روز جهانی قدس، زمان فرياد غیرتمندان و اقشار مختلف امت اسلام بر ضد استكبار و غاصبان سرزمين اسلامى است. پيام روز قدس، محو رژیم صهیونیستی از تاریخ است.

به گزارش خبرگزاری تقریب(تنا)، مسجدالاقصي، به عنوان اولین قبله مسلمانان جهان، از نظر اسلامي اهميت بسیار ويژه‏ اي دارد؛ قدس، حرم دوم مسلمانان جهان است كه تحت سلطه رژیم غاصب صهیونیستی قرار گرفته است. پيام روز قدس اين است كه مسلمانان تا نابودى این رژیم غاصب دست از مبارزه بر نمى‌دارند. بر همين اساس است كه مقام معظم رهبرى  بر ضرورت مبارزه با رژيم اشغالگر قدس تأكيد كرده، چنين فرمودند: «هريك وجب از خاك فلسطين ،يك وجب از خانه مسلمين است. هر حاكميتى غير از حاكميت فلسطين و حاكميت مسلمين بر كشور فلسطين، حاكميت غاصب است. حرف، همانى است كه امام راحل عظيم الشأن فرمود: اسرائيل بايستى محو بشود. ... بحث، بحث يهودى ستيزى نيست ؛ مسأله، مسأله غصب خانه مسلمين است».
 
مجد و عزت در برابر انسان های بزرگ سر خم می كند. رادمردان و انسان های بزرگ در طول تاریخ همواره مایه خیر و بركت بوده اند. وجود یك چنین مردانی دشمنان را نابود كرده و روح امید را در مستمندان مستضعفان می دمد. ‌مسئله فلسطين، در رأس مسايل غمبار و اسفناک جهان اسلام قرار دارد. در سال 1917 با صدور اعلاميه بالفور، دولت انگليس رسماً از تشکيل يهود در فلسطين حمايت کرد. در سال 1947 م طرح تقسيم فلسطين در سازمان ملل متحد تصويب و يک سال بعد به اجرا درآمد. در 1967 م ارتش رژيم اشغالگر قدس با بهره گيري از اصل غافل گيري به فرماندهي موشه دايان با بمباران هوايي سوريه و مصر و هم زمان حمله زميني سريع نيروهاي مکانيزه تحت پوشش هوايي، جنگ شش روزه اي را به راه انداخت و موفق گرديد مساحت قابل توجهي از کشورهاي مصر، اردن و سوريه را اشغال کند.
 
پس از شعله ور گشتن قیام اسلامى و مردمى یعنى انتفاضه اول در سال 1987 فلسطین شاهد تولد یکى از بزرگترین و فراگیرترین جنبش هاى اسلامى تحت عنوان جنبش مقاومت اسلامى حماس بود. خاستگاه اصلى حماس انتفاضه ملت فلسطین بوده و شعار اصلى آن جهاد مسلحانه بر ضد رژیم صهیونیستى مى باشد.
 
تاریخچه مقاومت اسلامی
 
شكل گيری جنبش مقاومت اسلامی نتيجه فعل و انفعال عوامل عديده ای است كه ملت فلسطين از فاجعه نخست سال 1948 بطور اعم و شكست سال 1967م به طور اخص به آن دچار شده و اين عوامل از دو عامل بنيادين نشأت می گيرند كه عبارتند از: تحولات سياسی مسأله فلسطين و شرايطی كه تا پايان سال 1987م بدان رسيده بود و ديگری رشد بيداری اسلامی در فلسطين و وضعيتی كه در نيمه های دهه هشتاد (ميلادي) پديد آمده بود. این جنبش در سال 1987 توسط شیخ «احمدیاسین» پایه گذاری شد. ایدئولوژی حماس ریشه در اخوان المسلمین مصر دارد. حماس نام اختصارى حرکه المقاومه الاسلامیه بوده که جنبش مقاومت مردمى - ملى است که تلاش مى کند زمینه را براى آزادى و رهایى ملت فلسطین از ظلم و جور و همچنین آزاد سازى سرزمین غصب شده و مقابله با طرح صهیونیستى برخوردار از حمایت هاى نیروهاى استکبارى فراهم آورد. در سال 1973، یاسین ابتدا «الجماعه الاسلامی» را برای همكاری با فعالیت های سیاسی اخوان المسلمین در غزه پی ریزی كرد،وی سپس جنبش حماس را به عنوان بازوی سیاسی و منطقه ای اخوان المسلمین در دسامبر 1987 به دنبال آغاز انتفاضه اول در سرزمین های اشغالی بنیان نهاد. عمده شهرت حماس بیشتر به دلیل انجام حملات شهادت طلبانه علیه اهداف و نیروهای اسرائیلی است.[1]
 
