رفراندوم تعیین سرنوشت مردم فلسطین، روش منطقی نابودی اسرائیل است

به گزارش خبرنگار تقریب(تنا)، در ابتدای نشست سروش نژاد با اشاره به تاریخچه شکل گیری موضوع رفراندوم جهت تعیین سرنوشت اراضی اشغالی گفت: در سال 1380 مقام معظم رهبری طرح رفراندوم در تعیین سرنوشت مردم فلسطین را مطرح فرمودند و در آن سالها بحث و بررسی فراوانی بر امکان اجرایی کردن این طرح صورت گرفت.

مدیر مسئول مؤسسه زیتون خاطرنشان کرد: قبل از پیشنهاد این طرح، جمهوری اسلامی بر نابودی کامل رژیم صهیونیستی پافشاری می کرد. اما باید در نظر گرفت با تاریخچه شکل گیری 50 ساله این رژیم، نابودی کامل آن در اذهان عموم مردم دنیا جا نیفتاده، هرچند که با اجرایی شدن نتایج این طرح، به خودی خود رژیم صهیونیستی از صفحه روزگار محو خواهد شد.

وی تاکید کرد: قابل پیش بینی است که با اعلام نتایج رفراندوم ، دولتی با اکثریت جامعه فلسطینی تشکیل خواهد شد که دولتمردانش همگی از فلسطینی ها خواهند بود و رژیم صهیونیستی با در اقلیت قرار گرفتن به خودی خود نابود می شود.

سروش نژاد ادامه داد: در این طرح مقام معظم رهبری مطرح فرمودند که فقط افرادی حق رای دارند که در سرزمینهای اشغالی بدنیا آمده اند نه یهودیان مهاجر از دیگر کشورها.

وی همچنین افزود: اگر بخواهیم در مورد مبنای حقوقی این طرح صحبت کنیم باید گفت حق تعیین سرنوشت جزو حقوق پذیرفته شده بین المللی است که حتی در منشورحقوق بشر سازمان ملل هم پذیرفته شده است و به همین شکل ملت فلسطین هم از حق تعیین سرنوشت کشور خود مانند همه ملتها برخوردار هستند.

وی تصریح کرد: رفراندوم در واقع بهترین مسیر و دموکراتیک ترین روش تعیین سرنوشت مردم یک کشور است. این رفراندوم از مبنای حقوقی و تاریخی برخوردار است و جزو حقوق بین المللی پذیرفته شده می باشد. اگر بخواهیم به سوابق تاریخی رفراندوم در کشورهای دیگر اشاره کنیم باید بگوییم بعد از جنگ جهانی مردم بعضی از کشورهای آفریقایی که از استعمار کشورهای غربی بیرون آمدند، با رفراندوم سرنوشت کشورشان را تعیین کردند، در واقع رفراندوم از سوابق تاریخی برخوردار است که باید از دل این سوابق، چارچوب کاری اجرایی کردن آن را استخراج کرد.

مدیر مسئول مؤسسه زیتون همچنین اذعان داشت: اگر اصل رفراندوم پذیرفته شود باید بعد به این اندیشید که ساز و کار رای دادن افراد چگونه باشد و هیئتی از طرف سازمان ملل برای این موضوع مشخص شود، چون اکثریت مردم فلسطین مسلمان هستند، نماینده ای از سازمان کنفرانس اسلامی نیز باید در درون این هیئت باشد. نماینده ای از اتحادیه عرب هم در این هیئت وجود داشته باشد زیرا مردم فلسطین جزو اعراب محسوب می شوند، نماینده تصمیم گیرنده ای از شورای امنیت نیز در آن قرار گیرد و نماینده ای هم از مجمع عمومی سازمان ملل و چندین نماینده از افراد شاخص سیاسی و علمی مطرح دنیا در ترکیب اعضای این هیئت قرار گیرند.

وی افزود: موضوع حائز اهمیت بعدی پیامدهای طرح و تاثیر آن بر جامعه جهانی است که باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد. باید گفت آمار دقیقی از جمعیت فلسطینی ساکن در اراضی اشغالی وجود ندارد، هر چند که میزان زاد و ولد در بین جمعیت فلسطینی ها بسیار زیاد است

و آنچه از آمار تقریبی به دست می آید، برآورد می شود بین 5 تا 6 میلیون فلسطینی در مجموع در کرانه باختری رود اردن و نوار غزه ساکن هستند و چیزی حدود همین تعداد ، مهاجران فلسطینی هستند که در کشورهای مجاور آواره شده اند یا ساکن کشورهای اروپایی اند که در رفراندوم همه اینها باید مشارکت داشته باشند.

