جاهلان بنا بر قیاس با نفس حقیر خود تصور می کنند داغ عزیزان و مصیبت برادران و خواهران، ما را از ادامه مسیر مقاومت باز می دارد. آنها ناآگاهانه مظلومیت را معادل شکست تعبیر می کنند و نمی دانند از قضا مظلومیت از مهم ترین سرمایه های مسلمانان در طول تاریخ بوده و هست و ایشان در عین مظلومیت قدرتمندند.
اشتراک گذاری :
بر مسلمانان پوشیده نیست که از آغاز حرکت پیامبر عظیم الشان اسلام(ص)، همواره شهادت عنصر لاینفک نهضت ایشان بوده است. عنصری که در همان نخستین سال های آغاز بعثت با شهادت جناب یاسر و جناب سمیه آغاز شد و خون ایشان برکات غیر قابل وصفی را به نهضت نبوی تزریق کرد و پس از آن نیز همچنان شجره طیبه اسلام با خون پاک و سرخ شهیدانش آبیاری شد و به چنان درخت تنومندی تبدیل شد که به تعبیر وحی: «كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ.»(ابراهیم، آیه 24)
لذا هرچند ما در این ایام در سوگ برادران و خواهرانی هستیم که در کرمان مظلومانه به دست خبیث ترین گروه های ارتجاعی و تکفیری به شهادت رسیدند اما نه این جنایت ها برای مان امری بدیع و ناشناخته است و نه با مصیبت های ناشی از آن بیگانه هستیم.
نیروهای اصیل اسلامی از شیعه و سنی – برخلاف گروهک های تکفیری ساخته و پرداخته دولت هایی که در عناد با اسلام عزیز قرار دارند – به خوبی می دانند این حرکت های مذبوحانه نه تنها اثری در عزم اسلامی و روحیه مقاومتی پیروان مکتب رسول خاتم(ص) ندارد بلکه به عکس، آنان را مصمم تر و عزم شان را استوارتر می کند.
جاهلان بنا بر قیاس با نفس حقیر خود تصور می کنند داغ عزیزان و مصیبت برادران و خواهران، ما را از ادامه مسیر مقاومت باز می دارد. آنها ناآگاهانه مظلومیت را معادل شکست تعبیر می کنند و نمی دانند از قضا مظلومیت از مهم ترین سرمایه های مسلمانان در طول تاریخ بوده و هست و ایشان در عین مظلومیت قدرتمندند. دقیقا به عکس دشمنان اسلام که در اوج رذالت و جنایت ضعیف اند و ذلیل! برای اثبات این مدعا کافی است به آنچه این روزها در سرزمین های اشغالی میگذرد نظری بیفکنیم؛ یک طرف وحوشی قرار دارند که به قول خودشان از پیشرفته ترین ارتش منطقه و گران ترین تجهیزات نظامی جهان برخوردار است و طرف دیگر نیروی مقاومتی قرار دارد که در اوج محاصره و تحریم با زحمت فراوان توانسته ادواتی را تولید و نیروهایی را تربیت کند که بعد از نود و سه روز همچنان دشمن خود را به اعتراف وادار که علی رغمِ رَقَم زدن بی سابقه ترین جنایات علیه بشریت، اما هیچ توفیقی در اهداف اعلامی اش به دست نیاورده است.
تصویر غزه مظلوم اما مقتدری که نیروهای صهیونیستی علی رغم ارتکاب جنایت های وحشیانه هنوز نتوانسته اند به کوچکترین موفقیتی در آن دست یازند - و برای نمونه دو نفر از اسرای جنگی شان را آزاد کنند – قابل تعمیم به هر گوشه ای از جهان اسلام است که در آن حلقه ای از زنجیره مبارک مقاومت قرار دارد.
بنابراین وقتی مدعیان «پیشرفته ترین ارتش منطقه» در غزه، چنین رفتار سراسر روبه زوالی را از خود به نمایش گذاشته باشند، چه جای تعجب است اگر گروهک تروریستی وابسته به آنها نیز با ستاندن جان زنان و کودکان – آن هم با اقدامی بزدلانه – در خیال خام شان انتقام از سرداری بگیرد که مدفنش پس از چهار سال همچنان مهم ترین کابوس شان است. راستی سردار سلیمانی، بزرگترین کابوس همه آنها بود؛ هم صهیونیست های غاصب و هم تروریست های قصاب! همانطور که او تنها افتخار ملت ایران یا مذهب تشیع نبود؛ سلیمانی مظهر اقتدار و قله افتخار تمام مسلمانان و بلکه آزادگان جهان بود.
به قلم: حجت الاسلام سیدمحمدرضا مرتضوی؛ معاون امور بین الملل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