این جنبش ابتدا دنباله رو مدل اخوان المسلمین بود به این معنا كه به عنوان یك «نهاد رفاه اجتماعی» عمل می كرد هر چند درحال حاضر، همچنان به فعالیت های رفاهی و اجتماعی خود ادامه می دهد، اما با وارد شدن به فاز مسلحانه بیشتر فعالیت خود را در حوزه مبارزه با اسرائیل متمركز ساخت.حماس، ستیز اعراب- اسرائیل را به مثابه ستیز اسلام و یهودیت تلقی می كند كه تنها با نابودی اسرائیل می توان این ستیز را حل و فصل كرد.[2]
 
علل ظهور مقاومت های اسلامی در منطقه
 
الف ـ انقلاب اسلامی ایران : انقلاب اسلامی ایران را می ­توان سرآغاز رشد اسلام گرایی در دهه­ های اخیر فرض کرد، به عقیده فرد هالیدی انقلاب اسلامی ایران، نخستین انقلاب در تاریخ جدید است که ایدئولوژی حاکم، شکل سازمان، اعضای رهبری کننده و هدف ­های اعلام شده آن، همه در ظاهر و باطن مذهبی بوده. این وجه مذهبی در کنار رویدادهای همزمان با آن، ناگهان توجه جهان را به اسلام جلب کرد . [3]  
 
حضرت امام خمینی(ره) در سال 1358 در پیامی به جنبش های آزادیبخش می  نویسند:
 
به نهضت ما که نهضت اسلامی و مستضعفین است بپیوندید.. . نهضت ما اسلامی است، قبل از آنکه ایرانی باشد . نهضت مستضعفین سراسر جهان است، قبل از آنکه به منطقه­ ای خاص متعلق باشد، حضرت امام خمینی(ره) در ادامه می­افزایند: «ما به پیروی ازاسلام بزرگ از جمیع مستضعفین حمایت می­ کنیم و از شما و هر سازمانی در جهان که برای نجات کشور خویش به پاخاسته است، پشتیبانی می­ کنیم . ما از مبارزات برادران فلسطینی و مردم جنوب لبنان در مقابل اسرائیل غاصب کاملاً پشتیبانی می­ نماییم و به خواست خدای تعالی بر دشمنان بشریت و اسلام پیروز خواهیم شد.[4]
 
ب ـ شکست ایدئولوژی­ های غیراسلامی : شکست کمونیسم نه تنها به عنوان از بین رفتن همه وعده­ هایی که برای برقراری عدالت اقتصادی و اجتماعی و مبارزه با سلطه داده شده بود، تلقی گردید، بلکه با فروپاشی شوروی و تقسیم شدن آن، جمهوری های مسلمان نشین آسیانه میانه و قفقاز پدید آمدند که وجه غالب در اکثر آنها اسلام بود . تلقی مسلمانان از حلت افول کمونیسم ویژگی ضد دینی آن بود و اینک مسلمانان می خواستند با انجام وظایف اسلامی، هویت خود را اثبات کنند . از سوی دیگر، کشورهای عرب پس از سالها سردادن شعال ناسیونالیسم عربی، نتوانستند اسرائیل را از سرزمین­های اشغالی برانند و در جریان جنگ خلیج فارس وحدت آنها عملاً از بین رفت .[5]
 
ج ـ بحران هویت در کشورهای مسلمان : عمق غرب زدگی و استحاله در جوامع غربی باعث بروز بحران هویت و از خود بیگانگی در کشورهای مسلمان نشده است به طوری که این بحران هویت باعث شد، جریان های فکری این کشورها به سمت بیداری اسلام و رجوع به آیین­های اصیل اسلامی داشته باشند .
 
سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله لبنان نیز حرکت مقاومت، علیه اشغال­گری اسرائیل را در راستای تکلیف الهی و پیروی از فرامین حضرت امام خمینی(ره) می­ داند و در این باره می­گوید: گروه ­های مختلف متعددی که با عناوین مختلفی فعالیت می­کردند، براساس دو محور هماهنگ شدند و به یکدیگر پیوستند، محور نخست ایمان به ولایت فقیه و التزام به رهبری حکیمانه حضرت امام خمینی(ره) و محور دوم ضرورت قیام و مبارزه با دشمن اسرائیلی، براساس این دو محور، تمام گروه­ های اسلامی به یکدیگر پیوستند و حرکت واحدی را سازمان دادند که امروز به حزب الله معروف است.[6]
 
د ـ انحطاط و عقب ماندگی داخلی: حاکمیت­ های موجود در کشورهای اسلامی عمدتاً براساس خلافت اسلامی بوده و در این حکومتها که براساس سلطه مستبدانه یک خاندان بر مقدرات مردم استوار بوده است انواع ظلم، غارت گری و بی عدالتی در حق توده های میلیونی اعمال می شده است . حکومت هایی با مطلقه بود خود موجب عقب ماندگی از سایر ملل را برای مردم خود فراهم کرده و موجب شده اند که ملت ستم دیده نیز در مقابل این دولت های در حال احتزاز و عقب مانده دست به قیام و جنبش بزنند . [7]
 
و ـ هجوم گستردة استعمار غرب: هجوم گستردة استعمار غرب یکی از بسترهای اصلی بروز بیداری اسلام بوده، چرا که مردم تهاجم استعماری کشورهای غربی به ممالک اسلامی و نیز ضعف و ناتوانی حکومت های مسلمان در مقابله با آنها را می دیدند و ملت ستم دیده نیز به خودی خود در سیر بیداری خود به این جنبه ­ها توجه جدی معطوف می­داشتند . [8]
 
نگرش ها و باورهای مقاومت اسلامی
 
برخی بر این باورند كه دو نگرش مقاومت اسلامی ناسیونالیسم فلسطینی و «بنیادگرایی اسلامی درهم آمیخته است. این گروه خود را به «نابودی اسرائیل، هویت صهیونیستی و «جایگزینی حكومت خودگردان فلسطین با یك دولت اسلامی» و «افراشتن بیرق الله در وجب به وجب خاك فلسطین متعهد می داند. این جنبش فلسطین را سرزمین اسلامی می داند كه از سوی غیرمسلمانان به اشغال درآمده است.
 
حماس، «جهاد» را تنها راه حل مسئله فلسطین و خارج ساختن فلسطین از كنترل اسرائیل را وظیفه مذهبی تمام مسلمانان می داند. حماس، برخلاف سازمان آزادیبخش فلسطین كه در سال 1988 اسرائیل را به رسمیت شناخت، نه تنها مخالف مشروعیت این رژیم است بلكه خواهان نابودی آن و مخالف ماهیت وجودی اسرائیل است. حماس معتقد به تشكیل دولتی اسلامی و پیاده ساختن تمام ابعاد اسلام و تمام جوانب زندگی است.جنبش مقاومت همچنین علاوه بر این كه مقاومت را وظیفه یك یك مسلمین می داند، معتقد به نقش های انقلابی برای تمام افراد جامعه اعم از زن و مرد، معلم و دانشجو و غیره است.مقاومت اسلامی
 
حماس بر اين باور است كه بهترين شيوه و راه كار برای پيشبرد درگيری و كشمكش با دشمن صهيونيستی، بسيج توانمندي های ملت فلسطين برای برافراشتن پرچم جهاد و مبارزه بر ضد حضور نامشروع صهيونيستی در فلسطين به هر وسيله ممكن می باشد و اين كه تا زمان تكميل شدن شرايط تعيين سرنوشت نبرد با دشمن صهيونيستی به واسطه بيداری امت عربی و اسلامی، فراهم شدن ساز وكار اقتدار و بسيج امكانات وحدت اراده و تصميم گيری سياسی، شعله مبارزه روشن بماند.
 
