اگرچه عربستان همانند نشست های قبلی اوپک، نتوانست در نشست اخیر وین (13آذر)، نظرات خود را به دیگر اعضای اوپک بقبولاند، ولیکن ادامه صدور بیش از سهمیه نفت این کشور، یکی از اصلی ترین عوامل به نتیجه نرسیدن این نشست و در نتیجه کاهش بهای نفت بوده است.

      
      سقوط بهای جهانی نفت به پایین تر از 40 دلار درهربشکه، از جمله رخدادهای اقتصادی است که تاثیرات نامطلوبی بر بسیاری از کشورهای اسلامی به جای می گذارد، زیرا علاوه برکشورهای اسلامیِ عضو اوپک ( ایران ،عراق، الجزایر، لیبی ، نیجریه، عربستان، کویت، امارات، قطر)، 26 کشور دیگر از کشورهای اسلامی نیز (همانند تونس،  سودان،  سومالی،  عمان،  گابون، مصر، چاد،  بحرین،  اندونزی،  یمن  و .... ) از جمله تولیدکنندگان نفت بشمار می روند و ادامه روند نزولی بهای نفت، می تواند موجبات وارد شدن زیان به بسیاری از این کشورها را  فراهم کرده و آن ها را به مشکلات بزرگ اقتصادی دچار سازد. حال، این احتمال وجود دارد که بهای نفت، باز هم کاهش بیشتری را، تجربه کند و به تناسب آن ، زیان های بیشتری به کشورهای صادرکننده نفت وارد شود؛ چنانکه برخی از پایگاه های خبری و مؤسسات تحقیقاتی بین المللی، در تازه ترین اظهارنظرهای خود، از احتمال سقوط بهای نفت تا 20دلار در هربشکه نیز، خبرمی دهند. البته این پایگاه های خبری و موسسات تحقیقی، کاهش کنونی بهای نفت را،  نتیجه ی نشست اخیرِ وزرای نفت کشورهای عضو اوپک در وین می دانند؛ نشست هفت ساعته و پرتنشی که بدون نتیجه پایان یافت و در خصوص اصلی ترین دستور کارش، یعنی تعیین سقف تولید اوپک تصمیمی اتخاذ نکرد.                        
    کارشناسان بازار نفت براین امر تاکید می کنند که: علل اصلی بی نتیجه بودن نشست اخیر اوپک را باید مواضع غیرمنطقی وزیر نفت عربستان و اقلیتی دیگر از اعضای اوپک دانست. بنا به گفته این کارشناسان، اگرچه عربستان همانند نشست های قبلی اوپک، نتوانست در نشست اخیر وین (13آذر)، نظرات خود را به دیگر اعضای اوپک بقبولاند، ولیکن ادامه صدور بیش از سهمیه نفت این کشور، یکی از اصلی ترین عوامل به نتیجه نرسیدن این نشست و در نتیجه کاهش بهای نفت بوده است.  حال آن که به علت بازگشت قریب الوقوع ایران به بازار نفت، ضرورت این بود تا دیگر کشورهای عضو، بمنظور حفظ سقف تعیین شده تولید اوپک، صادرات اضافی خود را متوقف کنند و مطابق با سهمیه تعیین شده، به صدور نفت خود ادامه دهند.  
       به هرترتیب این روّیه افزون خواهانه عربستان، به منزله چراغ سبزی، این امکان را برای شرکت های بزرگ نفتی آمریکا، انگیس و فرانسه فراهم کرد تا درجهت کاهش بازهم بیشتر بهای نفت گام بردارند و پروژه ای که ازسال گذشته و به منظور اعمال فشار اقتصادی به جمهوری اسلامی ایران، عراق و برخی دیگر از صادرکنندگان نفت کلیدزده شده بود، تکمیل کنند.
  البته مواضع  حکومت ریاض در نشست اوپک، به هیچ وجه، مواضع تازه ای نبود، بلکه یادآور مجموعه سیاست هایی محسوب می شدکه این رژیم طی چند دهه گذشته در چارچوب وابستگی به قدرت های غربی، دنبال کرده و از این طریق، زیان های جبران ناپذیری به کشورهای اسلامیِ مستقل، وارد کرده است. زیان ها وخساراتی که به حوزه ها و مسایل اقتصادی و نفتی منحصر نمی شود و بخش بزرگ و بسیار تأسف برانگیز آن، خسارات و زیان هایی است که از  ناحیه سیاست های تفرقه افکنانه این رژیم و دیگر رژیم های پادشاهیِ حوزه نفت خیز خلیج فارس به جوامع مسلمان وارد شده است.