دشمنان به اسم اسلام، موضوعات انحرافی مطرح و تبلیغات سوء می کنند

دکتر نَودی لونبا، محقق علوم سیاسی در دانشگاه ناتال شهر دوربان در کشور آفریقای جنوبی در گفت و گو با تقریب با بیان اینکه اسلام دینی است که در بدو ظهور موضوع وحدت را مورد توجه قرار داد، اظهار داشت: پیامبر بزرگ اسلام (ص) خود شخصا تلاش کرد اصل وحدت را اجرا نماید و میان مسلمانان عهد اخوت دینی برقرار نمود. این در حالی بود که ایشان برای عزت بخشیدن به دین اسلام و حامیان آن و ممانعت از فروپاشی قدرت دین اسلام همواره مسلمانان را از اختلاف و نزاع برحذر داشته و تلاش برای درست کردن امور میان مسلمانان را یک امر ضروری دانسته است.

وی با اشاره به اینکه در شرایط کنونی جهان اسلام از منظر اتحاد و همگرایی در شرایط ایده آلی نیست، ادامه داد: وجود چنین وضعیتی سبب تحرک و نقش آفرینی دشمنان و افرادی از داخل خود مسلمانان شده که زمینه را برای قوت گرفتن جریان ها و عقاید تکفیری به وجود آورده است. از این منظر باید توجه داشت که همه مسلمانان دارای یک دشمن مشترک هستند که نباید اجازه دهند این دشمن در میان صفوف آنها رخنه کند.

او همچنین گفت: دشمنان با هدف غارتگری ثروت و انباشته های مسلمانان به دنبال ایجاد اختلاف هستند. ثروتی که باید در اختیار خود مسلمانان باشد و به ارتقای مادی و معنوی آنها کمک کند. از این رو دشمنان چشم طمع به جوامع اسلامى دوخته و براى چپاول منابع بزرگ زيرزمينى و روى زمينى اين كشورها، از هيچ فتنه و توطئه اى رویگردان نيستند. در این میان رمز موفقيت آنان برای به اجرا درآوردن این نقشه های شوم، این است که به هر شکل که بتوانند میان مسلمانان تفرقه بیاندازند.

دکتر نَودی لونبا به برخی از این راهکارهای تفرقه افکنانه اشاره کرده و افزود: دشمنان میان گروهها و اقوام مختلف مسلمان به اسم اسلام و دین، موضوعات انحرافی و جعلی مطرح و تبلیغات سوء می کنند تا ملت های مسلمان را به جان یکدیگر بیاندازند و شیعه و سنی را از یکدیگر دور نمایند. طبیعی است تا زمانی که همه دغدغه مسلمانان صرف این اختلافات شود، دشمنان فرصت خواهند یافت تا منابع مالی جوامع مسلمان را به غارت ببرند.

او در ادامه با بیان اینکه منطق قرآني اتکا بر اشتراکات دین مختلف در راستاي اهداف الهي و انساني است، تصریح کرد: وقتي کتاب قرآن، اهل کتاب را به اخذ مشتركات فرا می خواند، به طريق اولي مسلمانان بايد به اين توصیه نوراني عمل كنند و به جاي توجه به موضوعات اختلافي و مشکل آفرین بر اشتراکات خود تكيه كنند و مسائلی را كه باعث ايجاد اختلاف ميشود، طرح نكنند و يا منطق و استدلال و یک رویکرد علمي با آن برخورد كنند.