اهداف جنبش مقاومت اسلامی حماس
 
حماس به عنوان یک بازیگر فعال و هدفمند در عرصه مبارزاتى فلسطینیان داراى این مزیت است که بر اساس اصول عملگرایى و تدوین برنامه هاى عملیاتى از اهداف مرحله اى واهداف استراتژیکى به هدف کلان که تاسیس حکومت اسلامى دست یابد ؛لذا خالى از فایده نیست تا این اهداف را مورد بررسى و ارزیابى قرار دهیم.
 
1- برقرارى دولت اسلامی
 
اصولا هدف حماس از پیگیرى جهاد مسلحانه ، تشکیل حکومت اسلامى است و فلسفه آزادسازى فلسطین تشکیل دولت اسلامى است که تقدم مبارزه بر تشکیل حکومت اسلامى در پى چرخش ایدئولوژکى جنبش اخوان المسلمین در فلسطین به‌وجود آمد لذا در اندیشه حماس نوعى رابطه ساختارى بین آزادسازى و برقرارى دولت وجود دارد.در این میان اگر جنبش حماس همان جریانى باشد که ملت فلسطین را به سوى آزادى رهبرى کرده در این صورت این حق حماس خواهد بود که الگوى مورد فبول خودرا حاکم کند ،اما اگر جنبش حماس در اقلیت باشد ،در این صورت به انتخاب اکثریت احترام خواهد گذارد.[9]
 
2- آزادسازى همه ى سرزمین فلسطین
 
جنبش حماس مى کوشد همه سرزمین فلسطین را آزاد کند، اما براى نیل به این هدف دوایر مختلفى در نظر مى گیرد؛طبق منشور این جنبش: «مسئله آزادى فلسطین در سه دایره قابل بحث است: دایره فلسطین، دایره جهان عرب و دایره جهان اسلام. هریک از این دوایر سه گانه در روند کشمکش و رویارویى با صهیونیسم سهم و وظیفه دارند. جنبش حماس بر این باور است که جبهه پیکار با دشمن از سوى صاحبان اصلى اش اداره مى شود.اگر آنها به فرجام نرسند، مسلمانان وارد عمل مى شوند، اگر آنها نیز به فرجام نرسند نسل هاى بعدى مى آیند و همین‌طور..تا آزاد سازى فلسطین براى همه مسلمانان واجب عینى شود.این همان خط مشى است که در ماده (32) منشور جنبش حماس مورد تاکید قرار گرفته: «جنبش اسلامى حماس خود را نوک پیکان این پیکار یا گامى در راه ان مى داند.»[10]
 
3- پاسدارى از وحدت ملی
 
جنبش حماس از آغاز ولادت خود موضوع وحدت ملى و تحریم جنگ داخلى را در سرلوحه برنامه هاى خود قرار داد.حماس در سطوح داخلى به تلاش هاى وسیعى براى پاسدارى از وحدت ملى و رویارویى با سیاست اسرائیل مبنى بر«اختلاف بینداز و حکومت کن»دست زد.حماس روى پایبندى هاى انسانى تشکیلات خودو تعامل مثبت با غیر مسلمانان و تعامل سازنده با دیگر گروه هاى فلسطینى اصرار مى ورزید. [11]
 
اهميت بيت المقدس از نظر اسلام
 
بيت المقدس به عنوان مهم‏ترين شهر فلسطين، از نظر اسلامي اهميت ويژه ‏اي دارد؛ زيرا مسجدالاقصي، نخستين قبله مسلمانان در اين شهر تاريخي است.
 
از آغاز هجرت پيامبر اسلام به مدينه تا سال دوم هجري، قبله پيامبر در هنگام نماز و نيايش، بيت ‏المقدس بود و بي‏شك، پيش از هجرت نيز در سيزده سالي كه پيامبر اكرم (ص) در مكه مكرمه اقامت داشت، رو به بيت المقدس مي ‏ايستاد و نماز مي‏ گزارد. از اين رو، اين شهر، قبله نخستين، بلدالامين و حرم امن شناخته مي ‏شود.
 