تشکیلات خودگردان، ساز و کار رژیم صهیونیستی برای کنترل گروه های مقاومت است

در ادامه این نشست، معاون آموزش و پژوهش موسسه ندا با بیان این نکته که تشکیلات خودگردان، سازوکار رژیم صهیونیستی برای کنترل گروههای مقاومت است، گفت: بحث رفراندوم 15 سال است که مطرح است و طرف مقابل و معارض این رفراندوم، رژیم صهیونیستی است. اگر برگردیم به تاریخچه تشکیل رژیم صهیونیستی باید گفت انگلستان بعد از سال 1921 در جهت عملی کردن کشور مجعول اسرائیل تلاش کرد و در مقابل این اقدام از همان سالها گروههای فلسطینی مقاومت شکل گرفت مانند گروه عزالدین قسام و ... در سال 1947 اولین طرح تقسیم اراضی اشغالی بین دو جمعیت فلسطینی و یهودی در سرزمینهای اشغالی در سازمان ملل مطرح شد که در این طرح بیشتر از 50 درصد اراضی برای رژیم صهیونیستی در نظر گرفته شد و کمتر از 50 درصد اراضی کشو ر فلسطین به فلسطینی ها اختصاص یافت.

وی افزود: در سال 1948 سازمان ملل، دولت جعلی اسرائیل را به رسمیت شناخت و در آن سالها بحثی پا گرفت به اسم موضوع تقسیم اراضی فلسطینی که کرانه رود باختری به اردن ملحق شود و نوار غزه به مصر که با مخالفت فلسطینی ها این طرح ناکام ماند.

رضوی تصریح کرد: بعد از جنگهای سال 1956 و 1967 اعراب با رژیم صهیونیستی و اشغال کرانه باختری و صحرای سینا، رژیم صهیونیستی کشورهای عربی را مجبور به عقب نشینی و راه حل پذیرش رژیم صهیونیستی کرد و ما با صدور قطعنامه های 238 و 242 علیه رژیم صهیونیستی مواجهیم و می بینیم در سال 1987 در مقابله با رژیم صهیونیستی ساف (سازمان آزادی بخش فلسطین) تشکیل می شود. گروه های مقاومت فلسطینی دست به انتفاضه می زنند و در سال 1988 با تشکیل شورای ملی ساف، عرفات در صدر این شورا قرار گرفته و پس از فروپاشی شوروی و شکست صدام در جنگ کویت و از دست دادن حامی شورا، تشکیلات خودگردان با حمایت برنامه پشت پرده رژیم صهیونیستی تشکیل می شود که در واقع مذاکرات سازش منفعلانه ای شکل می گیرد و این تشکیلات برنامه ای برای کنترل انتفاضه فلسطینی ها از طرف اسرائیل است.

معاون آموزش و پژوهش مؤسسه ندا خاطر نشان کرد: طرح رفراندوم در ابتدای امر باید به گونه ای ارائه شود که مورد پذیرش جامعه جهانی قرار گیرد. تا کنون مذاکره با اسرائیلی ها نتیجه ای برای فلسطینی ها در برنداشته و بعد از 25 سال مذاکره تنها 22 در صد از کل فلسطین به صاحبان اصلی آن تعلق دارد. در کرانه باختری آنها مجازند به هر خانه خواستند وارد شوند و افراد را به دلایل واهی دستگیر کنند. غزه هم تنها به صورت زمینی تحت تصرف حماس است و از نظر هوایی و دریایی در اختیار این گروه نیست.

رضوی اذعان داشت: اسطوره شکست ناپذیری رژیم صهیونیستی با شکست این رژیم در سال 2000 و اخراج از جنوب لبنان و شکست مفتضحانه در سال 2005 از حماس در غزه در هم شکست. این نشان می دهد، مقاومت فلسطینی در مقابل این رژیم صهیونیستی جواب می دهد و پذیرش اشغال سرزمینهای فلسطینی از سوی تشکیلات خودگردان،

نادیده گرفتن حق اصلی صاحبان این سرزمین است.

