«دختر کوهستان» را بدون تماشای قفقاز نوشتم

 
حسینی خاطرنشان کرد: هر جا مقاله، نوشته و حتی جمله ای در مورد قفقاز و داغستان بود، جمع آوری و مطالعه کردم تا کتابم را با تسلط بنویسم. می خواستم قصه آن منطقه را به درستی برای مخاطب ترسیم کنم. برای نوشتن دختر کوهستان مطالعه و تحقیقات زیادی داشتم و بقیه کار هم تخیل بود.
 
وی با اشاره به اینکه دختر کوهستان یک رمان تاریخی نیست، بیان کرد: دختر کوهستان بیشتر حوادث و روایت بین شخصیت ها و روستاییان است. دختر داستان از آدم ها می ترسد، به نوعی غریبگی می کند چون با مردم روبرو نشده است. این دختر فقط پدر و مادربزرگ خود را دیده و نسبت به قفقازها ذهنیت خوبی ندارد.
 
نویسنده کتاب هایی همچون اشک آخر، قسمت دوم، گربه پایتخت و گلسنگ تصریح کرد: مادربزرگ در قصه هایی برای نوه اش تعریف می کند اسمی از محمدسام نمی برد برای اینکه ذهنیت دختر آشفته نشود و کنجکاوی او برانگیخته نشود، در واقع هدف مادربزرگ از این پنهان کاری این است که آرامش نوه خود را بهم نریزد.
 
وی خاطرنشان کرد: قبول دارم که در کتاب دختر کوهستان توصیفات زیادی از طبیعت داشتم و این امر دست خودم نبود، می خواستم طوری بنویسم که مخاطب ارتباط برقرار کند و بتواند فضای داستان را تصور کند. در این داستان به شخصیت محمدسام فرصت دادم که در طی حوادث فکر کند تا با توجه به گذشته و حرف هایی که شنیده است، ابهاماتش برطرف شود. برای حوادثی که مادربزرگ قصه آنها را تعریف می کرد فرصت واکنش به شخصیت ها نبود چون او فقط برای نوه اش قصه ای می گفت و رد می شد.
 
گفتنی است، رمان "دختر کوهستان" به قلم سید هاشم حسینی رمانی تاریخی است که روایتگر روزهای جدایی قفقاز و داغستان از ایران است" . دختر کوهستان " در قالبی داستان‌گونه به قیام مردم قفقاز و داغستان به رهبری شیخ شامل و انقلاب بلشکویکی و روزهای پس از جدایی می‌پردازد.