تاریخ انتشار۲۰ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۹:۳۰
کد مطلب : 233424

وحدت در كلام حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبري (مد ظله العالي)

سعي كنيد اين وحدت را- كه بحمدالله امروز در ميان ملت ايران مستحكم است- حفظ كنيد. زمزمه هاي تفرقه را از هر كس كه باشد، رد كنيد. نگذاريد افرادي از روي ناداني، يا خداي نكرده از روي غرض، در صفوف ملت انشقاق ايجاد كنند. اين ملت كه با يكپارچگي و وحدت خود توانست به هدفهايش برسد، بايد ان شاء الله اين وحدت و يكپارچگي را در زير پرچم اسلام و قرآن حفظ كند.
وحدت در كلام حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبري (مد ظله العالي)
ابتدا تذكر يك نكته ضروري به نظر مي رسد و آن اينكه: وحدت بين مسلمين، به معني كنار گذاشتن اعتقادت اختلافي نيست؛ بلكه مباحث علمي بين علماي مذاهب حتماً بايد وجود داشته باشد؛ لكن اين مباحث نبايد حالت خصمانه پيدا نمايد؛ بلكه همواره بايد به صورت استدلالي مطرح شوند؛ و محور نيز در اين گونه مباحث، بايد قرآن و رسول خدا (ص) و عقل برهاني باشد. چرا كه قرآن كريم دعوت به تعقّل نيز كرده است. لذا نه به بهانه وحدت مي توان مباحث مذهبي را تعطيل نمود؛ نه به بهانه ي اين گونه مباحث مي توان وحدت را مخدوش ساخت. اگر صِرف اختلاف نظر موجب تفرقه بود، در آن صورت حتّي خانواده نيز نبايد تشكيل مي شد كجا رسد جامعه و جامعه ي ديني. چون حتّي افراد يك خانواده نيز باهم اختلاف نظرهايي دارند.
پس وحدتي كه منظور بزرگان ما است وحدت در مقابل كفار و دشمنان اسلام است نه وحدت در اعتقادات و مسائل درون مذهبي.
وحدت شيعه و سني در كلام حضرت امام خميني (ره)
امام خميني (ره) در بيانات خود به اين مسئله مهم اشاره فرموده و جامعه اسلامي را بر رعايت آن توصيه فرموده است كه به برخي بيانات ايشان اشاره مي شود:
اختلافاتى كه در عراق، در ايران، در ساير ممالك اسلامى ايجاد مى‏كنند، بايد سران دول اسلامى توجه داشته باشند به اين معنا كه اين اختلافات اختلافاتى است كه هستى آنها را به باد مى‏دهد. بايد با عقل، با تدبير، توجه داشته باشند به اين معنا كه به اسم مذهب و به اسم اسلام مى‏خواهند اسلام را از بين ببرند. دست‌هاى ناپاكى كه بين شيعه و سنى در اين ممالك اختلاف مى‏اندازد اينها نه شيعه هستند و نه سنى هستند؛ اينها دست‌هاى ايادى استعمار هستند كه مى‏خواهند ممالك اسلامى را از دست آن‌ها بگيرند؛ ذخاير را از دست آن‌ها بگيرند؛ بازار سياه درست كنند براى ممالك به اصطلاح مترقى؛(1)
ما پيوستگى خودمان را به اقليت‌هاى مذهبى اعلام مى‏كنيم. ما برادرى خودمان را به برادران اهل سنت اعلام مى‏كنيم. دشمنان اسلامند كه مى‏خواهند ما را با برادرهاى خودمان مختلف كنند. دشمن‌هاى اسلام يا گول‌خورده‏هاىِ از آن‌ها هستند كه در اين وقت مخالفت مابين دو دسته را اعلام مى‏كنند. ما اعلام مى‏كنيم وحدت كلمه مسلمين را. اگر مسلمين وحدت كلمه داشتند، امكان نداشت اجانب بر آن‌ها تسلط پيدا بكنند. اين تفرقه در بين مسلمين است كه باعث شده است كه اجانب بر ما تسلط پيدا بكنند. اين تفرقه مسلمين است كه از اول با دست اشخاص جاهل تحقق پيدا كرد، و الآن هم ما گرفتار هستيم. واجب است بر همه مسلمين كه با هم باشند. يك زمان حساسى است؛ مابين حيات و موت مردد هستيم. ما الآن مملكت‌مان يا بايد تا ابد زير يوغ استعمار و استبداد باشد، يا بايد الآن از اين يوغ خارج بشود. اگر وحدت كلمه را حفظ نكنيد، تا آخر بايد مبتلا باشيد.(2)
