اکنون وقت آن رسیده است که تحول عظیمی در نظام مدیریت کشور در جهت تشکیل دولت جوان حزب الّهی ایجاد شود و مدیریّت جهادی بر دیوانسالاری فرسوده ترجیح یابد؛ تشکیل چنین دولتی باعث خواهد شد که نظریّه دولت انقلاب اسلامی بر کرسی نشیند.
اشتراک گذاری :
به گزارش سرويس ساير رسانه ها خبرگزاری تقریب:
محمدعلی فتح‌الهی نوشت: «دولت جوان و حزب الّهی» که مطالبه رهبری معظم انقلاب اسلامی، زمینه سازی برای روی کار آمدن آن می باشد؛ ویژگیهای دولت مطلوب آتی را بیان می کند. اما علاوه بر آن یک نظریه دولت و یک ایده حکمرانی را هم عرضه می کند و پدیده دولت را با جوانی و حزب الّهی بودن تعریف می نماید. نظریه دولت باید فرایند توجه جامعه به دولت و جدی گرفته شدن آن را مورد بررسی قرار دهد و درکی از ماهیت دولت را ارائه نماید که ناظر به تبیین چنین فرایندی باشد. دولت را یک پدیده جوان و الهی دانستن، نشان می دهد که دولت به عنوان وجه تشخّص یافته یک ملّت، دیده می شود که قرار است بار زندگی را بر دوش بکشد و نه اینکه سربار جامعه باشد. جوان بودن دولت به آن است که شجاع، پر کار، مسئولیّت پذیر، پیش برنده، دارای ابتکار و توان فوق العاده، عاقل و عالم بوده باشد. دولت، وصف جوانی دارد؛ چون افق های جدید زندگی را می گشاید و دست و پا گیر و مزاحم زندگی مردم نمی‌باشد.
دولت جوان و حزب الهی، همان دولت اسلامی، مردمی، بسیجی، انقلابی، جهادی و دولت مقاومت هم خواهد بود. اسلامی، جهادی، بسیجی و مردمی بودن از مشخصات اصلی نظام مدیریت انقلابی است. رفتار عادلانه کارگزاران و رابطه محبت آمیز بین آنها و مردم، از نشانه های مدیریت اسلامی است. مردمی بودن مدیریت را هم نه تنها در مشارکت دادن مردم، بلکه باید در تعلق مدیریت به آنها دانست. کارگزاران هم باید نقش خود را در رفع موانع و ارائه تسهیلات جستجو کنند. مدیریّت بسیجی و جهادی به معنی پرکاری، تدبیر، کار شبانه روزی و پیگیری امور است که به سبکبال، کم هزینه و کارآمد بودن دولت منجر می شود. مدیریت حزبی هم با محدود شدن به عرصه های سیاستگذاری و عدم تسری به سطوح حرفه ای و تخصصی خواهد توانست باعث پیشرفت جامعه گردد.
ماهیّت دولت در این نظریّه، جوانانه و الهی است و اگر نخواهد چنین وصف و نقشی را داشته باشد، دولت واقعی نخواهد بود. در دولت موقّت که پس از پیروزی انقلاب اسلامی روی کار آمد، نه تنها پیران روی کار آمدند، بلکه مهمتر آنکه درکشان از کارکرد دولت، عبارت از کنترل و محدود کردن مردم و قیام و انقلاب آنها بود. امام خمینی(ره) یکی از اشتباه‌های کشور در اوایل پیروزی انقلاب را سپردن مدیریت کشور به دست لیبرالها ذکر کردند که معتقد به مدیریتهای غیر دینی بودند و نظام اداری فاسد شاهنشاهی را حفظ کردند. ایشان حساسیت و مخالفت خود با مدیریت لیبرالی را چنین بیان می کنند:
«من امروز بعد از ده سال از پیروزى انقلاب اسلامى همچون گذشته اعتراف مى کنم که بعضی تصمیمات اول انقلاب در سپردن پستها و امور مهمه کشور به گروهى که عقیده خالص و واقعى به اسلام ناب محمدى نداشته اند، اشتباهى بوده است که تلخى آثار آن به راحتى از میان نمى رود .... تا من هستم نخواهم گذاشت حکومت به دست لیبرال ها بیفتد. تا من هستم نخواهم گذاشت منافقین، اسلام این مردم بی پناه را از بین ببرند.» (صحیفه امام خمینی -جلد 21 - صفحات 286-285)
دولت موقت در واقع، ظرفیت و انرژی انقلاب را ضایع کرد و فرصتی را که می توانست به اصلاح نظام اداری کشور منجر شود، از بین برد. آسیب این مهم را می توان در طول سالهای پس از انقلاب اسلامی ملاحظه کرد که مهمترین آن، عدم توفیق در تشکیل دولت اسلامی می باشد. هرچند که حوادث بعد از انقلاب که منجر به جنگ تحمیلی می‌گردد، موجب شکوفایی مدیریت انقلابی و جهادی در سراسر کشور می‌شود، اما نظام اداری غیر اسلامی کم و بیش در کشور ماندگار شد. وصله و پینه های بعدی و جوش و خروشهای انجام گرفته؛ بویژه با وجود مشکلات داخلی و دشمنی های فراوان استکبار جهانی، نتوانست این سنّت غلط را جبران نماید. حفظ ماهیت دولت قبل از انقلاب که دولت را نه به گونه ابزار و وسیله ای برای نیل به اهداف ملی که دارای ماهیت و اهدافی مستقل از مردم طراحی کرده بود؛ مهمترین علت عدم توفیق در دستیابی به دولت اسلامی بود. نمود این درک غلط از ماهیت دولت را در بقای نظام اداری و دیوانسالاری مریضی می توان دید که ریشه در قبل از انقلاب داشت و اداره دستگاه دیوانسالاری را مهمترین معضل دولت نمود. البته آگاهی انقلابی و کمال سیاسی مردم ایران به توفیق الهی باعث شده است که بین نظام انقلابیِ«امّت و امامت» و تشکیلات دیوانسالاری تفکیک شود.
اکنون پس از چهل سال که از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد؛ وقت آن رسیده است که تحول عظیمی در نظام مدیریت کشور در جهت تشکیل دولت جوان حزب الّهی ایجاد شود و مدیریّت جهادی بر دیوانسالاری فرسوده ترجیح یابد. تشکیل چنین دولتی باعث خواهد شد که نظریّه دولت انقلاب اسلامی بر کرسی نشیند و تفاوت ماهوی آن با سایر نظریّه های غیر الهی دولت آشکار گردد. بیانیّه گام دوم انقلاب، در صدد آن است که چنین درک درست و ایده اسلامی حکمرانی را تحقق بخشد.