وی تاکید کرد: در سازمان ملل قطعنامه های زیادی بر علیه رژیم صهیونیستی به تصویب می رسد اما سازوکاری جهت فشار بر این رژیم وجود ندارد. مثلا در سال 2005 دادگاه لاهه حکم به تخریب دیوار حائل احداث شده از سوی رژیم صهیونیستی داد اما این کار در عمل انجام نشد.

معاون آموزش و پژوهش مؤسسه ندا در پایان گفت: رفراندوم در واقع دموکراتیک ترین روش برای حل بحران فلسطین است که بر اصول حقوقی مبتنی است و در عرف بین المللی شناخته شده است ولی این طرح هنوز نیازمند بررسی بیشتر است.

تا زمانی که آمریکا در صحنه جهانی قدرت بلامنازع باشد، مقاومت فلسطینی ها به جایی نمی رسد

در بخش دیگری از این نشست دبیر سیاسی جمعیت دفاع از ملت فلسطین در مورد طرح رفراندوم، چندین موضوع را مطرح کرد و گفت: بحث اول، پذیرش اجتماعی این طرح است. چون در واقع این طرح تضاد متقابل دو جمعیت فلسطینی و یهودی را شامل می شود و منافع هر دو در تقابل با یکدیگر است و در واقع برد یک طرف برابر است با باخت طرف مقابل.

روح الله زاد در ادامه افزود: از قبل باید پیش بینی کرد که با پیروزی جامعه فلسطینی، واکنش ها در مقابل این طرح چه خواهد بود؟ اساسا گروه های سیاسی در درون فلسطین در مقابل این طرح چه موضع گیری دارند؟ گروه های مقاومت و جریان سازش نقطه نظراتشان چیست؟ آیا جامعه فلسطینی از این طرح حمایت خواهند کرد؟ محمود عباس و تشکیلات خودگردان که در کنار رژیم صهیونیستی قراردارند، در مقابله با این طرح و تضعیف آن چه اقداماتی خواهند کرد؟

وی تصریح کرد: موضوع دیگر در بحث حل بحران فلسطین، موضوع آمریکا است. این کشور عزمی برای رسیدن فلسطینی ها به حقوق مشروع شان ندارد اما در مقابل، همه گونه حمایتی از رژیم صهیونیستی به عمل می آورد از حمایت سیاسی گرفته تا حمایت نظامی، لجستیکی، حقوقی و ... تا زمانی که آمریکا در صحنه جهانی قدرت بلامنازع باشد و رژیم صهیونیستی حامی بزرگی همچون آمریکا داشته باشد، کار فلسطینی ها دشوار است. همانطور که این رژیم در مقابل اعراب شکست خورد اما به محض حمایت آمریکا از این رژیم، کشورهای عربی مجبور به عقب نشینی شدند.

روح الله زاد خاطر نشان کرد: باید کشورهای دنیا و افکار عمومی مردمشان را برای پذیریش این طرح آماده کرد. باید فکری هم به حال تقابل مردم فلسطین و یهودیان سرزمین های اشغالی بعد از اعلام نتیجه رفراندوم شود.

وی افزود: اگر بخواهیم در مورد ملزومات طرح رفراندوم صحبت کنیم اول باید زورگویی آمریکا را در نظر داشته باشیم، بعد باید پذیرش اجتماعی این طرح را در بین فلسطینی ها مدیریت کنیم چون در طرح رفراندوم، دو دولت فلسطینی و رژیم صهیونیستی در برابر هم هستند.

روح الله زاد خاطر نشان کرد: اما باید گفت طرح رفراندوم در نگاه اول عملیاتی نیست زیرا هزینه های بسیار زیادی در بردارد و بسیار زمان بر است، هر چند که این طرح، منطقا دشمن را سرکوب می کند اما هرگز مورد پذیرش دولتهای اروپایی قرار نمی گیرد، زیرا این کشورها همواره حامی رژیم صهیونیستی هستند.

دبیر سیاسی جمعیت دفاع از ملت فلسطین در پایان تاکید کرد: با طرح رفراندوم، خطای راهبردی افکار غربی در حمایت از رژیم صهیونیستی به چالش کشیده می شود. در واقع نمی توان به ظرفیت های بین المللی برای همراهی با این طرح امیدوار بود.