سازمان پزشکان بدون مرز: فجایع جمعی در شهر فاشر تکاندهنده است
سازمان پزشکان بدون مرز با انتشار بیانیهای در پاریس، قتلعامها و خشونتهای گسترده، از جمله کشتارهای قومی در شهر فاشر و مناطق اطراف آن در شمال دارفور سودان را به شدت محکوم کرد.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه بین الملل خبرگزاری تقریب، این سازمان هشدار داد که شمار زیادی از غیرنظامیان در خطر جدی قرار دارند و نیروهای پشتیبانی سریع و متحدانشان مانع از فرار آنان به مناطق امنتر میشوند، جایی که تیمهای امدادی پزشکان بدون مرز در حال فعالیت هستند.
به گفته پزشکان بدون مرز، نیروهای امدادی این سازمان پس از آنکه نیروهای پشتیبانی سریع در ۲۶ اکتبر با پایان محاصره ۱۷ ماهه، کنترل شهر فاشر را بهدست گرفتند در شهر "طویله" برای پذیرش موج جدیدی از آوارگان و مجروحان آماده شدند. در روزهای اخیر، هزاران نفر پس از درگیریهای خونین از فاشر گریخته و خود را به طویله رساندهاند.
«میشل اولیویه لاشَریتیه»، رئیس بخش فوریتهای پزشکی سازمان پزشکان بدون مرز، با ابراز نگرانی گفت: «گزارشها از فجایع گستردهای حکایت دارد. پرسش این است که چه بر سر ناپدیدشدگان آمده است؟ کسانی که ماهها از گرسنگی و خشونت جان سالم بهدر برده بودند. پاسخ محتمل، هرچند وحشتناک، این است که بسیاری از آنها کشته شده یا هنگام فرار مورد تعقیب و تیراندازی قرار گرفتهاند.»
او از نیروهای پشتیبانی سریع و گروههای مسلح خواست تا از غیرنظامیان محافظت کرده و اجازه دهند آنها به مناطق امنتر برسند.
در فاصله ۲۶ تا ۲۸ اکتبر، صدها زن، کودک و سالمند از فاشر به طویله منتقل شدهاند. بسیاری از آنها با سوءتغذیه شدید و جراحات ناشی از گلوله یا ضرب و شتم روبهرو هستند. بر اساس دادههای این سازمان، بیش از نیمی از کودکان زیر پنج سال تازهوارد دچار سوءتغذیه حاد هستند و شرایط انسانی در منطقه فاجعهبار توصیف شده است.
«دکتر لیویا تامبیلینی»، معاون رئیس بخش فوریتهای پزشکی این سازمان، نیز اعلام کرد: «از ۲۶ تا ۲۹ اکتبر، ۳۹۶ مجروح و بیش از ۷۰۰ نفر از تازهواردان از فاشر در بیمارستان شهر "طویله" درمان شدند. اکثر بیماران از جراحات گلوله، شکستگی، آثار شکنجه و عفونتهای ناشی از عملهای جراحی ناتمام رنج میبرند.»
تامبیلینی در پایان تأکید کرد: «بازماندگان نیاز فوری به مراقبتهای پزشکی، غذا، آب، پناهگاه و حمایت روانی دارند. هیچ زمانی برای از دست دادن باقی نمانده است؛ باید فوراً به غیرنظامیان اجازه داده شود به مناطق امنتر برسند و کمکهای نجاتبخش دریافت کنند.»