مرحوم شیخ الاسلام؛ گوهر ارزنده انقلاب

به گزارش حوزه سیاست خبرگزاری تقریب، دکتر علیرضا شیخ عطار قائم مقام وزیر اسبق امور خارجه در وبینار بین المللی سفیر وحدت و مقاومت اظهار داشت:مرحوم آقای حسین شیخ الاسلام طی دوره فعالیتهای خود دوبار جانشین من شد؛ یک بار که من قائم مقام وزارت خارجه بودم و راهی ماموریت آلمان شدم، آقای شیخ الاسلام را به جناب آقای متکی پیشنهاد کردم و آقای متکی از این پیشنهاد بسیار استقبال کرد. خودم شخصا از آقای شیخ الاسلام درخواست کردم این مسئولیت را بپذیرد چون پذیرش این موضوع برای ایشان مقداری سخت بود. در نهایت ایشان سمت قائم مقامی را گرفت هرچند که متاسفانه قدر ایشان را در رده های بالاتر مخصوصا در دوره ریاست جمهوری وقت یعنی در دوره آقای محمود احمدی نژاد ندانستند. این در حالی بود که ایشان یک فرد بسیار خوشفکر، با تحلیل و آینده نگر بود و اتفاقا اختلاف شان هم با مسئولان وقت درباره موضوع فلسطین به عنوان یک حوزه بسیار مهم برای ایشان بود ولی متاسفانه کار کارشناسی چندان مورد اعتنای رئیس جمهور وقت قرار نداشت.

وی افزود: بار دوم جانشینی مرحوم شیخ الاسلامی وقتی بود که بنده معاون بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی بودم و به علت کسالت و توصیه دکتر که باید از کار پراسترس اجتناب می کردم، از آقای دکتر ولایتی و دکتر تهرانچی خواهش کردم من را از ادامه مسئولیت معاف کنند که با پافشاری من پذیرفتند و از بنده خواستند که جانشین را معرفی کنم. من هم از آقای شیخ الاسلام خواهش کردم که مسئولیت نظارت بر واحد لبنان دانشگاه آزاد و واحد در دست تاسیس دمشق را بپذیرد و ایشان هم با اینکه معاون مجمع تقریب بود بنا بر لطفی که به ما داشت، این مسئولیت را پذیرفت و ما هر از گاهی که شاید ماهی یک بار می شد، به ایشان زحمت می دادیم. مرحوم شیخ الاسلام با پذیرش این امر سفر می کرد و این در حالی بود که برای این کار هیچ هزینه و حق ماموریتی از دانشگاه آزاد نمی گرفت ایشان از مجمع تقریب به سفر می رفت و سعی می کرد کارها را با هم انجام دهد یعنی این اندازه ملاحظه بیت المال را داشت.

وی در ادامه بیان داشت: ایشان شخصیت بسیار قابل احترامی در سوریه و لبنان داشت و به محض سفر به لبنان از سید حسن نصرالله وقت ملاقات می گرفت. حال آنکه ملاقات کردن با سید حسن از نظر مسائل امنیتی و گرفتاری های ایشان کار ساده ای نیست ولی مرحوم شیخ الاسلام به راحتی موفق به انجام این ملاقات می شد و مسائل دانشگاه آزاد را مطرح می کرد و سید حسن هم راهنمایی می کرد و قول هایی می داد و گام هایی هم برداشته شد.

شیخ عطار در ادامه گفت: مرحوم شیخ الاسلام از وقتی که در سن 18 سالگی به آمریکا رفت، انقلابی بود و این انقلابی بودنش تا روز درگذشتش به صورت استثنایی استمرار داشت. یعنی ایشان هیچ گاه ارزشهای انقلاب را تحلیل و تفسیر به روز نکرد بلکه اصولی را پذیرفته بود که آن اصول بر مبنای سیاستگذاری و سیاست ورزی اسلام بود. به خاطر دارم حتی در دهه 70 که مباحثی در وزارت خارجه و سمینار سفرا درباره رابطه با غرب و مشکلات با امریکا مطرح می شد، ایشان تنها کسی بود که صراحتا موضع دیگری می گرفت و شاید مورد نقد برخی دیگر هم قرار می گرفت ولی این جرات را داشت که در جلوی جمع همان حرفی را که از زمان دانشجویی معتقد بود، تکرار کند. محور فکری و سیاسی ایشان فلسطین و آزادی آن بود.

وی افزود: گذشت زمان صحت عقاید ایشان را مخصوصا در حوزه عربی و البته آمریکا ثابت کرد. ایشان همچنین به شدت به آداب دینی یعنی نماز اول وقت تا روزه مستحبی و رعایت همه موارد دینی مقید بود.در مجموع آقای شیخ الاسلام یک گوهری بود که در طول دوره حیاتش خدمات بسیار ارزنده ای کرد که برجسته ترینش کمک به تشکیل حزب الله بود که امروز حزب الله افتخار جمهوری اسلامی ایران است ولی ای کاش عمر ایشان طولانی تر بود و جمهوری اسلامی ایران از خدمات ارزنده اش محروم نمی شد.

انتهای پیام/