افزون بر اين، مسجدالاقصي هنگام معراج رسول اكرم (ص) نيز ارزش و قداست خود را نشان داد، به‏ گونه‏ اي كه خداوند مي‏ فرمايد شبانه پيامبر اكرم (ص) را از مسجدالحرام به مسجدالاقصي ـ كه اطراف آن را پربركت گردانيده است ـ سير داد تا آيات و نشانه‏ هاي الهي را به او نشان دهد. [12]
 
امام صادق (ع )فرمود: وقتی رسول خدا (ص) را هنگام معراج به بیت المقدس می‌بردند، جبرئیل(ع) او را بر براق (مرکب آسمانی) سوار کرد و با هم به بیت المقدس آمدند. جبرئیل محراب های پیامبران بزرگ را به آن حضرت نشان داد و رسول الله (ص) در آن محراب ها نماز گزارد . [13]
 
مقاومت اسلامی و جمهوری اسلامی ایران
 
برخي تصور مي‌كنند كه طرح مسأله فلسطين در صحنه سياست و اجتماع ايران، با انقلاب اسلامي همزمان است؛ در پاسخ بايد گفت كه هرچند از بدو تأسيس جمهوري اسلامي، قضيه فلسطين بعد و اهميت ويژه‌اي در سياست خارجي كشور پيدا كرد، اما تاريخ طرح مسأله فلسطين در ايران، همزمان با تاريخ پديدآمدن خود مسأله است.شدت گرفتن مسأله فلسطين، با تشديد و وخامت اوضاع داخلي ايران همزمان بود. [14] در سال 1927 كه جنگ ميان دسته‌جات تروريستي صهيونيستي و مدافعان عرب و فلسطيني روز‌به‌روز شدت بيشتري مي‌گرفت، كشور ايران تازه از ماجراهاي اشغال پس از جنگ جهاني دوم بيرون آمده بود. آذربايجان و كردستان كه در اثر تحريكات تجزيه‌طلبانة نيروهاي چپ مدتي از پيكر ايران جدا شده بودند، دوباره به خاك اصلي كشور پيوستند. در همين سال مسأله نفت كه تا سال‌ها بعد يكي از مهمترين مسائل سياسي و اجتماعي ايران بود، مطرح شد؛ با همة اينها در همان سال 1326 به محض صدور قطعنامة تقسيم فلسطين از سوي سازمان ملل، ملت مسلمان ايران مسأله فلسطين را در صدر جدول برنامه‌هاي مبارزاتي خويش قرار داد و به دعوت مرحوم آيت‌ا… سيد ابوالقاسم كاشاني كه در آن زمان از رهبران مذهبي ايران بود، مردم تهران دست به تجمع اعتراض‌آميزي زدند كه باتوجه به جمعيت آن روز تهران، خيره‌كننده بود.
 
امام خميني(ره) نیز از همان آغاز با حملة به رژيم صهيونيستي و هدف قراردادن روابط رژيم شاه با دولت صهيونيستي، پرداختن به قضيه فلسطين را وجهة‌ همت خود قرار داد؛ امام(ره) در اديبهشت 1342، در بيانيه‌اي فرمودند: خطر اسرائيل براي اسلام و ايران بسيار نزديك است. پيمان اسرائيل در مقابل دول اسلامي يا بسته شده يا مي‌شود، لازم است علماي اعلام و خطباي محترم، ساير طبقات را آگاه نمايند كه در موقعش بتوانيم جلوگيري كنيم. [15]
 
بر اساس مدارك موجود، امام خميني(ره) از همان زمان، اسرائيل را خطري بزرگ براي تمام ملت‌ها و دولت‌هاي منطقه مي‌دانستند. در طول سال‌هاي 1356 و 1357 كه انقلاب اسلامي ايران به اوج خود رسيد، مخصوصاً در هنگام عزيمت امام خميني(ره) به پاريس و اقامت چند ماهة ايشان در آنجا، هيچ‌گاه فلسطين از دستوركار و برنامه‌هاي سياسي امام خارج نشد و امام(ره) در هر فرصت ممكن بر نفي اسرائيل غاصب و مظلوميت ملت فلسطين تأكيد مي‌كردند. [16]
 
پس از پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي ايران در 22 بهمن 1357، اولين شخصيت خارجي كه وارد ايران شد، ابوعمار ياسر عرفات بود كه به فاصلة چند روز قدم در خاك ايران گذاشت. پيروزي انقلاب اسلامي ايران، با مواضع شناخته شدة رهبر انقلاب در برابر مسأله فلسطين، روح تازه‌اي به كالبد ملت مسلمان فلسطين و ساير ملت‌هاي مظلوم و ستمديدة جهان دميد؛ به خصوص ملت فلسطين كه پس از طي دوران طولاني مبارزه از طريق سازمان‌هاي مسلح و معتقد به ايدئولوژي‌هاي چپ و ناسيوناليستي، با ارزيابي عملكرد رهبران سنتي و مشاهدة حادثة بزرگ انقلاب اسلامي به تدوين تجارب خود پرداخته و راه اصلي كه همان راه اسلام و شهادت بود را در دستور كار خود قرار داده بود. [17]
 
روز جهانی قدس، نماد وحدت جهان اسلام
 
در اولين ماه رمضان پس از پيروزي انقلاب اسلامي، امام خميني(ره)، آخرين جمعه ماه رمضان هر سال را روز قدس اعلام كرد و با اين كار خود به قضية فلسطين ابعاد بين‌الملل اسلامي بخشيد.به عبارت دیگر  ابتکار حضرت امام خمینی (ره) در نامگذاری روز جهانی قدس، مساله فلسطین را از مرزهای ایران خارج کرد و روز قدس در کشورهای اسلامی به عنوان یک مولفه تعیین کننده و ماندگار به میراث گذاشته شد. همچنین با وجود تمام مشكلات داخلي و جنگ تحميلي ، سياست حمايت از فلسطين، عدم شناسايي اسرائيل و كمك جمهوري اسلامي ايران به مبارزان فلسطيني همچنان در طول آن سال‌ها، از سياست‌هاي اصلي امام خميني و انقلاب اسلامي ايران بوده است. در سال های اخیر هم با تمام مشکلات داخلی و تحریم های گوناگون جمهوری اسلامی ایران به عنوان اولین و قدرتمند ترین دولت حامی جنبش مقامت اسلامی فلسطین در مقابله با اشغالگران صهیونیستی شناخته می شود.
 
 روز قدس، روز انجام‌ وظیفه مسلمانان
 
در اندیشه‌ی امام(ره) روز قدس، روزی است که همه مسلمین در بزرگداشت آن وظیفه‌دارند و این انجام‌وظیفه مؤثر نیز هست. «مسلمان‌ها امیدوارم که روز قدس را بزرگ بشمارند و در همه ممالک اسلامی در روز قدس در روز جمعه آخر ماه مبارک رمضان تظاهر کنند، مجالس داشته باشند، محافل داشته باشند، مسجد داشته باشند، در مساجد فریاد بزنند، وقتی یک میلیارد جمعیت فریاد کرد، اسرائیل نمی‌تواند، از همان فریادش می‌ترسد. اگر همه مسلمینی که در دنیا هستند الآن هستند که قریب یک میلیارد هستند، اگر در روز قدس همه بیرون بیایند از خانه، فریاد بکنند مرگ بر امریکا و مرگ بر اسرائیل و مرگ بر شوروی، همین قول مرگ بر شوروی، برای آن‌ها مرگ می‌آورد.» [18] ازاین‌رو می‌توان تأکید نمود در منظومه گفتمانی امام خمینی (ره)، روز قدس، تنها روزی نمادین نیست بلکه درصورتی‌که مسلمین در آن به وظیفه‌ی خود عمل کنند، امید می‌رود تا برکات آن یعنی نابودی غده‌ی سرطانی صهیونیسم و رهایی قدس شریف نیز محقق گردد.
 
«تکلیف ملت‌ها در آستانه روز قدس و آستانه سالروز شهادت بزرگ انسان تاریخ بشریت آن است که در اجتماعات و راهپیمایی‌های خود از دولت‌های خود به‌طورجدی بخواهند که باقدرت نظامی و سلاح نفت در مقابل امریکا و اسرائیل به مقابله برخیزند و اگر گوش نکردند و اسرائیل جنایتکار را که تمام منطقه حتی حرمین شریفین را تهدید می‌کند و هم‌اکنون عمق خواسته‌های او واضح شده است را تأیید کردند با فشار و اعتصابات و تهدید، آنان را مجبور به عمل کنند؛ درحالی‌که اسلام و اماکن مقدسه آن مورد تهدید به تجاوز قرارگرفته، هیچ فرد مسلمانی نمی‌تواند در مقابل آن بی‌تفاوت باشد و آنچه در این موقع که اسرائیل تجاوز گسترده به بلاد مسلمین نموده و مسلمانان بی‌گناه و بی‌پناه را به خاک و خون کشیده است دولت‌های منطقه انجام می‌دهند جز یک‌کلام بی‌محتوا و سازشکارانه نیست.» [19]
 
