وحدت اسلامی هرچند فی نفسه، امری ارزشمند است اما غایت آن در عمل و صحنه نبرد است که می تواند اهمیت و برکات خود را نمایان کند.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب،در مدتی که از طوفان الاقصی گذشته است می توان به راحتی ادعا کرد یکی از ناب ترین و عالی ترین سطوح وحدت اسلامی را شاهد بوده ایم. مبارزان و مجاهدان اسلامی فارغ از اینکه به کدام یک از مذاهب تعلق دارند صحنه ای زیبا و قدرتمند از امت واحده را پیش چشم جهانیان به نمایش گذاشتند که تاریخ نظیر آن را به یاد نمی آورد.
جهاد فلسطینیان سنی مذهب در طوفان الاقصی و پس از آن آغاز جنگ غزه، خیلی زود برادران شیعه آنها در حزب الله لبنان را وارد میدان کرد و تا پای جانِ سرداران و حتی رهبران شان – شهید سید حسن نصرالله و شهید سید هاشم صفی الدین- و ... به مبارزه در راه حق و دفاع از مظلوم و سرزمین های اسلامی ادامه دادند
مجاهدان انصارالله شیعی مذهب در یمن نیز لحظه ای رژیم جنایتکار صهیونیستی را رها نکردند و با عملیات های مقتدرانه و مکررشان، بانگ آژیرهای خطر دائما به صدا در می آمد و صهیونیست ها را دوان دوان به پناهگاه های شان می کشاند.
گروه های مقاومت عراق نیز که از قضا آنها هم از شیعیان و بر مذهب اهل بیت پیامبر(ص) هستند، در طول این مدت همچنان دست روی ماشه بودند و رژیم منحوس را زیر نظر داشتند.
اما بی تردید اوج این وحدت و اتحاد را باید در ورود مستقیم جمهوری اسلامی ایران به این معرکه با اجرای عملیات های وعده صادق یک و دو دانست. البته این ورود واکنشی به خطای بزرگ رژیم صهیونیستی بود و با عملیات تروریسی در روز غدیر حماقت بالاتری را مرتکب شد که منجر به عملیات تاریخی و بی نظیر وعده صادق 3 شد. عملیاتی که صهیونیست ها را وادار کرد تا سال ها تاوان حماقت ها و جنایت هایی را پس دهند که در این ایام مرتکب شده بودند.
اینکه رژیم غاصب و تروریستی اسراییل چه آسیبی دیده یا بخش وسیعی از سرزمین های اشغالی به چه ویرانه ای تبدیل شده است موضوع این یادداشت نیست. در این موارد کارشناسان و صاحب نظران، دیدگاه های فنی و تخصصی خود را مطرح کرده اند و انشالله با گذشت زمان و رسوایی بیش از پیش صهیونیست ها ابعاد آسیب پذیری شان نمایان تر هم خواهد شد.
اما آنچه اهمیت مضاعف دارد نفس ورود یک حاکمیت شیعی است به نزاعی که از آغاز میان رژیم جعلی با ملت مظلوم فلسطین - که بر مذهب اهل سنت و جماعت هستند – شکل گرفت.
البته ورود جمهوری اسلامی به شکل جهاد ابتدایی نبود بلکه واکنشی تدافعی بود که در پی حماقت رژیم صهیونیستی رقم خورد. واقعیت این است که باند جنایتکار حاکم در سرزمین های اشغالی، ایران اسلامی را بزرگ ترین حامی مجاهدان فلسطینی می داند و البته ما ایرانیان شیعی از این نظر افتخار می کنیم و بر خود می بالیم که مردم، دولت و رهبر ما در صف اول دفاع از مظلومان فلسطینی قرار دارند.
به نظر می رسد آنچه در این روزها شاهد بوده و هستیم باید الگوی عموم فعالان فرهنگی و مذهبی در سراسر جهان اسلام باشد. وحدت مبارکی که سال ها است میان مجاهدان اسلامی اعم از شیعه و سنی با ملیت های مختلف شکل گرفته – و اکنون به نقطه اوج خود رسیده است – باید به الگویی برای تمام علما و فضلا، حاکمان و کارگزاران جهان اسلام نیز تبدیل شود.
اگر وحدت اسلامی توانسته قدرت مسلمین در عرصه نبرد را به نمایش بگذارد و دشمن را ذلیلانه از صحنه به در کند، حتما می تواند با اتحاد علما، فضلا، حاکمان و دولتمردان جهان اسلام نیز قدرت نرم بی نظیری را رقم بزند که در پیوند با آن قدرت سخت و نظامی، کار رژیم صهیونیستی و حامی قلدرمابش را در منطقه تمام کند.
سیدمحمدرضا مرتضوی
معاون امور بین الملل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