در اسلام‏ بين شيعه و سنى ابداً تفرقه نيست؛ بين شيعه و سنى نبايد تفرقه باشد. بايد وحدت كلمه را حفظ كنيد. ائمه‌ي اطهار ما سفارش كردند به ما كه بپيونديد با هم؛ و با هم اجتماعمان را حفظ كنيم. و كسى كه اين اجتماع را بخواهد كه به هم بزند، يا جاهل است و يا مغرض. و نبايد به اين حرف‌ها گوش بكنند. برادران سنى ما نبايد به يك تبليغاتى كه از طرف دشمنان اسلام مى‏شود ترتيب اثر بدهند. ما با آن‌ها برادر هستيم، آن‌ها با ما برادر هستند. اين مملكت مال همه ماست، مال همه‌ي ما. مال اقليت‌هاى مذهبى، مال مذهبيون ما، مال برادران اهل سنت ما. همه ما با هم هستيم.(3)
قريب سيصد سال پيش از اين، سياست خارجى در ايران و در شرق [اجرا] شد. آن‌ها بيشتر درصدد اين مسائل برآمدند. كارشناس‌هاى آن‌ها اشخاص و طوايف را مطالعه كردند و روحيات مردم را ديدند و همه‌ي جهات ماديات ما را تحت مطالعه قرار دادند، و از دو راه خواستند از ما بهره‌گيرى كنند: مادى، مى‏بينيد كه بهره‌گيرى كردند؛ بهره‌گيرى روحانى هم اين بود كه به اين اختلافات دامن زدند و ما را بيشتر، از هم جدا كردند. اينكه مى‏بينيد يك كلمه وقتى از يك آدمى در اينجا صادر مى‏شود، آن را عَلَم مى‏كنند و چند هزار، چند صد هزار چاپ مى‏كنند، نه اينكه يك آدم معمولى اين كار را بكند، اين دولت‌ها و اين خارجي‌ها هستند كه به آن دامن مى‏زنند و آنطور منتشر مى‏كنند.
ما با هم يكى هستيم و ما جدا نيستيم. اختلاف، اختلاف دو تا مذهب است؛ اين اختلاف نبايد اسباب اين معنا بشود كه ما در اساس اسلام [اختلاف كنيم‏]. اسلام بالاتر از اين معانى است كه ما به واسطه اختلاف مسلكى از اسلام مثلًا چه بكنيم. ما كه مى‏بينيم الآن اسلام در معرض خطر است، بر همه ما لازم است كه دست به هم بدهيم و از آن اشتباهاتى كه در سابق بوده دست برداريم، دستهايى را كه مثل سابق [مى‏خواهند] ما را از هم جدا كنند قطع كني
ما با مسلمين اهل تسنن يكى هستيم؛ واحد هستيم كه مسلمان و برادر هستيم. اگر كسى كلامى بگويد كه باعث تفرقه بين ما مسلمانها بشود، بدانيد كه يا جاهل هستند يا از كسانى هستند كه مى‏خواهند بين مسلمانان اختلاف بيندازند. قضيه شيعه و سنى اصلًا در كار نيست، ما همه با هم برادريم‏.(5)
نهضت اسلامى ايران مظهر برادرى شيعه و سنى و هم‌گامى نژادهاى مختلف كشور ايران است.(6)
امروز آن چيزى كه تكليف همه ماست، شما برادرهاى اهل سنت، اينها برادرهاى اهل تشيع، همه، همه افراد اين ملت تكليف دارند، اين است كه الآن توجه به اين معنا داشته باشند كه دستهايى در كار است كه نگذارند اسلام تحقق پيدا بكند، با شيوه‏هاى مختلف. شيوه‏هاى مختلفى الآن در كار است. و اين نكته‏اش اين است كه خارجي‌ها آنكه به آن رسيده‏اند اين است كه اسلام است كه جلو منافع آنها را مى‏گيرد. اگر اسلام تحقق پيدا بكند، اين مملكت يك مملكت اسلامى بشود، دست آن‌ها ديگر تا آخر كوتاه است؛(7)
عوامل اجانب كه منافع خود و اربابانشان را در خطر مى‏بينند، براى تحريك برادران اهل سنت و دامن زدن به برادركشى، قضيه‌ي شيعه و سنى را طرح نموده و مى‏خواهند با شيطنت بين برادران اختلاف ايجاد كنند. در جمهورى اسلامى همه‌ي برادران سنى و شيعه در كنار هم و با هم برادر و در حقوق مساوى هستند. هركس خلاف اين را تبليغ كرد، دشمن اسلام و ايران است.(8)
