اندیشمند اوگاندایی در گفت وگو با خبرگزاری تقریب مطرح کرد:
تبادل نظر منطقی عامل مهم دوری از افراط گرایی و فرقهگرایی است
حتی اگر با وجود گفت وگو در شرایط مسالمت آمیز همچنان طرفین در فروع با یکدیگر اختلاف نظر داشته باشند، باید اصل را بر ارتباط صمیمانه و خالصانه و اشتراکات در اصول قرار دهند و با افزایش آستانه تحمل خود، وحدت میان خود را بر هر موضوع دیگری ترجیح دهند.
اشتراک گذاری :
شیخ شعبان ابوجعفر امام جماعت منطقه آروا اوگاندا در گفت و گو با تقریب، یکی از عواملی را که به ایجاد دوستی و رفع اختلاف نظر میان مسلمانان کمک می کند، گفت وگوی مسالمت آمیز می داند و می گوید: یکی از دلایل نزاع و تفرقه میان پیروان ادیان و مذاهب مختلف، عدم وجود ارتباط و تعامل فکری و غلبه کردن رویکرد حذف و همچنین عدم آگاهی دقیق درباره اعتقادات و ارزش های دیگران است. این مساله سبب بدبینی و موضعگیری های ناصحیح شده و زمینه تفرقه را فراهم کرده است.
شیخ شعبان ابوجعفر ادامه داد: اهمیت گفت وگو میان مسلمانان نیز به اندازه ای است که خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: «گوش دادن به گفتار و پذیرفتن بهترین قول نشانه هدایت و خردورزی است». زیرا تبادل نظر صادقانه و منطقی اقدامی مهم در روند رهایی از افراط گرایی و فرقهگرایی و رسیدن به عقلانیت و هدایت به شمار می آید و یکی از اثرگذارترین راهکارهای همبستگی و همفکری است.
او افزود: مشی پیامبر بزرگ اسلام در برخورد با مخالفان که بدترین رفتارها را از خود نشان می دادند، ثابت می کند که مدارا و تحمل مخالف تا چه اندازه می تواند برای رفع کدورت و ایجاد مودت و هدایت به سوی حق مهم باشد. در این راستا گفت و گو باید با در نظر گرفتن شرایطی همچون سعه صدر، انعطاف پذیری، احترام متقابل باشد زیرا فقدان یا عدم توجه به هر یک از این ارزش ها باعث افزایش کدورت و ناراحتی و نادیده گرفتن اهداف گفت وگو می شود. بر همین اساس خداوند در قرآن در توصیه به مسلمانان برای خوش رفتاری فرموده است: «قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا».
شیخ شعبان ابوجعفر تصریح کرد: نتیجه توجه به اصول راهبردی و آداب گفت وگو و دوری از آسیبهای آن، همسویی افکار و دیدگاهها و نزدیکی دل ها و ایجاد انس و الفت و در نتیجه وحدت و همبستگی میان مسلمانان خواهد بود و فقدان تعامل و گفتوگو و غلبه کردن امیال و خواسته های نفسانی باعث بسته شدن درهای معرفت، تعصب های کورکورانه و فرقهگرایی خواهد شد.
او در نهایت تصریح کرد: حتی اگر با وجود گفت وگو در شرایط مسالمت آمیز همچنان طرفین در فروع با یکدیگر اختلاف نظر داشته باشند، باید اصل را بر ارتباط صمیمانه و خالصانه و اشتراکات در اصول قرار دهند و با افزایش آستانه تحمل خود، وحدت میان خود را بر هر موضوع دیگری ترجیح دهند.