در مكتب اهل بيت انسان مرگ را مي ميراند

خبرگزاری تقریب (تنا):

این استاد اخلاق حوزه خاطرنشان کرد: نام مبارک امام حسین(ع) تا ابد زنده است و جریان عاشورا نیز برای همیشه ماندگار است.

وی افزود: هر کسی که توفیق شهادت را پیدا کرد ان شاء الله با اولیای خداوند محشور شود، و اگر کسی این توفیق را پیدا نکرد لااقل باید راهی راه شهادت باشد.

آیت⁯الله جوادی آملی سخنان خود را اینگونه پی گرفت: شعار رسمی ما شیعیان این است که «اَعظَمَ اللهُ اُجُورَنا بمُصابنا بالحُسَین (علیه السلام) وَ جَعَلَنا وَ اِیاکُم مِنَ الطالبینَ بثاره مع وَلیهِ الاِمام المَهدی مِن الِ مُحَمَدٍ علیهمُ السَلامُ». این شعار دو بخش دارد؛ یکی این است که از خدای سبحان می خواهیم که اجر عزاداران را زیاد کند و در بخش دوم آن، از ذات اقدس اله می⁯خواهیم که ما را جزو کسانی قرار دهد که خونخواهی سالار شهیدان را دارند و به دنبال انتقام از قاتلان سیدالشهدا علیه السلام باشند.

وی ضمن تشریح وابستگی شیعیان به ائمه اطهار(ع) گفت: اگر از ما پرسیده شود که به شما چه ربطی دارد که می⁯خواهید انتقام بگیرید، ما می⁯گوئیم که آنها پدر معنوی ما را به شهادت رساندند.

این استاد فلسفه حوزه علمیه قم تصریح کرد: پدر و مادر ما وقتی با هم ازدواج کردند، حاصل ازدواج آنها تولد ما بود و آنها برای ما شناسنامه گرفتند و نامی برای ما انتخاب کردند اما وقتی که ما بالغ شدیم باید پدر و مادرمان را خودمان انتخاب کنیم.

وی ادامه داد: پیامبر عظیم الشان اسلام فرمودند که من و علی پدران شما هستیم؛ پس اگر وجود مبارک امیرالمومنین علیه السلام پدر معنوی ما شد، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نیز مادر ما هستند.

جوادی آملی با اشاره به سخنان امام حسین(ع) در مکه اظهار داشت: این هفت میلیارد بشر که بر روی کره زمین زندگی می⁯کنند، به جز آنهایی که به مکتب اهل بیت(ع) اعتقاد دارند، به این عقیده هستند که بعد از مرگ می⁯پوسند، ولی مکتب اهل بیت به ما می⁯آموزد که انسان مرگ را می⁯میراند، به خاطر اینکه ما می⁯رویم و دیگر در صحنه قیامت و بهشت و برزخ مرگی وجود ندارد.

وی افزود: آنهایی که اعتقاد دارند انسان بعد از مرگ می⁯پوسد با خودشان می⁯گویند، الان که جوان هستند، از زندگی بهره ببرند؛ اما کسانی که عقیده دارند انسان مرگ را احاطه می⁯کند، به گونه دیگری فکر می⁯کنند.

این مفسر برجسته قرآن کریم گفت: یکی از برجسته ترین رهنمودهای امام حسین(ع) این بود که به همگان آموختند که بشر مرگ را می⁯میراند نه اینکه با پدیده مرگ بپوسد.

آیت الله جوادی آملی در فراز دیگری از سخنان خود خاطرنشان کرد: انسان تا خود را نشناسد، نمی⁯تواند متخلق شود، زیرا تزکیه نفس و اصلاح اخلاقی به شأنی از شئون نفس وابسته است و ما تا ندانیم کدام حوزه و شأن عهده⁯دار پذیرش تزکیه و تربیت اخلاقی است، راه به جایی نمی بریم.

وی ادامه داد: هر چه بر علم ما افزوده می⁯شود، مشکل جهل را حل می⁯کنیم، اما مشکل جهالت با علم برطرف نمی⁯شود و این مشکل را فقط عقل عملی و اخلاق حل می⁯کند نه عقل نظری.

استاد برجسته حوزه علمیه سپس انسان از نظر نیروهای بدنی به چهار بخش چشم و گوش (مجاری ادراکی) و دست و پا (مجاری تحریکی) تقسیم کرده و تاکید کرد: در صحنه نفس نیز شأنی از شئون نفس داریم که آن معارف و حلال و حرام، بد و خوب، حق و باطل و صدق و کذب را درک می⁯کند. این بخش در واقع بخش اندیشه و جزم است؛ از جزم هم کاری ساخته نیست که بخواهد عمل کند، بلکه متولی عمل عزم و انگیزه است.

وی افزود: نفس اماره با عقل و اندیشه کاری ندارد، بلکه به عقل عملی درگیر است. چه بسا عقل عملی در جبهه جهاد اکبر اسیر هوس شود و دست و پای او بسته شود. اگر شما به عالم بی⁯عمل اعتراض کنید این اعتراض به شما وارد است نه به او. باید از شما تعجب کرد که چرا از عالم فاسق این سئوال را پرسیدید.

آیت الله جوادی آملی با اشاره به دیگر کارکردهای اخلاق سخنان خود را اینگونه به پایان رساند: اخلاق برای این است که به درونمان سری بزنیم و شئون نفس را رقم بزنیم و متولیان اندیشه را شناسایی و متولیان انگیزه را ارزیابی کنیم و سلامت و مرض آنها را بررسی کنیم که اگر بیمار بود، درمانش کنیم و اگر سالم بود از آنها بیشتر استفاده کنیم.