رسانه های غرب بعد از گذشت سه هفته از آغاز رویکرد جدید تبلیغاتی اشان، همچنان بر طبل مقابله با آوارگان مسلمان می کوبند و بدون اشاره به ریشه های اصلی بحران آوارگی در آفریقا و غرب آسیا، از مشکل آواره پذیری در اروپا به عنوان: بحران بزرگ اجتماعی مهاجرت پناهجویان غیرقانونی به این قاره یاد می کنند.
اشتراک گذاری :
حدود پنج سال از آغاز بحران آوارگی در دوکشور اسلامی سوریه و لیبی می گذرد و در این فاصله، بیش از 4میلیون نفر از مردم سوریه (ازجمعیت 23 میلیونی این کشور) و بیش از 150هزار نفر از مردم لیبی (ازجمعیت 5/6 میلیونی این کشور) به علت اقدامات خشونت بار گروهک های تروریستی و تکفیری ازخانه و کاشانه خود آواره و از کشور خارج شده اند. البته تعداد آوارگانی که در داخل این دو کشور باقی مانده و با وضعیت فلاکت باری به زندگی خود ادامه می دهند بیش از سه برابر مهاجرت کنندگان از کشور است. در این حال، بیش از سه هفته است که رسانه های غربی، در برنامه های خبری و تحلیلی خود، از افزایش مهاجرت های غیر قانونی به اروپا سخن می گویند و حجم زیادی از پربیننده ترین وپرشنونده ترین برنامه هایشان را به انعکاس ابعاد مختلف این نوع مهاجرت ها، اختصاص داده اند. حال آن که براساس آمار، تنها 5درصد از آوارگان سوری ولیبیایی، کشورهای اروپایی را به عنوان مقصد برگزیده و 95درصد آن ها، اقامت درکشورهای اسلامی همسایه (ترکیه، اردن، لبنان، مصر و...) را بر مهاجرت به کشورهای اروپایی ترجیح داده اند. براساس آمار، تعداد مهاجرانی که طی 7ماه گذشته کشورهای اروپایی (حدود 30 کشور )را به عنوان محل اقامت انتخاب کرده اند، تنها حدود 360هزار نفر است که بسیاری ازآنان نیز به علت ممانعت های کنونی نهاد های امنیتی وانتظامی در اروپا، همچنان در مناطق مرزی و مبادی ورود وخروج مسافر به سر می برند.
به هر ترتیب، رسانه های غرب با گذشت بیش از سه هفته از آغاز این رویکرد تبلیغاتی، همچنان بر طبل مقابله با آوارگان مهاجر می کوبند و بدون اشاره به ریشه های اصلی بحران آوارگی در آفریقا و غرب آسیا، از مشکل آواره پذیری در اروپا به عنوان: بحران بزرگ اجتماعی مهاجرت پناهجویان غیرقانونی به این قاره یاد می کنند. چنانکه دراین فضا سازی تبلیغاتی، از یک سو از خطراتی که ممکن است این نوع مهاجرت ها برای امنیت اروپا داشته باشد، سخن گفته می شود و از سوی دیگر از اقدامات دولت های اروپایی برای اسکان موقت این مهاجران، تصویری مثبت و به اصطلاح انسان دوستانه ارائه می گردد.
در باره این مواجهه رسانه ای با موضوع آوارگان، نکات تحلیلی فراوانی وجود دارد که در ذیل به برخی از مهمترین آن ها اشاره می کنیم و پرداختن به ابعاد دیگر این موضوع را به بخش های بعدی موکول می کنیم:
1-تبلیغات کنونی رسانه های اروپایی در خصوص مشکل آواره پذیری در اروپا، کوششی برای فراهم کردن فضاهای مساعدی محسوب می شود که دولت های این قاره بتوانند با بهره برداری ازآن، دامنه برخوردهای قهرآمیز را با مهاجران غیر اروپایی و عمدتا مسلمان، گسترش بخشند.
2-روشن است که این نحوه برخورد با موضوع مهاجرت ها، مبارزه با «معلول» است و دولت های اروپایی بطور آگاهانه، مبارزه با «معلول» را برمبارزه با «علت» ترجیح می دهند. زیرا چنانچه موضوع مبارزه با علت این مهاجرت ها (آوارگی ها)، در دستورکار آن ها قرار بگیرد؛ قاعدتا پای دولت های غربی به عنوان مسبب اصلی پدیده آوارگی در آفریقا و غرب آسیا به میان کشیده می شود.
3-مهاجرت اتباع آسیایی و آفریقایی به اروپا، طی دهه های اخیر همواره ادامه داشته و دولت های اروپایی در سال های اخیر، انواع تدابیر بازدارنده و امنیتی را برای جلوگیری و محدودیت آن بکاربرده اند. ولیکن اینک به نظر می رسد که علاوه برافزایش نسبی تعداد این مهاجرین، علل دیگری دولت های اروپایی را به اینگونه واکنش های تند تبلیغاتی وا داشته است. چنانکه دراین خصوص، برخی از کارشناسان معتقدند: افزایش این احتمال که جنگ داخلی در سوریه ولیبی در شرف پایان یافتن است؛ سبب شده تا دولت های اروپایی از هم اینک، تدابیر بازدارنده ای را برای بازگشت تروریست های تکفیری ( اعضای اروپایی آسیا تبار و آفریقا تبار عضو داعش) به این قاره به کار گیرند.
4-تبلیغات جاری رسانه های غربی در خصوص تمایل آوارگان مسلمان به زندگی در اروپا، کوششی برای سرپوش گذاشتن براین واقعیت نیز هست که اقلیت های مسلمان ساکن کشورهای اروپایی با انواع تبعیضات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مواجهند و با وجود داشتن تابعیت، از حقوق شهروندی محرومند. تبلیغاتی که جنبه دیگر آن تقویت جریان اسلام هراسی در دنیای غرب است.
