وبینار «سبک زندگی دینی، در معاشرت پیروان ادیان و مذاهب، از منظر اسلام و مسیحیت» برگزار شد
وبینار «سبک زندگی دینی، در معاشرت پیروان ادیان و مذاهب، از منظر اسلام و مسیحیت» در موسسه فقاهت و تمدن اسلامی، با سخنرانی حجت الاسلام اکبرنژاد و کشیش میگل از ایتالیا برگزار شد.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، حجت الاسلام محمد تقی اکبرنژاد رئیس مؤسسه فقاهت و تمدن‌سازی اسلامی در ابتدای سخنان خود در این وبینار گفت: اعتقاد ما بر این است که خداوند انسان را نه از روی نیاز بلکه به خاطر رحمت به بندگان، آفرید و به همین دلیل به پیامبرش می‌گوید ما ارسلناک الا رحمه للعالمین. قرآن می‌فرماید «عیسی را فرستادیم و به او کتاب آسمانی انجیل را عطا کردیم و در دل پیروان او رأفت و مهربانی نهادیم»(حدید، ۲۷)
حال اگر پیامبران برای رحمت ارسال شده است، چه معنا دارد پیروان ادیان در منازعه و ستیز باشند؟
وی ادامه داد: بزرگان و پیروان ادیان اگر توجه به رحمت و سعادت بودن دین داشته باشند، 1:احساس می‌کنند شیء ارزشمندی در اختیار دارند و بیشتر از آنکه به زور آن را به دیگری تحمیل کنند سعی خواهند کرد خوذشان از آن استفاده بیشتری ببرند.
2. اگر باور انسان‌ها این باشد که دین قبل از آباد کردن آخرت، دنیای ما را اصلاح می‌کند و باید تاثیر آن را در زندگی خود ببینیم، انگیزهٔ زیادی خواهند داشت که خودشان از شیرینی آن بیشتر بهره ببرند.
3.کسی که با خشونت دین را عرضه کند، اساساً شیرینی زندگی دینی را نچشیده است.
کشیش میگل پرازو هم طی سخنانی در این وبینار گفت: امروزه هستند کسانی که تحمل نظرات مختلف را ندارند. این نگرانی مشترکی است که باید دنبال راه چاره باشیم.
وی ادامه داد: 84 درصد مردم دنیا خود را متعلق به دینی می‌دانند اما سؤالی است که چرا آن درصد قلیل مسلط بر سایر ادیان هستند و دینداران از خشونت این درصد در رنج باشند؟ یکی از علت‌های مهم، جنگ‌های بین ادیان است که باعث دین‌گریزی آنان شده است.
در ادامه حجت الاسلام اکبر نژاد با اینکه ادیان الهی متهم به خشونت می‌شوند، منشا آن دو چیز است، گفت: یکی از دلایل آن مربوط به حوزه درون دین و بدفهمی‌ها است. راه حل آن هم گفتگو است که امروز شاهد آن نیستیم. اگر گفتگو باشد بسیاری از مشکلات در سطوح بالا حل شده و شاهد خشونت در میان توده‌ها نخواهیم بود.
وی افزود:اما دلیل دوم مستکبرانی است که منافع آنها در این برخوردها و خشونت‌ها است. صدها سال مسلمان‌ها در کنار هم بدون خشونت زندگی کردند اما از زمانی که تحت حمایت سازمان‌های جاسوسیِ برخی کشورها شاهد بروز وهابیت شدیم، خشونت‌های مذهبی نیز پیدا شد.
حجت الاسلام اکبرنژاد ادامه داد: اگر قبول داریم که بخش عظیمی از مردم دیندار هستند می‌شد به این مسأله وجهه حقوقی داد و بزرگان ادیان روی این مسأله توافق می‌کردند که هیچ نهاد رسمی و غیر رسمی حق توهین به مقدسات هم را ندارند. چرا صهیونیزم توانسته هلوکاست را به مسأله ناموسی خود تبدیل کند به صورتی که نتوان کوچکترین موضعی در برابر آن گرفت؟ اما ما و شما نتوانسته‌ایم در برابر حمایت از مقدساتمان چنین قدرت و تسلطی داشته باشیم؟!
وی تأکید کرد که اگر در کشور ما کمترین جسارتی به حضرت مسیح(ع) شود علمای ما نسبت به آن واکنش قاطعی خواهند داشت. اگر در قضیه توهین به پیامبر اسلام (ص) چنین واکنشی از سوی بزرگان سایر ادیان صورت می‌گرفت، مسلمان‌ها احساس نمی‌کردند که مظلوم واقع شده‌اند و همچنین ضربه‌گیری برای کنترل خشونت‌های افراطیون می‌شد.
کشیش میگل پرازو در ادامه این نشست اذعان داشت که این حمله به پیامبر اسلام(ص) از سوی آن نشریه برای بار اول نبود. مسیحیان نیز اعتراض خود را به آن نشریه نشان دادند و بزرگان هر چهار مذهب مسیحیت نیز آن را محکوم کردند. اما مسأله‌ای که هست اینکه در کشورهای غربی مسلم دانستن جدایی دین از سیاست، کار را سخت کرده است و باعث شده است که نتوانیم نقش خود را ایفا کنیم؛ حال آنگه یکی از راه حل‌های این گرفتاری، گفتگو و تعامل میان بزرگان ادیان است.