يك دسته از مسلمانان شيعه هستند و يك دسته ‏اى از مسلمانان سنى، يك دسته حنفى و يك دسته ‏اى حنبلى و دسته ‏اى اخبارى هستند؛ اصلًا طرح اين معنا، از اول درست نبود. در يك جامعه‏ اى كه همه مى‏خواهند به اسلام خدمت كنند و براى اسلام باشند، اين مسائل نبايد طرح شود. ما همه برادر هستيم و با هم هستيم؛ منتها علماى شما يك دسته فتوا به يك چيز دادند و شما تقليد از علماى خود كرديد و شديد حنفى؛ يك دسته فتواى شافعى را عمل كردند و يك دسته ديگر فتواى حضرت صادق را عمل كردند، اينها شدند شيعه، اينها دليل اختلاف نيست. ما نبايد با هم اختلاف و يا يك تضادى داشته باشيم، ما همه با هم برادريم. برادران شيعه و سنى بايد از هر اختلافى احتراز كنند. امروز اختلاف بين ما، تنها به نفع آن‌هايى است كه نه به مذهب شيعه اعتقاد دارند و نه به مذهب حنفى و يا ساير فِرق، آن‌ها مى‏خواهند نه اين باشد نه آن، راه را اينطور مى‏دانند كه بين شما و ما اختلاف بيندازند. ما بايد توجه به اين معنا بكنيم كه همه‌ي ما مسلمان هستيم و همه‌ي ما اهل قرآن و اهل توحيد هستيم، و بايد براى قرآن و توحيد زحمت بكشيم و خدمت بكنيم.(9)
اينهايى كه درصدد اين معانى هستند، بدانند كه اگر همه‌ي قدرت‌هاى خودشان را هم جمع بكنند نمى‏توانند به يك ملتى كه همه با هم فرياد اللَّه‌اكبر مى‏زنند، نمى‏توانند اينها با آن‌ها مقاومت كنند؛ بيخود درصدد تفرقه‌اندازى هستند. مسلمان‌ها برادرند و تفرقه پيدا نمى‏كنند با تبليغات سوء بعض عناصر فاسد. اصل اين مسئله كه شيعه و سنى، شيعه يك طرف و سنى يك طرف، اين از روى جهالت و از روى تبليغاتى كه اجانب كردند پيش‏ آمده است. چنانچه بين خود شيعه هم اشخاص مختلفى را با هم به مبارزه وا مى‌دارند، و بين خود برادرهاى سنى هم يك طايفه‏اى را به طايفه‌ي ديگر، در مقابل هم قرار مى‏دهند. امروز روزى است كه تمام طوايف مسلمين مقابل هستند با قدرت‌هاى شيطانى كه اساس اسلام را مى‏خواهند از بين ببرند؛ آن قدرت‌هايى كه دريافته‏اند كه آن چيزى كه خطر براى آن‌ها دارد اسلام است، آن چيزى كه خطر براى آن‌ها دارد وحدت ملت‌هاى اسلامى است. امروز روزى است كه [بايد] تمام مسلمين تمام بلاد عالَم با هم مجتمع بشوند.(10)
الآن اجتماعاتى هست كه به اسم شيعه و سنى بنا بر ايجاد اختلاف دارند؛[...] اگر- خداى نخواسته- اين قدرت‌هاى بزرگ در ايران برگردند، نه اسلامى و نه اهل سنتى و نه اهل تشيعى باقى مى‏گذارد. اگر اين‌ها اين دفعه- خداى نخواسته- برگردند، براى اينكه از اين برادران سنى و شيعه صدمه ديدند و از اجتماعات آن‌ها نفع‌هاى خودشان را و چپاول‌گري‌هاى خودشان را از دست داده‏اند، اين دفعه بدانيد كه- خداى نخواسته- اگر آنها برگردند، اساس اسلام را كه منشأ اجتماع شما برادران بود، از بين خواهند برد. برادران بيدار باشند و كسانى كه درصدد اين هستند كه بين برادران شيعى و سنى اختلاف بيندازند، اگر وابسته به امريكا يا شوروى هستند، آن‌ها نصيحت را معلوم نيست بپذيرند و اما اگر وابسته به آن‌ها نيستند و براى اسلام و براى كشور اسلامى خودشان و براى مسلمين مى‏خواهند كارى بكنند، راه، ايجاد اختلاف نيست. راه، اين است كه تمام گروه‌ها، را با هم آشتى بدهند و اين اجتماعى كه بحمداللَّه در ايران پيدا شده است و اين وحدت كلمه‏اى كه بين همه‌ي قشرهاى كشور پيدا شده است، كوشش كنند كه محفوظ باشد.(11)