راهبردهای رهایی قدس شریف از نگاه مقام معظم رهبری 
 
در چارچوب هدف‌گذاری کلان انقلاب اسلامی، مسیر قطعی رهایی قدس و حل مسئله‌ی فلسطین، در گرو نابودی رژیم صهیونیستی است. هدفی که در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی از سوی امام امت اعلام گردید و رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز بر آن تأکید نموده‌اند: «در مسئله‌ی فلسطین، آنچه که هدف است، استنقاذ فلسطین است؛ یعنی محو دولت اسرائیل. فرقی بین سرزمین‌های قبل از سال 67 و بعد از آن نیست. هر یک وجب از خاک فلسطین، یک وجب از خانه‌ی مسلمین است. هر حاکمیتی غیر از حاکمیت مردم فلسطین و حاکمیت مسلمین بر کشور فلسطین، حاکمیت غاصب است. حرف، همانی است که امام راحل عظیم‌الشأن فرمود: اسرائیل بایستی محو بشود. یهودی‌های فلسطین، اگر دولت اسلامی را قبول می‌کنند، در آنجا زندگی کنند. بحث، بحث یهودی‌ستیزی نیست. مسئله، مسئله‌ی غصب خانه‌ی مسلمین است.» [20]  
 
مبارزه تا نابودی رژیم اشغالگر قدس، جزء سیاست‌های کلان انقلاب و نظام اسلامی است، اما این مبارزه نیاز به عزمی فراگیر در همه‌ی امت اسلامی و آزادگان جهان دارد. از این رو، حضرت آیت الله خامنه ای برآن بوده و هستند تا خط مبارزه و مقاومت در جهان اسلام و مستضعفین نهادینه و جریان‌سازی گردد. معظم‌له خط کلی مقاومت و مبارزه با موجودیت نامشروع صهیونیستی را در دو محور کلی خلاصه می‌نمایند:
 
الف) زندانی کردن رژیم غاصب در درون مرزهای سرزمین اشغالی و تنگ کردن فضای تنفس اقتصادی و سیاسی آن و گسستن پیوندهای آن با محیط پیرامونش.
 
ب) تداوم بخشیدن به مقاومت و مبارزه‌ی ملت فلسطین در داخل کشورشان و رساندن هرگونه کمکی که به آن نیاز دارند، تا تحقق پیروزی نهایی. [21]  
 
در نهایت راهبرد عملیاتی پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران، که مطابق موازین شناخته‌شده‌ی بین‌المللی نیز هست و تاکنون بارها از سوی کشورمان مطرح گردیده است، حل مسئله‌ی فلسطین از طریق حق تعیین سرنوشت صاحبان اصلی آن است. براساس این راهبرد، که از سوی امام خامنه‌ای مطرح گردید، «همه‌ی فلسطینی‌ها، چه ساکنان کنونی آن و چه کسانی که به کشورهای دیگر رانده شده و هویت فلسطینی خود را حفظ کرده‌اند، اعم از مسلمان و مسیحی و یهودی، در یک همه‌پرسیِ عمومی، با نظارتی دقیق و اطمینان‌بخش شرکت کنند و ساختار نظام سیاسی این کشور را انتخاب نمایند و همه‌ی فلسطینیانی که سال‌ها رنج آوارگی را تحمل کرده‌اند، به کشور خود بازگردند و در این همه‌پرسی و سپس تدوین قانون اساسی و انتخابات، شرکت نمایند. آن‌گاه صلح برقرار خواهد شد.» [22]  
 
