به گزارش خبرنگار حوزه استان های
خبرگزاری تقریب، ماموستا ملااسامه مرادی؛ امام جمعه مسجد حضرت محمدالمصطفی (ص) کرمانشاه در یادداشتی تحت عنوان « خدیجه (س) الگویی بهشتی برای زندگی» به مناسبت سالروز رحلت حضرت خدیجه آورده است:
نمونه یک زن بارز و باایمان پشت بزرگترین مرد تاریخ بشریت (ص) را گرفت و با تمام وجود با سرمایه مادی وعقلي او را یاری کرد.
آنهم کسی نیست جز مادر ایمانداران حضرت خدیجه (رضي الله عنها)
و اگر بعضی از حکما می گویند: پشت سر هر مرد بزرگی، زنی است که او را استوار نگه می دارد، مادری باشد، یا همسری )). پس به حقیقت حضرت خدیجه رضی الله عنها زنی بود پشت سر حضرت محمد(صلى الله عليه و آله وسلم) .او در جاهلیت کمک کرد و در زندگی پاک و بی آلایش بدور از بتها و شراب و قمار و بیهوده‌کاری و در تنهایی مسیر و در تامل و تفکر و دوری گرفتن از داد و فریاد مردم و غوغای زندگی او را پشتیبانی کرد.هر سال زاد و توشه را برایش فراهم می کرد تا ماه رمضان را در غار حرا بگذراند، اگر چه مانند هر زنی از جهت عاطفه راضی نبود که پیامبر(صلى الله عليه و آله وسلم) حتی یک شب از او دور باشد، پس چگونه می توانست شبهای زیادی را تنها دور از همسرش بگذراند؟ ولی او احساس می کرد که شوهرش مردی است که با دیگر مردها فرق دارد. و او شان و مقامی دیگر دارد، پس باید در این صفات والا و ارزشهای عالی یاور او باشد. گاهی با او دیدار می کرد و بعضی شبها و روزها در غار پیش او می ماند و مونس و همدمش می شد و از او مراقبت می‌کرد.و از محبت خدیجه نسبت به پیامبر و علاقه فراوان او برای جلب رضایت پیامبر (صلى الله عليه و آله وسلم) قبل از بعثت این بود که او میل و رغبت پیامبر(صلى الله عليه و آله وسلم) را به زیدبن حارثه احساس کرد، بعد از آنکه برده‌اش شده بود، لذا او را به پیامبر(صلى الله عليه و آله وسلم) بخشید و این امر سبب و علت امتیاز زید در سبقت به اسلام شد.
حضرت خدیجه در جاهلیت چنین بود، اما پس از رسالت، موقفش را در برابر پیامبر(صلى الله عليه و آله وسلم) هنگامی که اولین جرقه وحی آسمانی را در غار حرا دریافت می کند و جبرئیل او را طوری فشار می دهد، سپس به سرعت به سوی خدیجه رضی الله عنها باز می گردد در حالی که می لرزد می گوید: مرا بپوشانید ، مرا بپوشانید، به تحقیق بر نفس خود می ترسم .... بازگو می کند.
خدیجه رضی الله عنها کسی نبود که عقلش را به خاطر فزع از دست دهد، این حادثه ناگهانی و عجیب او را بهت زده نکرد و از رای صحیح و منطق و حکمت ، در نرفت و با نور بصیرت و و سلامت نظر و فکرش، سنت خدایی را در معامله بندگانش شناخت و به همسرش با اطمینان و یقین گفت:خیر، به خدا سوگند که خداوند تو را هرگز خوار نمی کند، چرا که تو صله رحم را به جا می آوری و درمانده را یاری می‌کنی و نابود شده را مال می دهی و سخن راست می گویی و میهمان را گرامی میداری و ستم دیدگان روزگار را یاری می دهد و در روایتی به او گفت ای عموزاده ، مژده باد و ثابت قدم باش ، سوگند به کسیکه نفس خدیجه را دست قدرت او است ، من امیدوارم که تو نبی و پیامبر این امت باشی و به سخن گفتن صرف اکتفا نکرد، بلکه مسئله را باپسر عمویش ، ورقه بننوفل که مردی بود در جاهلیت مسیحی شده بود و زبان عبری را یاد گرفته بود و بوسیله آن از انجیل آنچه را که خدا خواسته بود، نوشت و خدیجه رضی الله عنها به او گفت: ای پسر عمو از برادر زاده‌ات بشنو ورقه به او گفت: ای فرزند برادرم چه دیده‌ای؟
پس آنچه را که از پیامبر دیده بود بازگو کرد، سپس ورقه به او گفت: این همان کسی است که خداوند آن را بر موسی نازل فرموده است، خدیجه فرشته رحمت و پناهگاهی آرام و مامنی استوار برای محمد بود هنگام پریشانی انیس و مونس او بود و هنگام احتیاج سرمایه او بود وقتی که ناامید و مایوس می شد مایه امید او بود و در هنگام پریشان حالی و اضطراب زندگی مایه آرامش او بود ابن اسحاق گوید حضرت خدیجه اولین کسی بود که به پیامبرایمان آورد و آنچه را که آورده بود، تصدیق نمود، پس خداوند به این وسیله (غمهای ) پیامبرش را تخفیف می داد، هرگاه پیامبر((صلى الله عليه و آله و سلم) سخن ناخوشایندی را می شنید مانند رد کردن رسالت و یا تکذیب ایشان ، اندوهگین می شد وقتیکه پیش خدیجه بازمی گشت، خداوند فرجی برایش قرار می داد و خدیجه او را ثابت قدم می نمود و (آزار و خستگی) را از او تخفیف می داد.
و کار مردم را بر او سبک می کرد، و آسان می نمود. خستگی های دعوت را با او تقیسم می‌کرد، همچنین الام و دردهای رسالت را در حالیکه راضی و خرسند بود، پیامبر وارد شعب ابیطالب شد. او هم همراهش بود، و تلخی دوری را چشید و درد سختی و گرسنگی را احساس کرد، در حالیکه او صاحب ثروت فراوان و پرورده رفاه و نعمتها بود، پس جای تعجب نیست که امین وحی از بالای آسمان به او سلام بفرستد! امام بخاری از ابی هریره روایت می کند که گفت: حضرت جبرئیل پیش رسول الله آمد و گفت: یا رسول الله این خدیجه است که دارد می‌آید، در حالیکه ظرفی غذا همراه دارد، پس اگراو پیش تو آمد، بر او سلام پروردگارش را بفرست.
اگر زنان امروزی از مادرشان خدیجه الگو بگیرند زندگی را برای همسرانشان به بهشت تبدیل می کنند و مردان در مقابل ناهمواری‌های زندگی تن به شکست نمی دهند
انتهای پیام/
