کتاب «مناهج المؤلفین فی الفقه المقارن» برای دومین بار تجدید چاپ شد

به گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب به نقل از آستان نیوز، فقه مُقارن یا فقه تطبیقی گونه‌ای از ارائه فقه است که در آن، رویکردی فقهی به صورت تطبیقی نسبت به مسائل حلال و حرام از دیدگاه فقهای شیعه و اهل‌سنت و ایجاد موازنه میان آن ها و ترجیح یکی از آن ها با برهان و دلیل است.

قدما از عرضه فقه با چنین رویکردی به«فقه الخلاف» یا «فقه الخلافیات» تعبیر می‌کردند که از دیرباز به عنوان یکی از شاخه‌های مهم علم فقه مطرح بوده و در طی قرون متمادی مورد توجه قرار گرفته است. در سال‌های اخیر در مراکز پژوهشی و آموزشی، اعم از حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌ها فقه مقارن یکی از سرفصل‌های درسی قرار داده شده است که نتیجه آن آشنایی با مذاهب گوناگون فقهی و شیوه بحث‌های فقهی عالمان اهل سنت و شیعه در مذاهب فقهی گوناگون می‌باشد.

هدف از این علم چنان که از تعریف آن پیدا است، این بوده که فقهای مذاهب پس از اطلاع از همه اقوال به اتّباع احسن بپردازند و از سویی آیینه دیدگاه‌های یکدیگر باشند و نقاط ضعف و یا قوت را به یکدیگر منعکس نمایند و در نتیجه فقه همگام با زمان پیش رود و بسیاری از سوء تفاهمات و دشمنی‌ها که زائیده جهل به یکدیگر بود، از میان برود.

کتاب «مناهج المؤلفین فی الفقه المقارن (بین المذاهب الإسلامیه)» اثر ‌‌حجت‌الاسلام والمسلمین ربانی بیرجندی استاد حوزه علمیه مشهد، در سال 98 به زبان عربی چاپ و از سوی بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی عرضه و به تازگی تجدید چاپ شده است.

این اثر، در یک مقدمه و دوفصل و یک خاتمه سامان یافته است. در ابتدای این اثر کلیاتی در مورد فقه مقارن و علم الخلاف و مسائل مختلف مربوط به آن بررسی شده است. در فصل نخست، علم الخلاف در نزد امامیه به تفصیل کاویده شده است. در این فصل آراء فقهی شیخ مفید، شریف مرتضی، شیخ طوسی، أمین الاسلام طبرسی، محقق حلّی، علامه حلّی، شیخ مفلح بن حسن رشید صیمری، شیخ محمد حسین کاشف الغطاء، شیخ محمد جواد مغنیه و آیه الله سبحانی را در حوزه مورد بحث، یاد آور شده و به مهمترین آثار آنها که صبغه علم الخلافی داشته، بیان شده است.

نگارنده در فصل دوم نیز، علم الخلاف از منظر اهل سنت بررسی کرده است و رویکرد فقهی تنی چند از عالمان اهل سنت مانند: طبری، طحاوی، قدوری، ابن حزم، ابن عبد البر، قفّال، ابن رشد، مقدسی، شعرانی، جزیری، وهبه الزحیلی و موسوعه جمال عبد الناصر ارائه داده است. در این فصل همچنین به معرفی برخی از مشهورترین آثار علم الخلافی پرداخته شده است.

استاد ربانی بیرجندی در ادامه به عنوان خاتمه درباره مذاهب بائده (در اوایل قرن دوم آغاز و تا اوایل قرن چهارم مذاهب فقهى فراوانی پدید آمد. گروهی از این مذاهب، به مذاهب منقرض‌شدۀ فقهى یا مذاهب بائده مشهور شدند.)، مذاهب سائده(جمیع مذاهب فقهی فردی و جمعی که حاکم و رایج هستند)، مذهب حنفی، مذهب مالکی، مذهب شافعی، مذهب حنبلی، مذهب جعفری و مشهورترین اصحاب و نماینگان و مصادر آن مذاهب را بیان داشته است.

این استاد حوزه علمیه مشهد در کتاب «مناهج المؤلفین فی الفقه المقارن (بین المذاهب الإسلامیه)»، خواننده را با سیر تطور فقه مقارن آشنا کرده و ضمن ارائه مشخصات تفصیلی کتاب شناسی کتاب‌های مهم فقه مقارن، از هرکدام یک متن خاص را به عنوان نمونه آورده است.

کتاب «مناهج المؤلفین فی الفقه المقارن (بین المذاهب الإسلامیه)» در ۳۷۸ صفحه در قطع وزیری در دسترس علاقه مندان قرار گرفته است.

انتهای پیام/