یک کارشناس ارشد رسانه و ارتباطات ضمن اشاره به نقش رسانهها در کاهش آلودگی هوا گفت: اینکه رسانهها چه نقشی می توانند در کاهش آلودگی هوا داشته باشند؟ از آن دست موضوعاتی است که در کشور ما به نوعی مغفول مانده در حالی که بررسی‌ها نشان می‌دهد نقش رسانهها در پرداختن به مشکلات زیست محیطی در سراسر جهان پر رنگ تر از قبل شده است.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه سایر رسانه ها خبرگزاری تقریب، مهدی سالاروند کارشناس ارشد رسانه و ارتباطات در یادداشتی نوشت: «طی سال جاری برای دومین بار است که به علت آلودگی هوا تمام مهدهای کودک، پیش دبستان‌ها و دبستان‌های استان تهران تعطیل می شود.
برای نقد وضعیت آلودگی هوای شهرهای بزرگ کشور می‌توان ساعت‌ها، روزها و شاید سال‌ها گفت و نوشت، اما اینکه رسانهها چه نقشی می توانند در کاهش آلودگی هوا داشته باشند از آن دست موضوعاتی است که در کشور ما به نوعی مغفول مانده در حالی که بررسی‌ها نشان می‌دهد نقش رسانهها در پرداختن به مشکلات زیست محیطی در سراسر جهان پر رنگ تر از قبل شده است.
در روزهای افزایش آلودگی هوا همچون حال حاضر، تصمیماتی همچون تعطیلی مدارس از سوی مسئولان امر اتخاذ می شود که معایب و مزایای آن در جای خود قابل بحث و بررسی است که در اینجا قصد پرداختن به آن را نداریم اما آنچه مشخص است مقطعی بودن این اقدامات است تا بحران بعدی اتفاق بیفتد. در حالی که مسایل این چنینی می‌تواند به کمک رسانهها ریشه یابی و نهایتا حل و فصل شود.
فرصت های بی بدیل تعامل با رسانه ها در کاهش آلودگی هوا
آنچه مبرهن است تعامل با رسانهها به عنوان ابزاری برای ایجاد مشارکت شهروندان و فعال کردن اقدامات آنان، نیاز به تقویت بیشتری دارد و از طرفی رسانه ها باید با تدوین هرچه بیشتر دغدغه‌های بهداشتی و اقدامات مبتنی بر شواهد اثرگذاری آلودگی هوا در سلامت انسان‌ها، نقش مهم خود را در بهبود کیفیت هوا ایفا کنند که این امر ممکن است فرصت‌هایی را برای تعامل بیشتر مردم و سیاستگذاران برای حل این مسئله فراهم آورد.
شکافی که در گفتمان رسانه‌ای فعلی در خصوص آلودگی هوا وجود دارد حاکی از آن است که رسانه ها طیف گستردهای از زوایای مرتبط با موضوع آلودگی هوا را پوشش می دهند و در نحوه پوشش و جهت گیری‌ها بطور اساسی با یکدیگر متفاوتند. برخی با پرداختن به مباحث سیاسی، جنجال آفرینی می‌کنند و برخی به مباحث بهداشتی و مسائل مرتبط با سلامت شهروندان می‌پردازند.
شهروندان بایستی بخشی از راه حل باشند
موضوعی به مراتب با اهمیت تر از نقش بی بدیل رسانهها در یاری رسانی به دولتمردان برای بهبود کیفیت هوا، نقش اثرگذار شهروندان است. لزوماً «شهروندان بایستی بخشی از راه حل باشند» و رسانه ها نیز با توجه جدی به این مسئله، آموزش و فرهنگ سازی را در دستورکار قرار دهند و مردم نیز ضمن جستجوی راههای ساده برون رفت از آلایندگی هوا، اطلاعات و تجربیات خود را از طریق همین رسانهها و بخصوص فضای مجازی با سایرین به اشتراک بگذارند. با استفاده از رسانه ها است که می‌توان سه بُعد نگرشی مردم به آلودگی هوا و ابعاد آن یعنی شناخت مردم، احساس مردم و رفتار مردم به آلودگی هوا را بهبود بخشید.
به طور قطع مهمترین عاملی که در حفظ و حراست از کیفیت هوا می‌تواند نقش اول و اساسی را ایفا کند، بسیج و تحریک انگیزه های مردمی است و چه انگیزه‌ای بالاتر از این آگاهی و شناخت برای عموم مردم که «بقای آنها بسته به محیط سالم و عاری از آلودگی است» و این رسانهها هستند که توانایی ایجاد انگیزه را در سطح وسیعی دارند.
فضای مجازیِ آگاهی بخش
در روزهای افزایش سطح آلایندگی و افت کیفیت هوا در کلان شهرها بویژه تهران، ورود برخی برنامه‌های عامه پسند صداوسیما و انتشار پیامهای چندرسانه‌ای توانسته است به ذهنیت سازی مثبت شهروندان کمک کند اما افزایش ضریب نفوذ شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی، عرصه جدیدی را برای فعالیت‌های رسانه‌ای گشوده که به سادگی قابل چشم پوشی نیست و اهمیت موضوع را دوچندان می‌کند. دسترسی گسترده به تلفن های همراه هوشمند و استفاده از شبکه‌های اجتماعی، ظرفیت بسیار بالایی را برای افزایش آگاهی عمومی از این خطرات و تأثیرات آن بر سلامت انسان بنحو مطلوب ایجاد کرده است.
و اما جان کلام؛ «به نفع همه است که دغدغه حفظ کیفیت مطلوب هوا به کانون افکار عمومی تبدیل شود» و همگان از قبیل مسئولین و شهروندان به کمک رسانهها و فضای مجازی در این کار عظیم مشارکت داشته باشند.
