استاد دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران تأکید کرد: زمان پرستاری از بیمار، فرصتی برای انسانِ بهتر شدن است و برای انسان بهتر شدن، پرستار لزوما باید انسان اخلاق‌مداری باشد.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرنگار حوزه جامعه خبرگزاری تقریب، «اکرم السادات حسینی»، عضو گروه پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در وبینار مدافعان سلامت که به همت مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی برگزار شد، با اشاره به اهمیت شغل پرستاری و نقش آن در تعالی مددجویان گفت: پرستار یک کمک‌دهنده، یاری‌کننده، حامی و به طور کلی یک چاره‌جو برای بیمار است. پرستار با کمک از وجود جسمی و از همه مهم‌تر فطرت بیمار به او کمک می‌کند تا چالش‌های زندگی و سلامتی خود را از نظر جسمی، روحی و روانی و حتی اجتماعی حل کند و بتواند به تعالی و نهایت سلامتی که همان «قلب سلیم» است دست پیدا کند.
وی ادامه داد: اگرچه دستیابی به این مهم کار بسیار سختی است، اما پرستار که به عنوان فردی شناخته می شود که در این مسیر می‌تواند به بیماران کمک کند، افتخاری دارد که نصیب هر حرفه و رشته‌ای نمی‌شود.
سادات حسینی با بیان اینکه برای هر پرستار، چهار جزء اصلی خود انسان، محیط، مفهوم سلامت و خود پرستاری، گفت: انسان ابعاد مختلف جسمی، روانی، روحی و اجتماعی دارد. آن چیزی که ما به عنوان یک پرستار مسلمان می‌توانیم بر آن تأکید کنیم و مفهومی است که ما در پرستاری اسلامی بتوانیم بر آن تکیه کنیم و سرآمدی خود را نسبت به جوامع دیگر نشان دهیم، فطرت انسان است.
وی ادامه داد: انسان دارای فطرتی است و پرستار موظف است بر اساس مراقبتی که از بیمار به عمل می‌آورد و کمکی که به او می‌کند، بتواند این فطرت را از حالت بالقوه به حالت بالفعل برساند. بهترین چیزی که برای یک فطرت متصور است، رسیدن به قلب سلیم است. یعنی انسانی که در آرامش جسمی، روحی، روانی و اجتماعی قرار دارد. یک پرستار برای رسیدن بیمار به قلب سلیم نیاز دارد که عقل، خرد و به قول طب سنتی حکمت را به کار گیرد.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: پرستاران ما نیازمند مراقبت حکیمانه از بیماران هستند تا بتوانند با حکمت، عقل، خرد و توانمندی‌های روحی و جسمی خود، بیماران را به آن تعالی لازم و در نهایت به قلب سلیم برسانند.
وی درباره مفهوم قلب سلیم توضیح داد: سلامت نهایی و جسمی هر انسان همان قلب سلیم است و هیچ پرستاری جز این را برای مددجویان خود نمی‌خواهد.
این استاد پرستاری افزود: محیط نیز دو بُعد دارد؛ نخست محیط اجتماعی که پرستار و بیمار در آن قرار دارند و دوم طبیعتی است که خداوند خلق کرده است. پرستار باید با کمک گرفتن از هر دوی اینها به بیمار خود کمک کند تا به نهایت سلامت و قلب سلیم برسد.
وی یادآور شد: پرستار سه خصوصیت علم، هنر پرستاری و خردمند بودن را نیاز دارد تا بتواند به کمال پرستاری رسیده و مراقبت حکیمانه را انجام دهد.
سادات حسینی بیان کرد: پرستار مسلمان وظیفه دارد که تمام سعی و تلاش خود را به کار گیرد تا بیمار بتواند به آن نهایت سلامت برسد و در این راه از تمام توانمندی‌های خود استفاده کند و بتواند در درون و فکرت خود نیز متعالی شود.
وی با بیان اینکه زمان سختی و بیماری هر فرد بهترین فرصت برای پرستاران است تا هم بیمار و هم خود را به تعالی برسانند، گفت: زمان پرستاری از بیمار، فرصتی برای انسانِ بهتر شدن است و برای انسان بهتر شدن، پرستار لزوما باید انسان اخلاق‌مداری باشد؛ بنابراین یک پرستار مسلمان که اسطوره او حضرت زینب(س) است باید آمیخته‌ای از خردمندی، هنرمندی و دانش باشد که همه اینها زیر سایه اخلاق انسانی و الهی است تا بتواند از بیمار مراقبت کند و در این مراقبت از محیط هم به خوبی استفاده کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: می دانم همه پرستاران الگویشان حضرت زینب(س) را هیچگاه از جلوی دیدگانشان دور نمی کنند و همیشه می دانند که در موقعیتی در خدمت مددجویان خود را هستند که فرصت تعالی برای خود و بیمارشان فراهم است و این فرصت بی نظیر را هیچ رشته ای بجز پرستاری ندارد.
