امام خمینی(ره) معتقد بودند که البته دو تفکّر هست باید هم باشد، دو رأی هست باید هم باشد، سلیقه های مختلف باید باشد لکن سلیقه های مختلف اسباب این نمی شود که انسان با هم خوب نباشد... اگر در یک ملّتی اختلاف سلیقه نباشد، این ناقص است.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب، وحدت شیعه و سنی در طول تاریخ امت مسلمان مورد توجه علما و مراجع بزرگ جهان اسلام بوده است.
آنها بر این باور بودند که اتحاد شیعه و سنی باعث تقویت جهان اسلام می‌شود. لذا این علما، از شیخ مفید و سیدرضی گرفته تا میرزای شیرازی، آخوند خراسانی، آیت الله بروجردی، امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی و... همگی بر وحدت شیعه و سنی تاکید کرده و می‌کنند.
در همین راستا خبرگزاری تقریب در نظر دارد در قالب بسته های خبری به بررسی دیدگاه‌های برخی از علما و اندیشمندان در باب وحدت و یکپارچگی جهان اسلام بپردازد.
بیست و ششمین شماره از این بسته خبری به بررسی دیدگاه «امام خمینی(ره)»، پرداخته که در ادامه می‌آید:
امام(ره) رمز پیروزی ملّت ایران را انگیزۀ الهی و هدف آن را تشکیل حکومت اسلامی می دانستند که به وسیلۀ وحدت عموم ملّت بر سر همان انگیزه و هدف محقق شد. امام (ره) مردم ایران را به حفظ بیشتر این وحدت برای مقابله با نقشه های تفرقه افکنانه دشمنان سفارش می نمایند.
امّا منظور امام(ره) از این وحدت چیست آیا به این معناست که همه افراد یک فکر و نظر واحد داشته باشند؟ خیر، امام(ره) معتقدند که در عین کثرت باید وحدت داشته باشیم و در این باره می فرمایند:
«البته دو تفکّر هست باید هم باشد، دو رأی هست باید هم باشد، سلیقه های مختلف باید باشد لکن سلیقه های مختلف اسباب این نمی شود که انسان با هم خوب نباشد... اگر در یک ملّتی اختلاف سلیقه نباشد، این ناقص است... اختلاف باید باشد، اختلاف سلیقه، اختلاف رأی، مباحثه، اینها باید باشد لکن نتیجه این نباشد که ما دو دسته بشویم دشمن هم. باید دو دسته باشیم در عین حالی که اختلاف داریم، دوست هم باشیم.»