همه‌ي طوايفى كه در ايران هستند با هم اخوت داشته باشند، توجه كنند به اينكه الآن كسانى كه مخالف با اسلام هستند و دارند پخش مى‏كنند مطالبى را، مى‏خواهند بين برادرهاى شيعه و سنى اختلاف ايجاد كنند. اينها نه خيرخواه شيعه هستند، نه خيرخواه سنى، و اينها با اسلام مخالفند. بيدار باشند همه‌ي برادرها، با هم باشند. دشمن مشترك ما داريم، به اين دشمن مشترك بايد ما با هم حمله كنيم و آن‌ها را نگذاريم كه خداى نخواسته، در صفوف ما يك رخوتى ايجاد بشود و يك اختلافى ايجاد بشود.(12)
برادران و خواهران هر دو فرقه بايد هوشيار باشند. و بدانند كه اين كوردلان جيره‌خوار با اسم اسلام و قرآن مجيد و سنت پيامبر مى‏خواهند اسلام و قرآن و سنت را از بين مسلمين برچينند؛ يا لااقل به انحراف كشانند. برادران و خواهران بايد بدانند كه امريكا و اسرائيل با اساس اسلام دشمنند؛ چرا كه اسلام و كتاب و سنت را خار راه خود و مانع از چپاول‌گرى‏شان مى‏دانند؛ چرا كه ايران با پيروى از همين كتاب و سنت بود كه در مقابل آنان بپاخاست و انقلاب نمود و پيروز شد. امروز توطئه بر ضد ايران و حكومت آن و حزب‌اللَّه در حقيقت توطئه براى محو اسلام و كتاب و سنت است.(13)
امريكا و آل سعود حادثه مكه را يك مبارزه فرقه‏اى و نزاع قدرت ميان شيعه و سنى ترسيم نموده؛ و ايران و رهبران آن را به عنوان كسانى كه هوس رسيدن به يك امپراتورى بزرگ را در سر مى‏پرورانند معرفى مى‏كنند تا بسيارى از كسانى كه از مسير حوادث سياسى جهان اسلام و نقشه‏هاى شوم جهان‌خواران بي‌خبرند تصور كنند كه فرياد برائت ما از مشركين و مبارزه‌ي ما براى كسب آزادى ملت‌ها در مسير كسب قدرت سياسى‏مان و گسترش قلمرو جغرافياى حكومت اسلامى است. البته براى ما و همه‌ي انديشمندان و محققانى كه از نيات پليد تشكيلات آل سعود باخبرند جاى تعجب نيست كه به ايران و حكومتى كه از بدو پيروزى تا به حال فرياد وحدت مسلمين را سر داده است و در همه‌ي حوادث جهانِ اسلام، خود را شريك غم و شادى مسلمانان مى‏داند، تهمت افتراق و جدايى مسلمانان را بزنند؛ و يا بالاتر از آن، زائرانى را كه به عشق زيارت مرقد پيامبر و حرم امن الهى به حجاز رفته‏اند به لشكركشى و تشكل براى تصرف كعبه و آتش زدن حرم خدا و تخريب مدينه‌ي پيامبر متهم نمايند! و دليل و مدرك اين كار را حضور پاسداران و نظاميان و مسئولين كشورمان در مراسم حج ذكر كنند! آرى، در منطق آل سعود نظامى و پاسدار كشور اسلامى بايد با حج بيگانه باشد؛ و اينگونه سفرها براى مسئولين كشورى و لشكرى تعجب‏آور و توطئه‏انگيز مى‏شود. از نظر استكبار، مسئولين كشورهاى اسلامى بايد به فرنگ بروند، آن‌ها را به حج چه كار! دست‌نشاندگان امريكا آتش‌زدن پرچم امريكا را به حساب آتش‌زدن حرم، و شعار مرگ بر شوروى و امريكا و اسرائيل را به حساب دشمنى با خدا و قرآن و پيامبر گذاشته‏اند؛ و نيز مسئولين و نظاميان ما را با لباس احرام به عنوان رهبران توطئه معرفى كرده‏اند!(14)
برخي از بيانات مقام معظم رهبري (مد ظله العالي) در مورد وحدت بين مسلمانان بدين قرار مي باشد:
شيعه و سني نبايد بگذارند دشمن از اختلافاتشان سوء استفاده كند.
كسـاني كه شعـار اتحـاد و وحـدت و بـرادري مسلمين را مي دهند، اينها دشمن مسلمانان نيستند؛ دوست مسلمانانند، خير مسلمانان را مي خواهند و مايلند همه ي مسلمين عالم عزيز باشند.
چه فايده اي دارد كه در داخل جامعه ي اسلامي، مسلمانان از مذاهب مختلف، روبه روي هم بايستند و به همديگر ضربه بزنند؛ از آن طرف هم دشمن بيايد، هر دوي اينها را محاصره كند، سرشان را به هم بكوبد و خودش بنشيند، تماشا و استفاده بكند؟ اين خوب است؟
اگر ما مي گوييم كه شيعه و سني در كنار هم قرار بگيرند، يعني شيعه، شيعه بماند؛ سني هم سني بماند. ما چه موقع به عالم تسنن گفته ايم كه منظورمان از وحدت اين كه شما شيعه بشويد؟!
ما چنين چيزي نگفته ايم.
هر كس خواست شيعه بشود، از طريق علمي و از راه مباحثات عالمانه شيعه بشود. آنها هم آزادند كه بروند كار خودشان را بكنند. ما نمي گوييم شما مذهبت را عوض كن؛ ما مي گوييم شيعه و سني بايد هميشه سر عقل باشند، همچنانكه بحمدالله در دوران انقلاب اسلامي، در كشور ما مشاهده شد. نگذارند دشمن از اختلافات اينها سوء استفاده كند. برگزاري هفته وحدت، براي اين است.(15)
دنياي اسلام، نيازمند تقريب
امروز دنياي اسلام نيازمند اين تقريب است. در اين تقريب - همـان طـور كـه مكـرر گفته شده- غـرض اين است كه فرقه هاي اسلامي، در مقام فكر و اعتقاد به يكديگر نزديك بشوند. اي بسا برخي از تصورات فِرق نسبت به يكديگر، با مباحثه و مذاكره، به استنتاج خوبي منتهي بشود. شايد بعضي از سوء تفاهم ها برطرف و بعضي از عقايد تعديل و بعضي از افكار به طور واقعي به هم نزديك بشود.
البته اگر اين بشود، بسيار بهتر از هر شكل ديگر است. حداقل اين است كه بر روي مشتركات تأكيد بشود. اين گفتگوها و مذاكرات، كمترين فايده اش اين خواهد بود. بنابراين، بايد از طرح مسائل تفرقه انگيز خودداري بشود.(16)
قدرتمندان، عامل جنگهاي مذهبي مسلمين
در زمان حـال، براي ايـن كه مسلمين با هم متحد و متفق نبـاشند و عليـه هـم كـار كنند، تلاشهـاي مضـاعفي انجـام مي گيرد. اين تلاشها به خصوص از وقتي تشديد پيدا كرده، كه نياز مسلمين به وحدت، بيش از هميشه است. به تصور خيلي نزديك به واقعيت، انگيزه تلاشهاي دشمنان اين است كه از تحقق آرزوي سيادت و حاكميت اسلام- كه امروز به مراحل عملي نزديك مي شود- جلوگيري كنند.
طبيعي است كه اگر اسلام بخواهد حاكميت پيدا كند و مسلمين در دنياي اسلام بخواهند به اسلام تمسك كنند؛ با اين اختلافات امكان پذير نيست.(17)
با اتحاد مسلمين، دنياي اسلام سربلند خواهد شد.
يك ميليارد انسان در دنيا هستند كه درباره ي خدا و پيامبر و نماز و حج و كعبه و قرآن و بسياري از احكام ديني، با هم يك عقيده دارند؛ يك چند مورد اختلاف هم دارند. اينها بيايند همان چند اختلاف را بگيرند، با هم بجنگند، تا آن كسي كه با اصل خدا و پيامبر (ص) و دين و همه چيز مخالف است، كار خودش را انجام بدهد. آيا اين عاقلانه است؟!
ما گفتيم يك عده از علما و متفكران دور هم بنشينند و در سطح علمي و فرهنگي، براي تقريب و نزديك كردن، «مؤسسه التقريب بين المذاهب الاسلاميّه» را به وجود آورند.
چهار مذهب فقهي در اهل سنت هست، مذهب اماميه هست، مذهب زيديه هست، مذاهب ديگر اسلامي هستند. اينهـا بنشيننـد ببيننـد، در مســايـل علمـي و دينـي، چقـدر مي توانند با يكديگر همكاري و كار كنند.
ما اين مركز را تشكيل داديم. ان شاء الله برادراني كه مسئول اين كار هستند و معين شده اند، آن را با قوت دنبال مي كنند. اين كار، كاري است كه خداي متعال از آن راضي است و سرنوشت اسلام به اين طور كارهاست.
اگر مسلمين دست در دست هم بگذارند و با هم صميمي باشند، ولو عقايدشان مخالف با يكديگر باشد، اما آلت دست دشمن نشوند، دنياي اسلام سربلند خواهد شد.(18)
بايد به وحدت جهاني اسلام توجه بيشتري شود.
يك عده قلم به مزد و مزدور و عالم بي دين و ريزه خوار سفره ي سلاطين و مشكلداران بي دين عالم را- كه از هر كسي خطرناكترند- اجير كرده اند، تا در برابر نداي وحدت انقلاب اسلامي، فرياد اختلاف و تفرقه سر دهند.
واقعاً عالمي كه وجدان بيدار و تقوا نداشته باشد، اضرّ از هر دشمني بر جامعه ي اسلامي است. در روايت دارد كه چنين عالمي بر مسلمانان، اضرّ از گرگ بر گله گوسفندان است. شما ببينيد، يك گرگ در يك گله ي گوسفند، چه كار مي كند؟ اين ضررش از آن بيشتر است.
در طول اين هشت سـال جنگ، بلكه در طول ده، يازده سـال انقلاب، ديديم كه اين طور علما چه كردند؛ امـا به بركت نام و پرچم اسلام و نام پيامبر اكرم و به بركت هفته ي وحدت، انقلاب بر توطئه هاي آنان فايق آمده است.(19)
وحدت كلمه را حفظ كنيد.
وحدت كلمه را حفظ كنيد. مبادا كساني با زبانهايي، بدون قصد و غرض سويي، فقط به علت اشتباه و به خاطر اينكه مصلحت را نمي فهمند و نمي دانند كه چه بگويند، چيزهايي بگويند كه مردم را دلسرد بكنند.
متأسفانه گاهي در گـوشه و كنـار ديده مي شود كه بعضي ها مصلحت خود و مصلحت انقلاب و ملت را نمي فهمند. با زيد بدي مي كنند، با نظـام بدي مي كنند. مي خـواهند مسئـولي را زير سؤال ببـرند، انقـلاب را زير سؤال مي بـرند. نمي فهمند كـه اين كـار، زير سؤال بـردن انقلاب است. مي خواهند يك جبهه بندي درست كنند ولـي نمي فهمند كـه اين جبهه بندي، به وحدت ضربه خواهد زد.(20)
اسلام وحدت مسلمين را يكي از فرايض قرار داده است.
ما معتقديم كه اسلام، وحدت مسلمين و اتحاد نيروهاي مؤمن به خدا و موحد را يكي از فرايض قرار داده است. ما معتقديم كه يكي از بزرگترين اهداف حج خانه ي خدا اين است كه مسلمانان را به هم نزديك كند. اين كه خدا فرموده است: «وَ اذّن في النّاس بالحجّ يأتوكَ رجالاً وَ عَلي كلّ ضار يأتين من كلِّ فجّ عميق» (حج، 27)
و همه ي مردم مسلمان عالم را در روزهاي معين و در عرصه هاي محدودي مانند عرفات و مشعر و منا و مسجدالحرام جمع مي كند، چرا اينها اين قدر از آشنايي مسلمين با هم مي ترسند؟! مسأله اين است كه وحدت اسلامي و وحدت بينش و نظر و سخن مسلمين، براي استكبار و در رأس آن، آمريكاي غدّار و براي ابزارهاي او در دستگاه حاكميت سلطه در عالم، خطرناك است. اين، حقيقتي است كه امام بزرگوار ما بارها آن را بيان كرد.(21)
امام اعتقادي راسخ به اتحاد مسلمين داشت.
نكته ي ديگر اين است كه او [امام خميني (ره)] نظر وسيعي به دنياي اسلام داشت و به دنبال همين ديدگاه وسيع، اعتقاد راسخ او به لزوم اتحاد مسلمين بود. اين، آن نكته ي اساسي است.
مسأله اين نيست كه مذاهب يا فرق اسلامي و طوايف گوناگون سياسي و اعتقادي و مسلكي و غيره، چه تعداد جمعيت يا چه قدر قدرت سياسي و اجتماعي دارند يا ندارند؛ مسأله اين است كه اگر ما براي مشكلات جهان اسلام، به دنبال چاره اي هستيم، يا به تعبير درست تر، اگر ما براي سـربلندي و عظمت و عـزت اسلام و قـرآن مجاهده مي كنيم، اين با اختلاف و درگيري بين مسلمين سازگار نيست.
امام (ره) قبل از پيروزي انقلاب اين هدف را دنبال مي كردند و به آن توصيه مي نمودند. بعد از پيروزي انقلاب هم، به طريق اولي اين كار را كردند.(22)
خدشه در وحدت و سازندگي، دو نقطه اميد دشمن
يك نقطه، مسأله ي وحدت و يكپارچگي است. دشمناني كه هنوز درصددند نسبت به انقلاب و نظام جمهوري اسلامي، نيات خصمانه و شومشان را اعمال بكنند، چشم اميد به اختلافات بسته اند. آنها از وحدت و يكپارچگي شما مردم مي ترسند؛ اين را متوجه باشيد.
