>> امکان تشکیل جی 7 خاورمیانه؟ | خبرگزاری تقریب (TNA)
تاریخ انتشار۱ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۰۹
کد مطلب : 202612

امکان تشکیل جی 7 خاورمیانه؟

برای آغاز دورتازه ای از تنش زدایی در منطقه ، امکانات وشرایط مساعدی پدید آمده ولیکن هنوز که هنوز است موانع عمده و غیرقابل عبوری در این مسیر سنگلاخی قرار دارد
امکان تشکیل جی 7 خاورمیانه؟
  اظهارات اخیر معاون عربی و آفریقایی وزارت امورخارجه کشورمان در خصوص آغاز قریب الوقوع گفتگوهای ایران و6کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس و  بکارگیری عنوان «جی7یاG7 » برای آن، سبب شد تا مباحث تازه ای درخصوص سیاست منطقه ای جمهوری اسلامی ایران مطرح شود و در این مباحث موضوعاتی چون: تغییر یک سلسله معادلات حاکم روابط ایران وکشورهای عربی خلیج فارس و همچنین رویکرد متفاوتی که این کشورها در مرحله پساتوافق، در قبال کشورمان در پیش گرفته اند، مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد.
  در خصوص پیشنهاد اولیه برای آغاز گفتگوهای ایران و6کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس و تشکیل احتمالی «جی 7 خاورمیانه »، نظرات مختلفی ارائه شده است؛ چنانکه برخی از متون تحلیلی، تاکیدات دکتر ظریف وزیر امور خارجه کشورمان را مندرج در یادداشتی که اخیرا بطور همزمان در چهار روزنامه  الشروق مصر، السفير لبنان، الرأي كويت و الشرق قطر منتشر شد، زمینه ساز  اولیه چنین مبحثی میدانند. دکتر ظریف در این یادداشت (12مرداد) با تاکید براین نکته که «توافق وین یک شروع ضروری برای منطقه بود» و تصریح این امر که، ايران و ديگر كشورهاي منطقه باید «برای ريشه کنی عوامل بي اعتمادي و تنش در منطقه»، در جستجوی راهکارهای مناسبی باشند، تصریح کرد : «تأسيس يك مجمع گفتگوی منطقه اي در منطقه ما و در مرحله بعدی بین کشورهای مسلمان خاورمیانه به منظور تسهيل تعاملات، نیازی اساسی است كه مي بايست از مدت ها قبل به آن پرداخته می شد. این گفتگوي منطقه اي باید بر اساس اهداف مشترك و برخي اصول عمومی پذيرفته شده بین کشورهای منطقه صورت گيرد كه مهمترين آنها عبارتند از «احترام به حاكميت، تماميت ارضي و استقلال سياسي تمامي كشورها؛ مرزهاي غيرقابل نقض؛ عدم دخالت در أمور داخلي ساير كشورها؛ حل و فصل مسالمت آميز اختلافات؛ ممنوعيت تهديد يا استفاده از زور؛ و اشاعه صلح، ثبات، پيشرفت و سعادت در منطقه».
 با این حال درمتون تحلیلی، نام «یوسف بن علوی» وزیر امورخارجه عمان و «تمیم بن حمد بن خلیفه آل ثانی» امیر قطر نیز به عنوان نخستین پیشنهاد دهندگان برپایی چنین گفتگوهایی ( و یا تشکیل جی 7 خاورمیانه) مطرح شده است؛ چنانکه امیر عبداللهیان معاون وزیر امورخارجه کشورمان هم درگفتگو با خبرگزاری ایسنا، به این موضوع اشاره دارد: «این گفت‌وگوها با ابتکار امیر قطر دنبال می‌شود، البته پیش از آن بن علوی (وزیر خارجه عمان) این ایده را مطرح کرد، اما شرایط منطقه‌ای اجازه نداد که بتوانیم آن را عملیاتی کنیم.». البته امیر عبداللهیان درهمین مصاحبه تصریح می کند که: «این ایده دکتر روحانی از شروع دولت یازدهم است؛ به ویژه این که، عربستان را برای بازگشت روابط تهران و ریاض به حالت طبیعی فراخواند.»
  آنچه مسلم است سفرهای دوره ای اخیر وزیر امورخارجه کشورمان، به ویژه سفرهای وی به کویت، قطر وعمان، نشانه های روشنی را در بردارد که بر فعالیت های دستگاه دیپلماسی با هدف های اعلام شده در یادداشت های مطبوعاتی اخیرش دلالت می کند.  محمدجواد ظریف درآن یادداشت ها، بر نیاز مبرمی که منطقه خلیج فارس به چنین سازوکارهایی دارد، تاکید می نماید.چنانکه خاطرنشان می سازد: «در هيچ نقطه اي از دنيا اهميت اين ساز و كارها مشهودتر از منطقه خليج فارس و بعد از آن خاورمیانه اسلامی نيست و نیاز به يك ارزيابي هوشمندانه از پيچيدگي های منطقه و اتخاذ سياست هايي پايدار به منظور مواجهه با آن غیرقابل انکار است»
 با این حال در یادداشت های وزیر امورخارجه کشورمان،  در باره موانع موجود در راه برپایی گفتگوهایی ایران و 6 کشور عربی حوزه خلیج فارس، هیچ سخنی به میان نمی آید وهمچنین به جریان های بین المللی که از بیرون از مرزها با سیاست های منطقه ای کشورمان مخالفت می ورزند، هیچ اشاره ای نمی شود
البته برای آغاز دورتازه ای از تنش زدایی در منطقه ، امکانات وشرایط مساعدی پدید آمده ولیکن هنوز که هنوز است موانع عمده و غیرقابل عبوری در این مسیر سنگلاخی قرار دارد که برداشته شدن آن قاعدتا در کوتاه مدت امکان پذیر نمی باشد.
     صاحبان دیدگاه های خوش بینانه در این خصوص  بیش از هر چیز ، به عوامل همگرایی درمنطقه، اشاره دارند و همکاری های اقتصادی وتجاری بین دوسوی خلیج فارس وهمچنین دیگرهمکاری هایی که درعرصه نفت وگاز (درچارچوب اوپک)، و همکاری های اسلامی (درچارچوب عضویت در سازمان همکاری های اسلامی) بین دولت های این منطقه رایج است و یک سلسله اشتراکات تاریخی، جغرافیایی وفرهنگی را  از جمله عوامل کمک کننده در این مسیر  می دانند.حال آن که در دیدگاه مقابل، عوامل واگرایی بسیار تعیین کننده ای در منطقه وجود دارد که حتی احتمال تشکیل جرگه یا مجمعی از کشورهای دوسوی خلیج فارس را به کلی از میان می برد. صاحبان این نگاه بدبینانه در ابتدای امر، به تنش هایی که طی یک سال اخیر موجبات سست شدن پیوند های سیاسی واقتصادی بین اعضای شورای همکاری خلیج فارس شده، اشاره می کنند واختلافات اخیر حکومت های پادشاهی خلیج فارس را  از جمله موانع تشکیل جی 7 و همچنین اتخاذ موضعی واحد و منطقی در برخورد با ایران می دانند. صرفنظر از این اختلافات ، این گروه از صاحب نظران در استدلالات خود،  بر تعلق ایران و6 کشور عرب خلیج فارس، به دو دسته از دولت ها که دارای ویژگی کاملا متفاوت هستند، تاکید می کنند. کما این که تصریح می نمایند که تعلق ایران به اردوگاه کشورهای مردم سالار ومخالف با غرب، از  نزدیکی روابط باکشورهایی که متعلق به اردوگاه حکومت های دیکتاتوری و متحد غرب هستند، جلوگیری می کند. براساس دیدگاه اخیر، عامل و یا رکن بسیار تعیین کننده دیگر، چگونگی برخورد این دو گروه از کشورها،  با دو جریان صهیونیسم  و  تکفیر در منطقه است که صفوف آنها را از نزدیک شدن به یکدیگر باز می دارد؛ همچنان که در نقطه مقابل، این دو دسته از کشورها مواضعی کاملا متضاد با یکدیگر در برخورد با جریان مقاومت اسلامی در منطقه و مسئله بیداری اسلامی یا بهار عربی دارند. حال چناچه موضوع جدیدی همانند موضوع جنگ یمن نیز در محاسبات مربوط به نزدیکی روابط دوطرف مورد ملاحظه قرار گیرد دوری فاصله بین مواضع طرفین بیشترمشخص شود .
    البته نکته مهم دراین خصوص آن است که نیاز به گفتگووتبادل نظر بین دویاچند کشور، زمانی افزایش می یابد که اختلافات قابل ملاحظه ای بین طرفین وجود داشته باشد وگرنه چنانچه اختلافی درمیان نباشد نیازی به گفتگو ومذاکره نیز قاعدتا احساس نمی شود.  البته نباید تصورکرد که آغاز گفتگوها بین یک مجموعه  از کشور ها به معنی آغاز برپایی تشکیلاتی است که  همگی در آن عضویت خواهند داشت.
  با توجه به جمیع جهات و جمع جبری دیدگاه موافقان ومخالفان می توان گفت که جملات پایانی دکتر ظریف در یادداشت مطبوعاتی اش گویاترین تعبیر در این عرصه است:
    «ما کشورهای مسلمان منطقه ما و خاورمیانه، با داشتن مشترکات فراوان و متنوع دینی، فرهنگی، سیاسی، جغرافیایی تمامی لوازم ضروری برای یک همکاری سازنده و مفید برای همه مردم منطقه و جهان را در اختیار داریم. چالش های فراوان موجود در منطقه ما آن چنان مهم و جدی است که نباید با بحث های فرقه ای و اختلافات شخصی، بيش از اين از شروع شجاعانه و آینده نگرانه این همکاری حیاتی برای برخورد با ریشه هاي ناآرامي در منطقه خاورمیانه اسلامی و به ویژه منطقه خلیج فارس طفره برویم و به امید حل مشکلاتمان توسط دیگران باشیم که خود نقشی اساسی در ایجاد این مشکلات داشته اند.»
 
 
https://taghribnews.com/vdca6unuu49nwi1.k5k4.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی