، اتحاد درونی هریک از این کشورها و شرط دوم پیوند عمیق و انسجام بین هر کدام از ملت ها است.
حال باید گفت امت اسلامی اگر به دنبال تحکیم پیوند‌های برادرانه اسلامی باشد، باید هر کدام از واحدهای تشکیل دهنده این امت را به همگرایی و همکاری دعوت نماید.همچنین در درون هر یک از کشورهای اسلامی نیز برای ایجاد تعالی و توسعه همه جانبه و پایدار، نمی‌توان از سرمایه‌گذاری برای ایجاد رابطه برادرانه و همکاری مشترک با سایر اجزای امت اسلامی غافل شد.
بنابراین کشورهای اسلامی، باید اتحاد ملی خود را با انسجام اسلامی در میان یکدیگر همسو بدانند و تدبیر و تلاش برای هر کدام از این دو عرصه را پشتوانه‌ی دیگری بشمارند.
انتهای پیام/