ملت ايران، به هيچ قيمت نبايد وحدت و يكپارچگي خودش را از دست بدهد. مسئولان بايد متوجه باشند كه با اين يكپارچگي عظيم، چگونه بايد رفتار كرد.(23)
ايستادگي، مقاومت، حضور و وحدت، شرط پيروزي
هر جا ملتها دست به دست هم بدهند، حضور داشته باشند، اين حضور را ادامه بدهند و با سختيهايش بسازند، ممكن نيست قدرتهاي بين المللي- آمريكا و امثال آمريكا- بتوانند آن كاري را كه مي خواهند، در مقابل اينها انجام بدهند. ملتها پيروزند. اين، يك واقعيت است. ايستادگي، مقاومت، حضور و وحدت، از شرايطش است.
امروز، شما در دنيا مي بينيد كه بتدريج در مناطقي از عالم، همين تجربه ي ايران تكرار مي شود و براي همين است كه امام بزرگوار ما، به طور قاطع مي گفت كه دشمن قادر نيست اين ملت را تا وقتي ايستاده و متحد است، شكست بدهد و فرمودند: «آمـريكـا در مقـابـل ايـران، هيچ غلطي نمي تواند بكند.» ما هم همان حرف را تكرار مي كنيم. اين، اعتقاد ملت ايران و مسئولان و دست اندركاران نظام جمهوري اسلامي است.(24)
اتحاد دنياي اسلام بر محور دو نقطه ي مهم مربوط به اهل بيت (عليهم السلام)
مهم اين است كه دنياي اسلام مي تواند به محور دو نقطه ي مربوط به اهل بيت (عليهم السلام)، اتفاق و اتحاد داشته باشد: يكي محبت است كه يك امر عاطفي و عقيدتي است و مسلمين به محبت اهل بيت (عليهم السلام) امر شده اند و همه آن را قبول كرده اند. اين نقطه مي تواند نقطه ي تمركز عواطف و احساسات همه ي مسلمين باشد.
نقطه ي دوم، آموزش دين و تعلم معارف و احكام الهي به مثابه ي عدل قرآن و به موجب حديث ثقلين است، كه باز اين حديث را شيعه و سني و فرق مختلف اسلامي روايت كرده اند. اين چيز مهمي است كه برافراشتن پرچم اهل بيت (عليهم السلام) در دنياي اسلام، حقيقتاً مي تواند دنياي اسلام و مسلمين را از اين دو نقطه نظر گرد هم مجتمع كند. امروز اين فرصت عظيم در اختيار همه ي مسلمين است.(25)
نبايد اجازه بدهيم كه دستهايي در يكپارچگي ملت تفرقه ايجاد كنند.
نكته اول، همين مسأله ي وحدت عمومي مردم است. از علماي موجه و زبانهاي ناطق و گويا، بخصوص ائمه ي محترم جمعه و شخصيتهايي كه مقام رسمي و جايگاه شناخته شده اي را در جامعه ي اسلامي دارا هستند، چه كسي اولي به اين است كه مردم را صميمانه به سمت وحدت و استحكام- همين يكپارچگي كه بحمدالله هست- دعوت كند؟
هيچكدام از مسئولان نظام نبايد اجازه بدهيم كـه دستهايي، يا از روي عنـاد و غرض و يا از روي جهـالت، در يكپـارچگي ملت تفـرقه ايجاد كنند و مردم را به دسته جات تقسيم نمايند و اهواي آنان را با يكديگر متقابل و متضاد بكنند.
اين، راههايي دارد. با تشر زدن و دعوا كردن و تهديد كردن، هميشه اين مقصود حاصل نمي شود. بيشتر با محبت و جلب قلوب و جذب بايد اين مقصود را عملي كرد.(26)
وحدت كلمه ضامن همه ي امور
مي دانيد كه در يك حركت دسته جمعي، وحدت كلمه، ضامن همه ي امور است. بدون وحدت كلمه، حركت دسته جمعي امكان ندارد؛ ولو آن حركت، متوقف به پنج يا ده نفر آدم باشد. اگر همان ده نفر، با يكديگر همسخن و همكلام نباشند و همكاري نكنند، امكان ندارد كه آن كار پيش برود.
