یکی از اهداف اصلی آمریکا در اجرای طرح «نیلوفر آبی»، جلوگیری از موفقیت نیروی بسیج مردمی(حشد الشعبی) عراق و ممانعت از جلوه گر شدن توانمندی های مرجعیت این کشور در فراخوان جوانان عراقی، اعم از شیعه و سنی، برای دفاع از این کشور در برابر خطرات داخلی وخارجی است.
اشتراک گذاری :
امریکا با اعزام 300تن از نظامیانش به عراق و همچنین ایجاد پایگاه های نظامی جدیدی دراین کشور، اجرای طرح تازه ای را به نام «نیلوفر آبی» آغاز کرده است. بنا به گفته «مارتین دمپسی» رئیس ستاد مشترک آمریکا، هدف از اجرای این طرح: دادن مشاوره به مقامات نظامی، هماهنگی حملات هوایی، آموزش سربازان عراقی و دسترسی به قبایل سنی است. نظامیانی که بر اساس طرح «نیلوفر آبی» به عراق اعزام شده اند، عمدتا از مستشاران و مربیان نظامی هستند که در پایگاه «حبانیه» در نزدیکی شهر الرمادی و در پایگاه دیگری در مسیر تکریت به موصل مستقر می شوند و آموزش وتجهیز واحدهای کوچک نظامی و انتظامی عراقی را به عهده می گیرند. درخصوص اهداف آمریکا از اجرای این طرح و همچنین ابعاد و پیامدهای احتمالی آن نکات تحلیلی قابل ملاحظه ای وجود دارد که در ذیل به تشریح آن می پردازیم:
1- با توجه به این که، قبل از اجرای طرح «نیلوفر آبی» و پیش از اعزام اخیر 300 تن از نظامیان آمریکایی به عراق، حدود 3500 تن از نظامیان امریکایی دراین کشورحضور داشته و هیچ اقدام مؤثری را در مقابله با گروهک تروریستی داعش صورت نداده اند، بسیاری از مردم عراق و همچنین بسیاری از نمایندگان مجلس این کشور، نسبت به تحرکات تازه آمریکا بدبین هستند و اجرای طرح «نیلوفر آبی» را کوششی مشکوک با اغراض استعماری همانند: زمینه سازی برای تجزیه این کشور می دانند؛ چنانکه «ظافر العانی» از نمایندگان پارلمان عراق گفته است که: 3500 مستشار آمریکایی مستقر در این کشور جز نشستن در اماکن کاری انجام نمی دهند و آموزش آن ها، منحصر به سلاح های سبک است که از عهده گروهبان های عراقی هم بر می‌آید.
2- بنا به اعتقاد بسیاری از تحلیگران، تدوین و اجرای طرح آمریکایی«نیلوفر آبی» در عراق، مبتنی بر تصمیمات جدیدی است که از تغییر راهبردهای آمریکا در این کشور خبرمی دهد. به گفته آن ها، از اواخر سال گذشته مقامات نظامی و سیاسی آمریکا در حال بازبینی دکترین امنیتی- نظامی این کشور در منطقه بوده و سرانجام به این نتیجه رسیده اند که: برای تضمین بیشتر موفقیت‌های اشان در سطح منطقه و عبور از سیاست فرسایشی رقیب، نباید تنها به ائتلاف به اصطلاح ضد داعش متکی باشند؛ بلکه به ناگزیر باید رأسا مدیریت تحولات را به عهده بگیرند. آن هم با اتکا به گروه های تکفیری و بهره برداری از پتانسیل گروه‌های تروریستی( استفاده از ظرفیت تنش ساز و جنگ افروز داعش)، به نحوی که بتوانند کشورهای مخالف با منافع خود را درموقعیت آسیب پذیری قرار دهند. ولذا اعزام نیروهای جدید به بهانه تحرکات داعش، یکی از این سیاست های جدید محسوب می شود و آمریکایی‌ها تلاش می‌کنند که تا ازاین طریق زمان پایداری گروه های تکفیری ازجمله داعش و النصره (جیش الفتح ) را نیز افزایش دهند.
3- برخی از کارشناسان براین اعتقادند که یکی از اهداف اصلی آمریکا در اجرای طرح «نیلوفر آبی»، جلوگیری از موفقیت نیروی بسیج مردمی(حشد الشعبی) عراق و ممانعت از جلوه گر شدن توانمندی های مرجعیت این کشور در فراخوان جوانان عراقی، اعم از شیعه و سنی، برای دفاع از این کشور در برابر خطرات داخلی وخارجی است. مقامات نظامی و سیاسی در واشنگتن سرانجام درک کرده اند که نیرویی مردمی به نام «حشد الشعبی» در حال نقش آفرینی در این کشور است و درصورت ادامه چنین روندی، نه تنها موجبات تقویت جبهه مقاومت ضد صهیونیستی فراهم می شود؛ بلکه منافع منطقه ای آمریکا را در میان مدت و درازمدت در معرض خطر جدی قرار می دهد؛ بنابراین در اجرای طرح «نیلوفر آبی»، کوشش آن است تا معادلات نظامی عراق به گونه دیگری رقم بخورد.
4-«جان کربی»، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا گفته است : « 3 تا 5 سال طول می‌کشد تا عراق بتواند بر یورش‌های داعش فائق آید و این اتفاق طی یک شبانه روز رخ نخواهد داد» و این به معنای آنست که مقامات واشنگتن بنا ندارند، برنامه مؤثر وقابل ملاحظه ای برای مقابله با این گروهک به اجرا درآوردند واز سوی دیگر، درحال زمینه سازی برای حضور نظامی طویل المدت درعراق هستند؛ چنانکه پیش ازاین نیز درخصوص مدت فعالیت ائتلاف ضد داعش، از ده ها سال و حداقل پانزده سال سخن گفته اند.
5-گفته می شود به موازات اجرای طرح آمریکایی«نیلوفر آبی» در عراق، روسیه نیز تلاشهایش را درمنطقه افزایش داده است واین به معنای آن است که مقامات مسکو نیز دریافته اند که استقرار جدید نیروی های آمریکا با اهدافی فراتر از مقابله با داعش و با ابعاد منطقه ای صورت گرفته است.