این طرح در نهایت به نفع بشریت و ملت مظلوم فلسطین است و البته «طرحی روشن، منطقی و منطبق بر معارف سیاسیِ پذیرفته‌شده‌ی افکار عمومیِ جهانی» است. براساس این طرح، صاحبان اصلی فلسطین (یعنی کسانی که خود و یا پدرانشان در سال‌های قبل 1948 و قبل از اشغال فلسطین در این سرزمین متولد شده‌اند) در یک همه‌پرسی براساس موازین رایج بین‌المللی در خصوص سرنوشت این سرزمین و دولت آینده‌ی آن تصمیم‌گیری خواهند کرد. «آن نظام و دولتِ برآمده‌ی از آن، پس از استقرار، تکلیف مهاجران غیرفلسطینی را، که در سالیان گذشته به این کشور کوچ کرده‌اند، معین خواهد کرد.» [23]  
 
* دکتر مرتضی اشرافی، کارشناس مسایل سیاسی
 
 
[1] . خسروشاهی،سید هادی،انتفاضه،حرکتهای اسلامی در سرزمین اشغالی،مجله سیاست خارجی،سال پنجم،شماره اول،بهار 1370، ص 49
 
[2] . بولتن سمينار فلسطين، اسفند ماه 1380، ص 4
 
[3] . محمدی منوچهر، بازتاب جهانی انقلاب اسلامی، مجموعه مقالات همایش انقلاب اسلامی، جلد دوم، قم، نشر معارف 1385.
 
[4]  . حضرت امام خمینی(ره)، پیام ایشان به جنبش های آزادی بخش، 1358، به نقل از سلیمانی زاده، داوود، پیشین، ص 117.
 
[5]  . فراتی عبدالوهاب، رهیافتی بر علم سیاست و جنبش­های اسلامی معاصر، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، 1378، ص 64 و 65.
 
[6]  . ستوده، محمد، انقلاب اسلامی ایران در روابط بین المللی، مجموعه مقالات همایش انقلاب اسلامی، جلد دوم، قم، دفتر نشر معارف، 1385، ص 288.
 
[7] . ماه نامه پاسدار اسلام شماره 223، سیری درتاریخ سیاسی فلسطین و چگونگی غصب آن.
 
[8] . عیوضی محمد رحیم ، رشد مبانی فکری و تحول فرهنگ سیاسی در انقلاب اسلامی ، تهران، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، انتشارات بین الملل الهدی، 1378.
 
[9] . زعیتر،اکرم،سرگزشت فلسطین،ترجمه آیه ا.. هاشمی رفسنجانی،قم:نشر بوستان،1382،ص117
 
[10] . زیاد ابوعمرو،حماس؛پیشینه تاریخی سیاسی ،مجله الدراسات الفلسطینیه،بیروت،شماره ی13،زمستان1993،ص87
 
[11] . خسروشاهی،سید هادی،حرکت اسلامی فلسطین،تهران،انتشارات اطلاعات،چاپ اول، 1375، ص 143
 
[12] . محمدمهدي موسوي، درباره ي روز جهاني قدس، پژوهشگاه علوم و وعارف دفاع مقدس، 1395، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی راسخون به آدرس:  http://rasekhoon.net
 
[13] . المیزان، ج‌13، ص‌17
 
[14] . حشمت زاده، محمد باقر: تأثير انقلاب اسلامي ايران بر کشورهاي اسلامي، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي، چاپ اول، 1385، صفحات 265 ـ 268
 
[15] . خسروشاهي هادي ، «امام خميني و رهبران نهضت هاي اسلامي معاصر»، بعثت، س 12، ش 16، 1370/4/17، ص 5
 
[16] . همان، ص 210
 
[17] .   ميناونديان، شاهين، تاريخ تحليلي كشور هاي اسلامي، نشر خرم، 1388، ص 45 تا 50
 
[18] .   صحیفه امام (ره)، ج 12، ص 276
 
[19] .   پیام حضرت امام  خمینی(ره)، تاریخ 25/4/61، همان، ج 16، ص 228.
 
[20]  . سخنرانی مقام معظم رهبری، حضرت امام خامنه ای، درتاریخ 13 آذر 1369
 
[21]  . سخنرانی مقام معظم رهبری، حضرت امام خامنه ای، درتاریخ 4 اردیبهشت 1380
 
[22]  . سخنرانی مقام معظم رهبری، حضرت امام خامنه ای، درتاریخ 9 شهریور 1391
 
[23]  . سخنرانی مقام معظم رهبری، حضرت امام خامنه ای، درتاریخ 9 مهر1390