نظام جمهوري اسلامي، يك حركت عظيم الهي است. ابعاد اين حـركت، به ابعاد مرزهاي اين كشور محصور نيست. اين حـركت، حتي به حصارهاي زمان كنوني هم محدود نمي شود، يك حركت عظيم تاريخي است. بايد طوري باشد كه نسلهاي ديگر و ملتهاي مسلمان معاصر ما، از اين حركت درس بگيرند، نيرو به دست آورند و راهشان را پيدا كنند.(27)
اختلافات را در هم هضم كنيد و به نقاط مشترك بچسبيد
يكي از اصول اسلام، وحدت مسلمين و اخوت اسلامي است. «وَ اعتَصِمُوا بِحَبلِ الله» (آل عمران، 103)، نقاط مشترك را هم بايد چسبيد. در افغانستان، اتفاقاً اختلافات مذهبي و فرقه اي و قومي هم هست. اقوام افغانستان، در طول اين تاريخ دويست و پنجاه ساله اي كه ما مي دانيم، غالباً با هم درگيري داشته اند. از لحاظ قومي هم، شيعه و سني با يكديگر اختلافات داشته اند. بايد همه ي اينها را در هم هضم كنيم و فقط اسلام را در همه ي اين گروه ها و دسته جات مختلف حاكم نماييم.
در رأسش هم شما آقايان- اعم از شيعه و سني- كه هر كدام بحمدالله جمعيتي را دنبال سر خودتان داريد، بايد در جهت ايجاد حكومت اسلامي و حاكميت اسلام در افغانستان تلاش كنيد و به كمتر از اين هم بايستي قانع و راضي نشويد.(28)
زمزمه هاي تفرقه را از هر كس كه باشد، رد كنيد.
دشمن در مقابل ملتي كه ايمان راسخ و اميد به آينده دارد و آماده ي فداكاري است و وحدت را در ميان خود، مثل گوهر گرانبهايي حفظ كند، چه كار مي تواند بكند؟
سعي كنيد اين وحدت را- كه بحمدالله امروز در ميان ملت ايران مستحكم است- حفظ كنيد. زمزمه هاي تفرقه را از هر كس كه باشد، رد كنيد. نگذاريد افرادي از روي ناداني، يا خداي نكرده از روي غرض، در صفوف ملت انشقاق ايجاد كنند.
اين ملت كه با يكپارچگي و وحدت خود توانست به هدفهايش برسد، بايد ان شاء الله اين وحدت و يكپارچگي را در زير پرچم اسلام و قرآن حفظ كند.(29)
رفع اختلافها و حاكميت اسلام دو جهت گيري اساسي در مسأله ي وحدت
در مسأله ي وحدت، دو نقطه يا دو جهت گيري اساسي وجود دارد كه هر كدام به تنهايي، حايز اهميتند. وقتي ما شعار وحدت را مي دهيم، اين دو نكته ي اساسي بايد مورد توجه ما باشد و همين هاست كه براي زندگي عملي مسلمين كارساز است:
يكي از اين دو نكته، عبارت از رفع اختلافات و تناقضها و درگيريها و تضادها و كارشكني هاست كه از قرنها پيش تا امروز، ميان طوايف و فِرَق مسلمين وجود داشته است و هميشه هم اين تناقضها به ضرر مسلمين تمام شده است.
نكته ي دوم اين است كه اين وحدت در خدمت و در جهت حاكميت اسلام باشد؛ و الا پوچ و بي معني خواهد بود.(30)
پي نوشت:
1.صحيفه‌ي امام، ج‏1، ص37
2. همان، ج‏6، ص84
3. همان، ج‏6، ص84
4. همان، ج‏6، ص95
5.همان، ج‏6، ص133
6. همان، ج‏6، ص184
7. همان، ج‏8، ص132
8.همان، ج‏9، ص312
9. همان، ج‏13، ص54
10. همان، ج‏13، ص153
11. همان، ج‏14، ص288
12.همان، ج‏17، ص499
13. همان، ج‏19، ص28
14. همان، ج‏21، ص79
15. حديث ولايت، ج 5، ص 229
16. حديث ولايت، ج 8، ص 79
17. حديث ولايت، ج 8، ص 78
18. حديث ولايت، ج 5، ص 230
19. حديث ولايت، ج 5، ص 228
20. حديث ولايت، ج 5، ص 94
21. حديث ولايت، ج 4، ص 297
22. حديث ولايت، ج 4، ص 296
23. حديث ولايت، ج 4، ص 28
24. حديث ولايت، ج 4، ص 154
25. حديث ولايت، ج 4، ص 216
26. حديث ولايت، ج 6، ص 263
27. حديث ولايت، ج 6، ص 50
28. حديث ولايت، ج 6، ص 3
29. حديث ولايت، ج 6، ص 157
30. حديث ولايت، ج 5، ص 243

برگرفته از سایت مرکز پاسخگویی سوالات دینی انوار طاها ، تحت اشراف حضرت ایت الله حسینی بوشهری
 
https://taghribnews.com/vdcf0md0jw6dmja.igiw.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی