نگاهی به ریشه‌های اسلام هراسی و راه‌های مقابله با آن
زمان آن فرا رسیده است که کشورهای مسلمان در یک پلتفرم سازماندهی شده گرد هم آیند و گام‌های عملی در جهت مبارزه با اسلام هراسی بردارند.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، پایگاه خبری «دیلی تایمز» در یادداشتی به قلم «وجیهه اشفق» در رابطه و راه‌های مقابله با آن، آورده است: اسلام هراسی فزاینده، مستلزم اقدام قاطع و تلاش مشترک کشورهای مسلمان است. مواردی از تحریک احساسات برضد مسلمانان در سراسر جهان مشاهده شده است که باعث ایجاد خصومت و نفرت نسبت به آنها شده و طرد آنها به دلیل مذهب در کشورهای غربی را به همراه دارد.
مورد اخیر سوزاندن قرآن کریم در برابر مسجد در سوئد بحث دیگری را برانگیخته است که نتیجه آن، افزایش موج نفرتی است که با اقدامات سازمان یافته در طول زمان در اذهان کاشته شده است.
اسلام هراسی چیست؟
اسلام‌هراسی، نوعی احساسات تلخ و ترسناک نسبت به اسلام است که منجر به اقداماتی می‌شود که در نهایت مسلمانان و اسلام را تهاجمی و مضر می‌دانند.
اسلام هراسی پس از حمله 11 سپتامبر و دیگر حوادثی که به دنبال آن رخ داد، افزایش یافت. این، یک پدیده تصادفی نیست که به تازگی شروع شده و جرقه زده باشد، بلکه به طور سازماندهی شده از طریق رفتارها و عباراتی تلقین شده است که منجر به تضعیف مسلمانان در عرصه سیاست شده و مانع پیشرفت آنها در جهان غرب می‌شود به این دلیل که آنها ناچارند، هویت خود به عنوان شهروندان عادی را اثبات کنند.
اشتباه نیست اگر بگوییم چنین احساساتی در دنیای غرب ذاتی است. کودکی که به دنیا می‌آید، پیوسته در معرض چنین تصورات و بازنمایی‌هایی قرار دارد که مسلمانان را در نقش‌های منفی به تصویر می‌کشد. تلقین این ایده به قدری قوی است که تعصب شدید علیه مسلمانان در طول زندگی با آنها باقی می‌ماند.
پلتفرم‌های مختلف به این ایده کمک می‌کنند. جریان اصلی و رسانه‌های اجتماعی هر دو نقش فعالی در ترویج این ایده در غرب داشته‌اند و یک تعامل‌گرایی نمادین قوی از جمله احساسات منفی در برابر حجاب، ریش و گاهی اوقات نماز مسلمانان ایجاد شده است.
یکی از نمونه‌هایی که نشان می‌دهد، پلتفرم‌های رسانه‌ای به تبلیغ علیه اسلام می‌پردازند و اذهان را با این مفهوم خطرناک آلوده می‌کنند، این است که یک پایگاه خبری مهم، وال استریت ژورنال، این خبر را با عنوان «اسلام سرطان است» به نقل از فیلم‌ساز «سام باسیله» به اشتراک گذاشت.
موضوع تنها به نفرت فردی محدود نمی‌شود، بلکه به صورت ساختاری در داخل نظام بیان می‌گردد که منجر به قوانین و سیاست‌هایی می‌شود که مسلمانان را از بسیاری از فرصت‌ها و آزادی‌های مدنی که غرب معمولاً از آن صحبت می‌کند، محروم می‌سازد و در نهایت نفاق را آشکار می‌کند.
بر اساس گزارشی که توسط سازمان حقوق بشر برنامه جهانی عدالت منتشر شده است، «مسلمانان به دلیل نژاد، قومیت، منشاء ملی و مذهب خود، توسط پروفایل‌های غیرقانونی، مورد طرد و تبعیض قرار می‌گیرند.
اسلام هراسی، نوعی بیگانه‌هراسی و تبعیض قومی و مذهبی است که مسلمانان را هدف قرار می‌دهد و آنها را طرد می‌کند. این پدیده به‌عنوان پایه‌ای برای جهان‌بینی نادرستی است که مسلمانان و اسلام را پست‌تر از یهودیت و مسیحیت و خطری برای تمدن «غربی» می‌داند.
از سال 2010، 223 اقدام ضددینی در مجالس ایالتی در ایالات متحده ارائه شده که 20 مورد از آنها در 13 ایالت به قانون تبدیل شده است. این لوایح موانع قانونی را ایجاد می‌کنند که به طور خاص به دنبال جلوگیری از مشارکت کامل و آزادانه مسلمانان با دین خود است.
برخورد شدید تمدن‌ها باعث شده تا این نفرت به وجود بیاید و احساسات ضد اسلامی مانند آتش در غرب گسترش یابد. پیامدهای این دستور کار را می‌توان در قالب خشونت علیه مسلمانان به دلیل ترس ایجاد شده در کل جامعه از جمله مورد اخیر مشاهده کرد.
لایحه ضد جدایی‌طلبی فرانسه گام دیگری در جهت محدود کردن آزادی مسلمانان بود که اگرچه به نظر گامی به سوی سکولاریزاسیون بود، اما هدف اصلی آن به هر حال پنهان نیست.
تظاهرات در بسیاری از کشورهای مسلمان از جمله عراق و ترکیه در اعتراض به هتک حرمت قرآن کریم دیده شد. در پاکستان نیز توده‌ها در تظاهرات شرکت کردند زیرا بی‌احترامی به کتاب مقدس برای مسلمانان به هیچ عنوان قابل قبول نیست.
غرب از اقداماتی که باید برای تحریک پاسخ‌های ارتجاعی مسلمانان استفاده کند، و به آنها کمک می کند تا برنامه خود را درست پیش ببرند، به خوبی آگاه است.
پاکستان از سوئد خواست موضع خود را در مورد سوزاندن قرآن در استکهلم روشن کند و سوئد نیز این سناریو را محکوم کرده است، اما به نظر می‌رسد این بخشی از یک بازی بزرگتر است.
زمان آن فرا رسیده است که کشورهای مسلمان در یک پلتفرم سازماندهی شده گرد هم آیند و گام‌های عملی در جهت مبارزه با اسلام هراسی بردارند. نه اعتراضات سازماندهی نشده در داخل کشورها که هیچ ثمری ندارد.
این موضوع باید از طریق آگاهی بخشی در تریبون‌های جهانی و تهدید جدی برای رسانه‌هایی که این گونه دیدگاه‌های خصمانه نسبت به جامعه مسلمانان را تبلیغ می‌کنند، حل شود.
سازمان همکاری اسلامی بستری است که می‌توان از آن برای این منظور استفاده کرد که باید به طور فعال در حفظ منافع جامعه مسلمانان مشارکت داشته باشد.
