عضو گروه پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: یکی از ابعادی که باید مورد توجه پرستاران قرار گیرد، بُعد معنوی است که از آن به «مراقبت معنوی» تعبیر می شود که شامل همدلی، مراقبت عاشقانه و مشفقانه، مراقبت توأم با اعتماد و اطمینان مبتنی بر صداقت، احترام و تواضع است.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرنگار حوزه جامعه خبرگزاری تقریب، نغمه رزاقی، عضو گروه پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد، در وبینار مدافعان سلامت که به همت مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی برگزار شد، با بیان اینکه بسیاری از ویژگی‌هایی که برای یک پرستار نمونه ذکر می‌شود، با ویژگی‌های شخصیتی حضرت زینب(س) مطابقت دارد، گفت: کسب بالاترین جایگاه علمی و معرفتی، از همه چیز خود گذشتن برای خدا که همان ترجمان ایثار و فداکاری در بالاترین مرتبه وجود است، موقعیت‌شناسی و عمل متناسب با موقعیت، مدیریت بحران با تفکر خلاق و هوشیارانه، فهم درست از شرایط و انتخاب بهترین تصمیمات، احساس مسئولیت در برابر جامعه، صبر، شکیبایی و تاب‌آوری در سخت‌ترین شرایط، از جمله ویژگی‌های حضرت زینب(س) است.
رزاقی در ادامه با بیان اینکه امروزه در پرستاری مدرن، دیدگاه جدیدی مطرح شده است که تاکید می کند ما نباید به مراقبت از جسم و فیزیولوژی بیمار توجه داشته باشیم، اظهار کرد: در این نوع مراقبت، باید تمام ابعاد وجودی یک شخص از جمله ذهن، روان، روح و مسائل اجتماعی آن شخص هم باید مورد توجه پرستار قرار گیرد. در واقع تمرکز مراقبت از جسم و علم فیزیولوژی به مراقبت از همه ابعاد وجودی انسان تغییر پیدا کرده است.
وی ادامه داد: این دیدگاه به نام «رویکرد کُل‌نگر» نام گرفته است و در آن بیان می شود که روح، جسم و ذهن، تلفیقی غیرقابل اجتناب از همدیگر هستند و در واقع با ارتباط هماهنگ این ابعاد است که سلامت انسان شکل می‌گیرد.
رزاقی اظهار کرد: یکی از ابعادی که باید مورد توجه پرستاران قرار گیرد، بُعد معنوی است که از آن به «مراقبت معنوی» تعبیر می شود. در این نوع مراقبت، پرستار ارتباطی التیام‌دهنده با بیمار برقرار می‌کند که شامل همدلی، مراقبت عاشقانه و مشفقانه، مراقبت توأم با اعتماد و اطمینان مبتنی بر صداقت، احترام و تواضع است و پیامد‌های بسیار خوبی دارد. از جمله امید آفرینی، کسب رضایت از مراقبت‌ها و ارتقای کیفیت زندگی، احساس امنیت و آرامش و سازگاری مثبت با شرایطی که بیمار در آن قرار دارد.
رزاقی بیان کرد: آنچه که ما در مدل مراقبتی حضرت زینب(س) می‌بینیم، مراقبت با بالاترین کیفیت ممکن بود. آن حضرت در مراحل مختلف زندگی خود تحت شرایطی قرار گرفتند که از مادر بزرگوار، پدر ارجمند و برادران نازنینشان مراقبت می‌کردند. در صحرای عاشورا، برادرزاده ایشان (امام سجاد (ع)) بیمار بود و ایشان در میان جمعی از زنان و کودکان آسیب دیده از نظر جسمی و روحی، تشنه، گرسنه، خسته، آسیب‌دیده، بی‌پناه و مجروح قرار داشتند. ایشان علاوه بر اینکه تسکینی بر آلام جسمانی آنها بودند، مراقبت های معنوی و نوازش‌های عاطفی و روانی نیز از آنان به عمل می آوردند که این باعث می شد تاب‌آوری این افراد در آن شرایط بسیار دشوار، افزایش پیدا کند.
وی در پایان اظهار کرد: در تحقیقات تأکید شده است، پرستاری که می خواهد مراقبت معنوی انجام دهد، خودش باید فردی معنوی باشد و هرچه معنوی تر باشد مراقبت های معنوی مؤثرتری را ارائه خواهد داد.
