مقاومت آموخته به کشورهای عربی که زمانی داعیهدار عروبیت مسئله فلسطین بودند، هیچ چشمداشتی نداشته باشد و امیدی به آنها نبندد. اوج خیانت اعراب را میتوان از عمق خرسندی و خوشحالی مقامات رژیم جعلی و کودک کش صهیونیستی به سبب فتح باب دیپلماتیک با آنها دریافت.
اشتراک گذاری :
به گزارش سرويس ساير رسانه ها خبرگزاری تقریب به نقل از «حسن هانیزاده» در روزنامه «حمایت» نوشت:
نگاه ویژه رهبر معظم انقلاب اسلامی نسبت به مسئله فلسطین و بیتالمقدس برگرفته از راهبردی است که ایشان برای شطرنج سیاسی و جغرافیایی امت اسلامی ترسیم کردهاند. جمهوری اسلامی بیش از 40 سال است که آرمان قدس را در صدر اولویتهای خود و جهان اسلام قرار داده و محور سیاست خارجی خود را بر مبنای حمایت و مخالفت کشورهای دنیا با آن تراز کرده است. در همین راستا بود که رهبر حکیم انقلاب در دیدار هیئتی از جنبش مقاومت فلسطین (حماس) فرمودند: «جمهوری اسلامی ایران در قضیه فلسطین با هیچ کشوری در دنیا رودربایستی ندارد» و «موضوع فلسطین قطعاً به نفع مردم فلسطین و دنیای اسلام تمام خواهد شد.» این سخنان صریح همچون جمله معروف «رژیم صهیونیستی 25 سال آینده را نخواهد دید»، اظهاراتی با پشتوانه قاطع و علائم حتمی هستند که ایران اسلامی را به پرچمداری از آرمان قدس سرفراز کرده است. شواهد متقن و غیرقابلانکاری در مختومه شدن پرونده فلسطین به نفع دنیای اسلام و مردم این کشور وجود دارد که به برخی از آنها اشاره میشود.
1. تأکید جنبش حماس و جهاد اسلامی بر مقاومت علیرغم اوج گرفتن فشارهای اقتصادی و بینالمللی بهمنظور به مسلخ بردن آرمان قدس شریف، مهمترین مؤلفه تحقق این وعده دلگرمکننده است. مقاومت فلسطین نهفقط از جانب آمریکا و غرب بلکه از سوی مرتجعین منطقه برای دست برداشتن از مبارزه و بازی در جدول «معامله قرن» آمریکا تحتفشار و محاصره بیسابقه قرار دارد. زیرساختهای غزه رو به نابودی است و به اذعان سازمان ملل، این باریکه ممکن است تا سال آینده، غیرقابلسکونت باشد. محرومیت مردم غزه از امکانات اولیه زندگی همچون آب آشامیدنی و خدمات پزشکی و بهداشتی به نحوی است که به نظر میرسد این شرایط، جز برای قرار دادن مردم در برابر مقاومت، تداوم نداشته باشد. بااینحال، شاهدیم که مردم در کنار مقاومت، ابتکاری بینظیر همچون «راهپیمایی بازگشت» را کلید زدهاند که بیش از یک سال است ادامه دارد و امان صهیونیستها را بریده است. جنبشهای جهادی با این تدبیر استراتژیک، توجهات جهانی را به مطالبه عمومی مردم غزه برای بازگشت به سرزمین اجدادی خود جلب کرده و مشروعیت مقاومت را از این رهگذر قوام بخشیدهاند.
2. مقاومت آموخته به کشورهای عربی که زمانی داعیهدار عروبیت مسئله فلسطین بودند، هیچ چشمداشتی نداشته باشد و امیدی به آنها نبندد. اوج خیانت اعراب را میتوان از عمق خرسندی و خوشحالی مقامات رژیم جعلی و کودک کش صهیونیستی به سبب فتح باب دیپلماتیک با آنها دریافت. در برخی گزارشها آمده است که بعضی از کشورهای عربی سالهاست که در خفا با رژیم صهیونیستی معاشقه و مغازله دارند و به نیابت از اسرائیل، مردم فلسطین را تحتفشار قرار دادهاند. بر این مبنا، آسیبی که عربستان و نوچههایش به آرمان قدس وارد کردهاند، اگر بیشتر از اشغالگری صهیونیستها نباشد، قطعاً کمتر از آن نیست و لذا شاهدیم که جنبشهای مقاومت در منطقه ازجمله مقاومت فلسطین، جمهوری اسلامی را خانه خود میدانند، از اعراب قطع امید کرده و حتی شاهد بودیم که رهبر حماس در دیماه 96 طی نامهای خطاب به رهبر معظم انقلاب، عادیسازی روابط کشورهای عربی با تلآویو را رسماً و خطاب به معظم له، محکوم کرد و با هوشمندی، آن را در امتداد جهت دادن دشمنیها به سمت ایران و تحریک تعصبات شیعه و سنی بهمنظور منحرف کردن قطبنمای امت اسلامی برشمرد.
3. لابی صهیونیستی پس از ورود ترامپ به کاخ سفید، امیدوار شد تا مناقشه اسرائیل با فلسطین را از فیلتر خود گذرانده و از طریق «معامله قرن»، آن را به سرانجام برساند. پیشنهادات مالی اغواکننده در قبال فراموشی بازگشت آوارگان به سرزمینشان و دادن صبغه کاملاً صهیونیستی به قدس اشغالی، باعث نشده که مردم و مقاومت فلسطین، علیرغم محرومیتهای گسترده و بحرانهای شدید مالی به سمت غرب و وعدههایش متمایل شوند. سالهاست که آمریکا تلاش کرده از طریق پیمانهای ننگین، فلسطینیها را به کرنش در برابر خواسته رژیم صهیونیستی متقاعد کند اما مقاومت با علم به اینکه ورود کاخ سفید به مسئله فلسطین اساساً با هدف تأمین امنیت دائمی اسرائیل است و میکوشد که مطالبات اصلی آنها را با وعدههای سر خرمن به حاشیه براند، حاضر نیست در راستای پیمانهای ننگین کمپ دیوید و اسلو، خود را در دام توطئهای دیگر به نام معامله قرن گرفتار کند.
4. بر اثر اصرار بر خطمشی بیاعتمادی به جبهه عربی، غربی، عبری، حماس موفق شده که قلههای پیروزی را با تکیه به امکانات و ظرفیتهای بومی خود فتح کند. رژیم صهیونیستی از سال 2012 به اینسو، در چهار جنگ به مقاومت باخته و میدان را واگذار کرده است. این رژیم اشغالگر که در ژوئن 1967 طی جنگ 6 روزه موفق شد ارتشهای پنج کشور عربی را به هزیمت وادارد، در برابر ملت محاصرهشده غزه و گروههای مقاومت، شکستهای سختی را متحمل شده و آستانه مقاومتش از حدود دو ماه به دو روز کاهش یافته است! «در سالهای نه چندان دور، فلسطینیها با سنگ مبارزه میکردند، اما امروز بهجای سنگ، مجهز به موشکهای نقطه زن هستند و این، یعنی احساس پیشرفت.» (رهبر معظم انقلاب در دیدار با هیئت حماس- 31 تیر 97) حماس امروز قادر است ظرف چند ساعت، صدها موشک به اقصی نقاط سرزمینهای اشغالی شلیک کند و رژیمی که از جنگندههای رادار گریز اف-35 و گنبد بهاصطلاح آهنین برخوردار است را بهسرعت به زانو درآورد. مهمتر اینکه صهیونیستها، زمانی در مواجهه با کشورهای همسایه، خط و نشان میکشیدند و برای آنها تکلیف تعیین میکردند ولی اکنون به نقطهای سقوط کردهاند که باید برای در امان ماندن از ضربات مهلک مقاومت، به شرایط آنها تن دهند!
و بالاخره اینکه تصریح سکاندار انقلاب اسلامی بر عملی بودن امید دبیر کل حزبالله لبنان برای اقامه نماز در مسجدالاقصی، از انسجام و استحکام بیبدیل محور فلسطین، دمشق، بیروت و تهران در راستای آزادسازی قدس شریف حکایت دارد که وزن مقاومت را سنگینتر کرده و بهزودی قطب نمای تحولات غرب آسیا را به سمت آزادی کامل قبله اول مسلمین تنظیم خواهد کرد.