یک نویسنده با بیان اینکه زبان حماسی در رمان های ایرانی کمرنگ است، گفت: حماسه را نمی شناسیم در صورتی که نویسنده و فیلمساز دفاع مقدس باید حماسه را بشناسد.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب، منیژه آرمین، نویسنده و منتقد ادبی عصر دیروز در جلسه نقد و بررسی "دختر کوهستان" اثر سیدهاشم حسینی که در سالن امیرحسین فردی حوزه هنری برگزار شد، گفت: آقای حسینی موضوع بکر و تازه ای را کار کردند. شخصا به خاطر فضای خاص از کتاب دختر کوهستان لذت بردم برای من جنبه نوستالوژی داشت چون اجدادم از آن خطه مهاجرت کرده بودند و داستان هایی که برایم گفته بودند، زنده شد.
آرمین با بیان اینکه طرح جلد کتاب دختر کوهستان کار قشنگی است، عنوان کرد: متاسفانه عنوان کتاب در طرح جلد گم شده است و این یک عیب بزرگ است، عنوان کتاب مهمترین مسئله است. کتاب دختر کوهستان پنجره ای رو به دنیای تازه برایم باز کرد، این کتاب قطر زیادی دارد و مرا یاد کتاب های قدیمی مانند غرش طوفان انداخت. وی تصریح کرد: نویسنده زاویه دید خوبی را برای کتاب انتخاب کرده است چون به کل محیط، شخصیت ها و شرایط احاطه دارد. دختر کوهستان جزو رمان های چند وجهی است که می شود اسم رمان روی آن گذاشت. دختر کوهستان رمانی پردامنه است، طبیعت خاص قفقاز یکی از ویژگی های خاص این کتاب است که مستلزم مطالعه و تحقیق زیاد بوده است. طبیعت بعد جالبی است، انسان ناگزیر در آن زندگی می کند. در برخی کتاب ها از طبیعت خبری نیست و حتی یک گلدان هم وجود ندارد و من تعجب می کنم این یک نقص در داستان است زیرا هر جا که انسان است حتی در آپارتمان هایی که مانند لانه موریانه است یک گلدان می بینیم. این نویسنده با اشاره به اینکه دختر کوهستان حالت روایی دارد، بیان کرد: کتاب حالت داستان های امروزی و مدرن را ندارد و کاملا روایت است. نویسنده شبیه داستان های کلاسیک نوشته است، روایت های داستان قوی است، انسان چند وجهی در دختر کوهستان مطرح است، مسایل اجتماعی، سیاسی و باورها در دختر کوهستان تبیین شده اند. از نظر سیاسی و اجتماعی در این کتاب با چند حرکت مواجه هستیم، اولا انقلاب روسیه داستان زمانی شکل می گیرد که انقلاب روسیه است، بعد قفقازهای سفید حضور داشتند و سپس یک گروه جهادی از مسلمانان بودند که سبقه عرفانی داشتند. به عقیده بنده آقای حسینی خاستگاه و زندگی خاصی را که روستانشینان داشتند، مطرح کرده است و اقوامی را نشان می دهد که زیر سلطه و ستم قزاق ها بودند. آرمین با بیان اینکه نویسنده در کتاب دختر کوهستان جدال انسان با طبیعت را مطرح کرده است، افزود: در داستان پیوسته این جدال وجود دارد. کتاب داستان افرادی است که با طبیعت ارتباط دارند، توصیف طبیعت در این کتاب فوق العاده است و مخاطب را وارد فضایی جالب و قابل توجه می کند. مخاطب دوست دارد این فضا را بشناسد، این امر نشان می دهد نویسنده کار زیادی در این زمینه انجام داده است. این منتقد ادبی خاطرنشان کرد: اصلی مهم در داستان ها داریم که در کتاب های داستان نویسی به آن اشاره نشده است، این اصل در کل هستی وجود دارد و باید در تمام هنرها نیز وجود داشته باشد؛ این اصل تعادل است. به هر موضوع ولو جالب نباید آنقدر پرداخت که از تعادل خارج شود. نویسنده دختر کوهستان با توصیف زیاد از طبیعت و منطقه از حد تعادل خارج شده است و کتاب به سمت یک کتاب جغرافی پیش می رود. آرمین با بیان اینکه شخصیت ها در دختر کوهستان باورپذیر هستند، عنوان کرد: با اینکه آدم های داستان فرهنگشان با ما و حتی روستاییان ما همخوانی ندارد نویسنده توانسته آنها را برای مخاطب باورپذیر کند. جدال بین انسان و طبیعت در این کتاب مرا یاد پیرمرد و دریا می اندازد. در این داستان آدم ها باورپذیر هستند اما وقتی که محمدسام مانند یک غول بی شاخ و دم وارد می شود داستان روال خود را از دست می دهد. برای مخاطب باورپذیر نیست که مادربزرگ تمام قصه های زندگی اش را گفته اما در مدت 11 سال از محمدسام حرفی نزده است. وی با اشاره به اینکه دختر کوهستان را رمانی تاریخی نمی دانم، تصریح کرد: دختر کوهستان بیشتر یک رمان نوستالوژیک روستایی است که ارتباط افراد را با طبیعت در بستر وقایع اجتماعی و سیاسی به تصویر می کشد. زبان کتاب حماسی است، چیزی که در داستان ها کم داریم؛ این کتاب را می توانیم جزو ادبیات پایداری قرار دهیم. در داستان های دفاع مقدس حماسه کم داریم، متاسفانه حماسه را نمی شناسیم، کسی که در مورد جنگ می نویسد و یا فیلم می سازد باید حماسه را بشناسد.
