تاریخ انتشار۲۵ اسفند ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۵۶
کد مطلب : 496548
مدیر کل بین الملل مجلس شورای اسلامی در وبینار بین المللی سفیر وحدت و مقاومت:

حسین شیخ الاسلام؛ نماد دیپلماسی مقاومت بود

وی به عنوان معاون عربی و افریقایی وزارت امور خارجه هم سالها در وزارت امور خارجه اتاقی داشتند که آن اتاق زمانی اتاق کار شهید رجایی بود و همیشه صندلی کار شهید رجایی رو به روی میز آقای شیخ الاسلام قرار داشت و یک موکت یا قالیچه کوچکی هم روی زمین بود که آقای شیخ الاسلام گاهی اوقات کارهای خود را روی آن قالیجه انجام می دادند و نماز می خواندند
حسین شیخ الاسلام؛ نماد دیپلماسی مقاومت بود
به گزارش حوزه سیاست خبرگزاری تقریب، حسین امیرعبداللهیان دستیار ویژه رئیس مجلس در امور بین‌الملل و مدیرکل بین‌الملل مجلس در وبینار  بین المللی "سفیر وحدت و مقاومت" که به مناسبت فرارسیدن نخستین سالگرد درگذشت مرحوم «حاج حسین شیخ الاسلام» صبح امروز دوشنبه 25 اسفندماه 1399 به همت مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی برگزار شد، اظهار داشت:این ایام با سالگرد ارتحال نماد دیپلماسی مقاومت در جمهوری اسلامی ایران، جناب آقای حسین شیخ الاسلام مصادف است.  حسین شیخ الاسلم یک شخصیت مردمی و ولایتمدار بود که هیچ گاه نسبت به ادای تکلیف و وظیفه غفلت نمی کرد.

وی افزود: من به مناسبت سالگرد ایشان به دو خاطره از این برادر عزیزم اشاره می کنم؛ دفتر کار دفتر جناب شیخ الاسلام بیش از 7 سال در مجلس بود. ایشان به عنوان معاون عربی و افریقایی وزارت امور خارجه هم سالها در وزارت امور خارجه اتاقی داشتند که آن اتاق زمانی اتاق کار شهید رجایی بود و همیشه صندلی کار شهید رجایی رو به روی میز آقای شیخ الاسلام قرار داشت و یک موکت یا قالیچه کوچکی هم روی زمین بود که آقای شیخ الاسلام گاهی اوقات کارهای خود را روی آن قالیجه انجام می دادند و نماز می خواندند و در عین حال ملاقات های رسمی خود را روی سرویس مبلمان انجام می دادند. همکارانی که در این 7 سال در بخش بین الملل مجلس شورای اسلامی با ایشان کار می کردند و افتخار کسب تجربه دانش و اخلاقیات را از ایشان داشتند، خاطرات بسیار خوبی از او دارند. از جمله این خاطرات اینکه گفته شده است در روبه روی ساختمان حوزه بین الملل مجلس، مزار 4 شهید گمنام قرار دارد. آقای شیخ الاسلام وقتی مجلس خلوت بود، بعد از خروج از وقت اداری مقید بود که سر مزار این شهدای گمنام برود و کفش هایش را از پا درآورده، بشیند و فاتحه و قران بخواند و قدری تفکر و تامل کرده و بعد برود.

وی در ادامه بیان داشت: من در شرح نجابت برادر عزیزمان که جا دارد واقعا ایشان را به عنوان نماد دیپلماسی مقاومت شهید شیخ الاسلام هم نامید، یک خاطره دیگری عرض کنم.ایشان همزمان با اینکه در مجلس مسئولیت امور بین المل را داشتند، دبیر کل کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین هم بودند. پس از اینکه مسئولیت را به بنده واگذار کردند، در ساختمان دبیرخانه کنفرانس یک گاوصندوقی در اتاق کار بود که ایشان کلید گاوصندوق را به من دادند. من به ایشان گفتم: چه چیزی در این صندوق است؟ و ایشان گفتند: پیش از استقرار من در این اتاق، آقای محتشی پور دبیر کل قبلی حضور داشت و ما در این 7 سال هیچ وقت نتوانستیم به دلیل مشغله های ایشان زمانی را تعیین کنیم و این گاوصندوق را تحویل بگیریم و لذا به خودم اجازه ندادم درب این گاو صندوق را باز کنم چون ممکن بود وسایل شخصی آقای محتشمی پور در آن باشد. من به تبعیت از همین رویه به آقای شیخ الاسلام چندباری درباره گاوصندوق یادآوری کردم و ایشان گفتند با هم قرار می گذاریم و محتویات این صندوق را تبادل می کنیم. ولی با اینکه بارها به آن اتاق می آمدند و جلسات مشترک داشتیم اما تا ارتحال ایشان چنین فرصتی فراهم نشد. دوستانی چند ماه بعد از فوت ایشان به من گفتند ممکن است وسایل شخصی آقای شیخ الاسلام یا برخی از وسایل اداری در این صندوق باشد، بنابراین من درب آن را باز کردم و دیدم دو قبضه کلت سلطنتی و خیلی تجملاتی طلاکاری شده و مقداری سکه نقره و مقداری یورو در داخل گاوصندوق است. من می دانستم این وسایل متعلق به آقای شیخ الاسلام نیست و از طریق آقای محتشمی پیگیری کردم و مطلع شدم ایشان این دو قبضه کلت را در سفرهایی که به سوریه داشته از مرحوم حافظ اسد به عنوان نماد مقاومت، هدیه گرفته است و آن مقدار اندک یورو صورتجلسه شد و سلاح ها هم به موزه مجلس منتقل و به این شکل تعیین تکلیف شد. اما نکته این خاطره، نجابت آقای شیخ الاسلام است که 7 سال با این تصور که ممکن است وسایل شخصی آقای محشتمی پور در آن گاوصندوق باشد، نخواست که در آن را باز کند و از موجودی آن مطلع شود.

امیرعبداللهیان ادامه داد: آقای شیخ  الاسلام در بین همه ما به عنوان یک دیپلمات ولایی، باهوش و شخصیتی که همیشه قلبش برای مقاومت، مظلومین، انقلاب اسلامی و مقام معظم رهبری و ملت می تپید، شناخته شده است او یک شخصیت به معنای واقعی فراجناحی بود و دوستانی که در جلسات مکرر با او بودند می دانند به دلیل شب زنده داری که هیچ گاه از او دور نشد، ممکن بود گاهی در جلساتی که طول می کشید یا دیر وقت بود چرت بزنند اما در عین حال از ویژگی های برجسته ایشان این بود که اگر چشمش یک لحظه بسته می شد اما وقتی می خواست جلسه را جمع بندی کند هیچ چیزی را از قلم نمی انداخت و هیچ گاه هوش و حواسش نسبت به کاری که انجام می داد، تقلیل پیدا نمی کرد و سختی و فشار کار اداری و رفت وآمد باعث نمی شد که او دست از تهجد و شب زنده داری خود بردارد. روح و راه این برادر عزیز، پررهرو و شاد باد.

انتهای پیام/
 
https://taghribnews.com/vdcdo90ojyt0nk6.2a2y.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی