تاریخ انتشار۱۶ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۳۱
کد مطلب : 392786

​کارگردان سریال «مینو»: می‌توانستم بودجه بیشتری طلب کنم اما جیب مردم، جیب من است

امیر پوروزیری درباره خالی بودن سریال «مینو» از فضای کشمکش‌های جنگی، گفت: نخواستم در این روزهای سخت و غم‌انگیز اقتصادی، سریالی بسازم که از جیب مردم خواسته خرجی کرده باشم و خودم را تبدیل به سوگولی عده‌ای کنم.
​کارگردان سریال «مینو»: می‌توانستم بودجه بیشتری طلب کنم اما جیب مردم، جیب من است
به گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب، امیر مهدی پوروزیری کارگردان سریال «مینو» در پاسخ به این سوال که در این سریال تلویزیونی با تجربه مستندسازی که داشتید چطور شد از این فضا دور شدید و به داستان پرداختید یک مقدار فضای ذاتی جنگ که مملوء از کشمکش بوده است مغفول مانده مخاطب آن فضای پرتنش جنگ احساس نمی‌کند، دلیل آن کمبود امکانات بوده و یا خودتان نخواستید به این فضا بپردازید، تصریح کرد: محدودیت‌ها همیشه هست و ترجیح می‌دهم درباره محدودیت‌ها صحبت نکنم که امکانات و ظرفیت‌ها نگذاشتند این نوع پرداخت شکل بگیرد.اگر ایرادی هست پای آن بایستم و به عنوان کارگردان بپذیرم. کار کم بودجه‌‌ای است و قرار است با چهار میلیارد تومان یک 30 قسمتی ساخته شود و قرار است سال 59 و جنگ را بپردازد و قرار است در 5 ماه و نیم فیلمبرداری بشود و قرار است سریال اول یک کارگردان باشد همه این‌ها سختی‌ها و فشارهایی است که وارد می‌شود.

وی تصریح کرد: بعضی از دوستان به من گفتند می‌توانستید فضاهای بازتری داشته باشید. این امکان را به ما نمی‌داد. در هر صورت ساخت سریال ارزان یک تبعاتی هم دارد. برای ساخت سریال باید دو رویکرد در دستور کار قرار بگیرد؛ یکی اینکه برای مخاطب عام کار ساخته می‌شود یا برای مخاطب خاص که عده‌ای برای تو دست بزنند. فیلم‌ساختن برای مردم یک نوع وجوه خاصی را می‌طلبد و باید یک نگاه همه‌جانبه مدنظر قرار بگیرد. اولین نگاه و سلوک آن به مخاطب برمی‌گردد که این روزها شرایط اقتصادی سخت و روزهای غم‌انگیزی را سپری می‌کند در این روزها من سریال ارزانی ساختم.

پوروزیری خاطرنشان کرد: سریال ارزانی ساختم که از جیب مردم خواسته خرجی نکرده باشم. سعی کردم امیال خودم را به تصویر بکشم و یک خودنمایی صرف به منصه ظهور برسد. تعارف نداریم فیلم ساختن در ایران از جیب مردم است. مردم ولی نعمت منِ فیلمساز هستند و اگر برای آن‌ها فیلم می‌سازم باید به فکر آن‌‌ها هم باشم. می‌توانستیم بر روی زیاده‌طلبی پافشاری کنیم زمانیکه اوج پای کار آمده این‌ها را تحت فشار قرار دهیم.

وی با اشاره به رفتار برخی‌ها که فقط متکی به بودجه هستند، تأکید کرد: می‌توانستم بودجه بیشتری از اوج طلب کنم و کار را زمین بگذارم تا متوقف شود. اما حتی یک روز هم کار را متوقف نکردیم. در بدترین و سخت‌ترین شرایط کار کردیم. شما درست اشاره می‌کنید که "مینو" خالی از کشمکش و تنش‌های جنگی است و اصلاً تانکی وجود ندارد. ترجیحم این است در مقام سریال اول خودم روزهای سختی را تجربه کنم تا اینکه سوگولی یک عده باشم تا بعداً با من عکس یادگاری بگیرند. یک مقدار کار شما دچار مشکلات و ایرادات است برای عکس گرفتن هم به سراغ شما نمی‌آیند.

بیشتر بخوانید
نشست رسانه‌ای کارگردان و بازیگران «مینو»/ کارگردان مینو: منعی برای استفاده از اسم یک زن در سریال نداشتیم

کارگردان سریال «مینو» افزود: آن کسی که باید متهم بشود سازنده است؛ یک جایی هست دسته جمعی جنگ برویم و پشت سر تو به عنوان فیلمساز هستند و در حین جنگ می‌بینی کسی پشت سر تو نیست و همه روبرویت قرار دارند. آن‌هایی که گفتند همه با تو هستیم روبرویت هستند. همه این اتفاقات برای کسی رقم می‌خورد که همیشه خواسته در معرض نقد قرار بگیرد. وقتی سال 59 و جنگ را انتخاب می‌کنم شرایط سخت مالی را هم می‌پذیرم.

در ادامه این نشست عباس غزالی بازیگر سریال مینو درباره حضور خود در این سریال گفت: از همان ابتدا که فیلمنامه را خواندم داستان آن برایم جذاب آمد، چرا که قصه و عناصر آن بسیار تصویری بود و می‌توانستم آن را در ذهنم تجسم کنم. من همواره در انتخاب نقش‌هایم وسواس دارم و دلیل گزیده‌کاری‌ام این است که دوست دارم کارهایی را انجام دهم که مرا یک پله به جلو ببرد و در شأن مخاطب باشد. مینو چنین ویژگی داشت و لحظه لحظه آن برای من جذاب و خاطره‌‌انگیز بود. در مورد فیلمنامه باید بگویم مینو یکی از معدود سریال‌هایی است که داستان آن از همان قسمت اول آغاز می‌شود و مانند برخی سریالهای دیگر از قسمت 5 یا 6 شروع نمی‌شود. فکر می‌کنم یکی از دلایلی که مخاطب را همراه کرد همین بود.

غزالی در پاسخ به این پرسش که نقش‌آفرینی او در این سریال شبیه به کارکتر بهروز در سریال وضعیت سفید است گفت: اصولا خودم کاراکتری را با کارکتر دیگر قیاس نمی‌کنم و سعی می‌کنم تعاملم با خالق اصلی کارکتور که نویسنده است خوب باشد. از این رو همواره تلاشم بر این است که ذهنیت نویسنده و کارگردان را بفهمم و خودم را به ذهنیت آنها نزدیک کنم. در این راستا همیشه از عباس غزالی جدا می‌شوم و به جلد کارکتر مورد نظر نزدیک می‌شوم و سعی می‌کنم موقعیت را زندگی کنم. فکر می‌کنم به غیر از تاریخ، این دو سریال هیچ شباهتی با یکدیگر ندارند و به لحاظ بازیگری نیز کارکتر بهروز بیشتر به تیپ نزدیک می‌شد اما درباره رضا این اتفاق نمی‌افتاد و تلاشمان مبتنی بر خلق یک شخصیت بود که من آن را زندگی کردم. با این حال هر دو کارکتر برای من بسیار دوست‌داشتنی‌اند با این تفاوت که پرونده بهروز در ذهن من بسته شده اما پرونده رضا برای من بسته نشده و تا پایان پخش سریال باز است.

در ادامه این نشست مهدیه نساج درباره اینکه چطور برای بازی در نقش مینو انتخاب شده گفت: داستان انتخاب شدن من را همه می‌دانند و پیش از این بارها به آن اشاره کردم. من از سریال آسپرین آقای فرخنده را می‌شناختم و برای این سریال مرا به ایشان معرفی کردند و بعد از دورخوانی و تمرین برای حضور در نقش مینو انتخاب شدم. بازی در این سریال تجربه بسیار فوق‌العاده‌ای بود و اولین نقش اصلی من محسوب می‌شد. ژانر دفاع مقدس، ژانر سختی است و از آنجا که در طول سریال اتفاقات تراژیک بسیاری در آن می‌افتد حضور در این سریال تجربه تکرار نشدنی برای من به حساب می‌آید. فکر می‌کنم مخاطبان با دیدن ماحصل کار متوجه خواهند شد که چقدر سریال سختی‌های عجیب و غریبی داشته است. مثلا صحنه‌ای که دیشب پخش شد و ما از پنجره به بیرون پریدیم 30 الی 40 بار برداشت شد و من در برداشت‌های پایانی دستانم می‌لرزید و می‌توانم بگویم حدودا 6،7 ماهی یک کاتارسیس حسابی برایمان اتفاق افتاد اما خوشبختانه بازخوردی که نسبت به این سریال به من می‌رسد بازخورد بسیار خوبی است. با این حال مشتاقم نظرات مخالفین را نیز بدانم.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا برای بازی در نقش مینو از کارکتری الهام گرفته است یا خیر، گفت: برای بازی در نقش مینو مطالعات بسیاری داشتم و تحقیقات زیادی را در این زمینه انجام دادم. با این حال از کارکتر دیگری الهام نگرفتم و  نخواستم شبیه کسی باشم،  در نتیجه سعی کردم شخصیت مینو بکر باشد.

در ادامه این نشست سلمان فرخنده نویسنده و بازیگر سریال مینو گفت: از ابتدا که نوشتن مینو آغاز شد طرح آن یک طرح مستند و جنگی بود که در ادامه به یک طرح داستانی تبدیل شد. من بعد از نگارش 5،6 قسمت به تیم نویسندگان سریال اضافه شدم و در ادامه طرح را قسمت به قسمت نوشته و کامل کردیم. امیرمهدی پوروزیری در تک‌تک سکانس‌ها که می‌نوشتیم حضور داشت و سکانس به سکانس با ما پیش می‌آمد. گرچه اسم او در فهرست نویسندگان سریال نیست، اما بخشی از دیالوگ‌ها را به کمک او می‌نوشتیم. همچنین بسیاری از صحنه‌ها ماحصل بداهه و نظرات بازیگران است. من و امیر  پوروزیری به لحظه اجرا بسیار معتقد هستیم ممکن است متن پشت میز نوشته شده باشد اما اثر باید در لحظه خلق شود چرا که در لحظه بسیاری از چیزها تغییر می‌کند. این کار محصول یک کار گروهی است که فقط نویسندگان در آن دخیل نبودند، بلکه همدلی اعضای گروه باعث شد این سریال چنین کیفیتی پیدا کند و صحنه‌های ما مصنوعی نشودو به دل مخاطبان بنشیند. به نظرم این کار یک تیم است.

در ادامه این نشست امیرمهدی پوروزیری در پاسخ به این سوال که آیا از نتیجه کار راضی است، گفت: اینکه کسی از کار خودش راضی باشد و ایرادهای خود را در لحظه نمایش اثرش نبیند بسیار دردناک است. امیدوارم دوستان منتقد و مخاطبان درباره این سریال نظر دهند که نتیجه کار چگونه شده است. با این حال باید بگویم زحمات بسیار زیادی برای ساخت آن کشیده شده است.

وی درباره اینکه آیا صحنه‌ای از سریال حذف شده یا نه، گفت: هیچ صحنه‌ای از سریال حذف نشده است تنها برخی صحنه‌های خشن و قتل تعدیل شد. باید توجه داشته باشیم وقتی داریم درباره جنگ صحبت می‌کنیم و صحنه‌های جنگی را به تصویر می‌کشیم نمی‌توانیم نگاه ساده‌ای داشته باشیم.

وی در پاسخ به این پرسش که چطور ممیزی‌های صدا و سیما درباره موضوع حجاب در پوشش خانم پروانه معصومی رعایت نشده، گفت: من فکر می‌کنم ارائه تصویر واقعی از زندگی مردم برایشان دلنشین‌تر خواهد بود بازیگران من در طول ضبط سریال حجابشان را به خوبی حفظ می‌کردند و من دلیلی برای تذکر به آنها نمی‌دیدم. من خود در این جامعه زندگی می‌کنم و می‌دانم خط قرمز چیست بعضی خطوط قرمز وجود ندارند و صرفا تصور می‌شوند. فکر نمی‌کنم کسی این تصور را داشته باشد که حجاب و پوشش بازیگران در این سریال رعایت نشده است و حرمت موی سفید خانم معصومی بسیار فراتر از اینهاست که بخواهیم راجع به آن فکر کنیم.

پور وزیری در پاسخ به این پرسش که آیا ممنوعیتی برای گذاشتن اسم یک زن بر سریال نداشتید، گفت: در  مقطعی گذاشتن اسم زن بر روی سریالهای صدا و سیما ممنوع بود، اما اکنون چنین ممنوعیتی وجود ندارد و ما در این راستا مشکلی نداشتیم.

پوروزیری در پاسخ به این پرسش که آیا سازمان هنری رسانه‌ای اوج در طول ساخت برای شما محدودیت ایجاد کرد، گفت: شروع کار ما در موسسه روایت فتح بود و اوج هیچ محدودیتی برای ما ایجاد نکرد . من در بسیاری از مواقع در مقابل ممیزی‌هایی که سازمان به کار وارد می‌کرد می‌‌ایستادم و موضوع را با گفت‌وگو رفع و رجوع می‌کردیم.

وی با اشاره به چالش‌های ساخت سریال با موضوع دفاع مقدس گفت: ساخت سریال در فضای دفاع مقدس پر از چالش است از زمانی که شما ایده دارید تا زمانی که می‌خواهید قصه را بنویسید این چالشها همواره با شما همراه هستند. وقتی می‌خواهید قصه بگویید باید وارد خیالپردازی شوید اما در این هنگام برخی جلو شما را می‌گیرند و می‌گویند نباید درباره دفاع مقدس خیالپردازی کنید. اما ما خواستیم در کنار مستندگونگی کار به فضای قصه‌گویی همراه با تخیل نیز وارد شویم. 

مهدی همایونفر تهیه کننده این سریال در پاسخ به این پرسش که آیا 10 میلیارد هزینه ساخت مینو شده است، گفت: اسپانسر کار غیر از سازمان اوج که بیشترین هزینه را برای ساخت سریال پرداخت کرد موسسه روایت فتح نیز در ابتدا به ما کمک کرد. با این حال هزینه ساخت این سریال کمتر از نیمی از آنچه شما گفتید بود و کار بسیار کم بودجه بود اگر بخواهم عدد بگویم حدودا 4 میلیارد و اندی برای ساخت این کار هزینه شده است البته  ساخت فیلمهای جنگی بسیار پرهزینه است.

انتهای پیام/
https://taghribnews.com/vdcc4iq1e2bqom8.ala2.html
مرجع : تسنیم
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی