اهمیت وحدت در نهج البلاغه/11| نکوهش جدایی طلبان و روشنگری

به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، هر زمان مسلمانان در تاریخ متفق و متحد بوده اند داراى قدرت و عظمت و شوکت بوده اند و هر زمان که تفرقه و نفاق در ميان آنها افتاد شکست خورده اند .جدا شدن از توده هاى جمعيّت مسلمين، و به تعبير ديگر انزواى اجتماعى، يکى از انحرافات فکرى و اعتقادى و عقيدتى است، افراد منزوى به زودى گرفتار تخيلات خود برتر بينى مى شوند و چنين مى پندارند که موجودى برترند و مردم بايد در برابر آنها تعظيم کنند و چون چنين عکس العملى از مردم نمى بينند آتش بدبينى و سوء ظن وکينه و عداوت در دل آنها روشن شود.

نگاه امام علی(ع) به موضوع وحدت، نگاهی راهبردی و اسـاسی اسـت که از عمق عشق و علاقه ایشان به پیـامبر(ص) و تـداوم حـیات دین و امتش برمی خیزد. ایشان تداوم خط اسـلام و مـسلمانی را به عنوان یک اصل اساسی و مهم، سرلوحه فعالیتهای خویش قرار داده بود و با تـمام وجـود و تا آخرین لحظه عمر خـویش بـه هر آنـچه ایـن مـهم را تحقق می بخشد، اهتمام ویژه داشت و حـتی لحـظه ای از این مهم غفلت نورزید.

لذا خبرگزاری تقریب تلاش دارد، فرمایشات امام علی(ع) در خصوص وحدت و اهمیت آن را منتشر کند.

دیگر از شیوه های نقش آفرینی زمامدار در تحقق آرمان «اتحاد و انسجام»، آن است که با نکوهش گروه جدایی طلب، آنها را از فرجام شکاف در سطوح جامعه، آگاه کنند و با بهره گیری از همین روشنگری ـ تلویحاً ـ به وحدت و یکپارچگی رهنمون سازد؛ امیرالمؤمنین(ع) در نکوهش کوفیان می فرمایند:

گرفتار کسانی شده ام که چون امر می کنم، فرمان نمی برند و چون آنها را فرا می خوانم، اجابت نمی کنند؛ ای مردم بی اصل و ریشه! چرا به یاری پروردگارتان چشم دوخته اید؟ آیا دینی ندارید که شما را گرد آورد و یا غیرتی که شما را به خشم وادارد؟!... شما را به یاری برادرانتان می خوانم؛ مانند شتری که از درد بنالد، ناله و فریاد سر می دهید و یا همانند حیوانی که پشت آن زخم شده، حرکتی نمی کنید![27]

ایشان در خطبه ای دیگر، به همین گروه می فرمایند:
ای مردم رنگارنگ و دلهای پریشان و پراکنده که بدنهایشان حاضر و عقلهایشان از آنها غایب و دور است! من شما را به سوی حق می کشانم، اما چونان بزغاله هایی که از غرش شیر فرار می کنند، می گریزید؛ هیهات! که با شما بتوانم تاریکی را از چهره عدالت بزدایم و کجیها را که در حق راه یافته، راست نمایم.[28]

حضرتش فرجام جدایی طلبی و عنان گسیختگی را ناگوار[29] ارزیابی کرده و فرموده است:

آگاه باشید! به خدایی که جانم در دست اوست، شامیان بر شما پیروز خواهند شد؛ نه از آن رو که از شما به حق سزاوارترند؛ بلکه از آن جهت که در راه باطلی که زمامدارشان می رود، شتابان می تازند؛ حال آنکه شما در گرفتن حق من سستی می ورزید... رهبر شما از خدا اطاعت می کند، شما با او مخالفت می ورزید؛ اما رهبر شامیان خدای را معصیت می کند، لیکن از او فرمان بردارند؛ به خدا سوگند! دوست دارم معاویه شما را با افراد خود مانند مبادله درهم و دینار با من سودا کند؛ ده نفر از شما را بگیرد و یک نفر از آنها را به من بدهد.[30]

از این رو، آن حضرت فرموده‌اند: «نه با همراهی شما می توان انتقام خونی را گرفت و نه با کمک شما می توان به هدف رسید.» [31]

انتهای پیام/