تاریخ انتشار۲۵ اسفند ۱۳۹۸ ساعت ۹:۰۲
کد مطلب : 455050

راهبردهای وحدت و تقریب مذاهب اسلامی(4)/ مروری بر رهنمودهای مقام معظم رهبری

در مجموعه و منظومه سخنان مقام معظم رهبری یکی از کلیدی ترین واژه ها، پرهیز دادن آحاد مسلمانان از ایجاد یا دامن زدن به اختلافات است. به ویژه خواص، یعنی افرادى که حساس هستند و حرکات و حرف و اشاره و تصریح آنها در مردم اثر مى‌گذارد، اینها باید مواظب باشند که کار آنها به ایجاد اختلاف و تفرقه دامن نزند.
راهبردهای وحدت و تقریب مذاهب اسلامی(4)/ مروری بر رهنمودهای مقام معظم رهبری
حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب:

ایشان همواره تأکید دارند: «کسانى که قلم در دستشان و تریبون در اختیارشان است، کسانى که در میان مردم از وجهه‌اى برخوردارند، باید خیلى مراقبت کنند. باید وحدت کلمه را حفظ کرد؛ این وصیت دائمى امام بود. شاید در طول ده سال بعد از انقلاب، کمتر مسئله‌اى به اندازه «وحدت» مورد تأکید آن بزرگوار بود» (3/4/1368). علت این همه تأکید، عوارض و پیامهای سوء تفرقه و اختلاف است. در اینجا به مواردی از این آثار منفی که توسط ایشان بیان شده است، اشاره می شود:

1. از بین رفتن نیروی حیاتی و نابودی کشور: «برای این ملت هیچ عاملی مضرتر از اختلاف و تفرقه نیست. سهم مهلک برای ملتها و تمدنها و انقلابها اختلاف است، اگر بهترین ملتها دچار اختلاف و دودستگی شوند، همه نیروی حیاتی خودشان نه تنها از بین می­رود، بلکه در جهت ویرانی کشور به کار می­افتد. عزیزان من یک ملت هرچه قدرتمند، هرچه ثروتمند باشد، اگر اختلاف در بین آحادش ریشه گرفت و آتش اختلاف مشتعل شد، بدبخت و بیچاره خواهد شد» (30/3/1368 و 4/10/1377).

2. شکسته شدن شکوه و قدرت ملت و ضربه خوردن کل امت اسلام: «اختلاف و تفرقه میان امت اسلامی موجب می­شود معنویت، طراوت، قدرت، شکوه و عظمت ائتلاف ملی شما را هم بشکند و همان­طور که قرآن فرموده «وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ» (انفال، 46)، تقریب را لازم و واجب و ضروری و در جهت اهداف نظام اسلامی می­دانیم و معتقدیم وحدت­شکنی ضربه بزرگی نه فقط به ما، بلکه به کل امت اسلامی است» (4/12/1381 و 22/2/1382). «امروز این ضعف و ذلتى که مسلمانان کشورهایى در دنیا دچار آن شده‌اند، ناشى از همین تفرق و اختلاف است. اگر مسلمانان متحد بودند، فلسطین این‌طور نمى‌شد. بوسنى آن‌طور نمى‌شد. کشمیر آن‌طور نمى‌شد. تاجیکستان این‌طور نمى‌شد. مسلمانان اروپا، آن‌طور در محنت زندگى نمى‌کردند. مسلمانان در آمریکا، آن‌طور مورد زورگویى قرار نمى‌گرفتند. علت این است که ما با هم اختلاف داریم» (14/6/1372).

3. از بین رفتن تواناییهای علمى و فکرى مسلمانان: «حقاً وضع مسلمانان از لحاظ تضادها و اختلافات مذهبى، تأسف‌انگیز است. بسیارى از تواناییهاى باارزش علمى و فکرى مسلمانان در طول تاریخ، صرف تعارض با یکدیگر شده است. اشتباه نشود» (01/7/1370).

4. در حاشیه قرار گرفتن مسائل اصلی و امکان عملی شدن نقشه دشمن: «وقتى مسلمانها سرشان به اختلاف با یکدیگر مشغول شد، مسئله فلسطین در حاشیه قرار می­گیرد؛ ایستادگى در مقابل زیاده‌خواهى آمریکا و غرب، در حاشیه قرار می­گیرد؛ آنها امکان پیدا می­کنند که نقشه‌هاى خودشان را عمل کنند» (10/11/1391).

5. وسیله نفوذ دشمن: «امروز بیشتر از همه باید به وحدت کلمه مسلمانان اهمیت داد؛ چون اختلاف، راه همیشگی نفوذ دشمنان در جوامع اسلامی است. باید بیش‌ از گذشته‌، «وحدت‌« را برای‌ اسلام‌ و پیشرفت‌ به‌ سمت‌ هدفهای‌ اسلامی‌ و سازندگی‌ کشور رعایت‌ کرد. خیلی‌ مراقب‌ باشید که‌ نفوذیهای‌ دشمن‌، پرچمهای‌ اختلاف‌ را بلند نکنند. هر پرچم‌ اختلافی‌ که‌ بلند شد، شما آن‌ را متهم‌ کنید که‌ نفوذی‌ دشمن‌ است، هرچند خودش‌ نداند» (5/7/1368 و 13/4/1368).

 
https://taghribnews.com/vdcgnn9tzak9nz4.rpra.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی