سنت های مختلف بزرگداشت میلاد حضرت محمد (ص) در اندونزی

به گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب به از نقل از رایزنی فرهنگی کشورمان در اندونزی،تعدادی از سنتهای تولد پیامبر اسلام (ص) در اندونزی به شکل زیر خلاصه می شود.

1. آچه

در اندونزی، تعدادی از مناطق غالباً به عنوان تقدیر و تشکر آنها، غذاهای مخصوصی تهیه می کنند. یک نمونه آن آچه است. جشن تولد پیامبر با برگزاری یک سری رویدادها از ذکر، سخنرانی های مذهبی تا اعیاد یا کندوری (Kenduri) همراه با غذا خوردن با هم برگزار می شود.

علاوه بر بزرگداشت سالروز تولد حضرت محمد (ص)، کندوری نیز به عنوان مناسبت اجتماع مردم روستا نیز استفاده می شود. تعدادی از مردم در مسجد جمع می شوند تا از یک غذای آبگوشت در یک دیگ بزرگ با هم غذا بخورند و لذت ببرند. این غذا از خانه های مردم تهیه که به طور داوطلبانه پخته می شود.

2. چیربون

پانجانگ جیمات (Panjang Jimat) سنت بزرگداشت تولد پیامبر اسلام در کاخ چیربون از زمان خلیفه صلاح الدین ایوبی 1993 م است. بزرگداشت سالروز تولد حضرت محمد (ص) اغلب قدردانی می شود. هدف، چیزی غیر از یادآوری و همیشه الگوبرداری از حضرت محمد صلی الله علیه و آله نیست.

جای تعجب نیست که در چیربون این تأثیر تاکنون به شدت توسط جامعه احساس می شود. رهبران مذهبی که در سه کاخ چیربون (کانومان، کاسِپوهان، و کاچیربونان) هستند، در قرن پانزدهم این فعالیت ها را انجام دادند که با آداب و رسوم کاخ سازگاری دادند.

مراسم بزرگداشت میلاد پیامبر اسلام نیز در مقبره سونان گونونگ جاتی (از اولیای نه گانه یا ولی سونگوی معروف) چیربون برگزار می شود. در این آیین، کلمه پانجانگ (Panjang) به معنای نوعی بشقاب و ظروف آشپزخانه میراث تاریخی است که با غذایی مشابه با پروسه تولد پیامبر (ص) پر می کنند.

و اما کلمه جیمات مخفف کلمات دیاجی و دیرومات است که به معنای مورد یادگیری و عمل کردن است، یعنی عمل کردن تعالیم اسلام با الگوگیری از پیامبر اسلام (ص).

3. پادانگ

مسلمانان درمنطقه پادانگ پریامن نیز سنت بونگو لادو (Bungo Lado) را انجام می دهند. در این سنت، مردم درختان مصنوعی درست می کنند که بعداً با اسکناس های مختلف واقعی تزئین می شود.

پول استفاده شده در قالب های کاملاً مرتب 10 هزار و 20 هزار روپیه است. این سنت به عنوان نوعی تشکر مردم از خدای متعال و حضرت محمد (ص) به خاطر روزی است که در طول زندگی عطا شده است.

در این مجموعه، بعد از رژه رفتن درخت پول، مردم اطراف این پول را برای رفاه عمومی مانند ساخت مسجد اهدا می کنند. این سنت به عنوان محل اجتماعات جوامع محلی نیز شناخته می شود.

بونگو (Bungo) به معنای گل و لادو به معنی چیلی است. این سنتی است که با رسیدن تولد حضرت محمد (ص) توسط مردم پادانگ از نسلی به نسل دیگر انجام شده است.

4. سولاوسی جنوبی

Maudu Lompoa سنتی از بزرگداشت سالروز تولد حضرت محمد (ص) است که با فعالیت های مختلف مذهبی و فرهنگی قبیله بوگیس (Bugis) پر شده است. از نظر ریشه شناسی، Maudu Lompoa از زبان Bugis به معنای میلاد بزرگ است.

در این سنت، مردم، به ویژه جوانان با هم دیگر همکاری می کنند تا قایق هایی که به جولونگ جولونگ معروف است، حاوی غذاهای مخصوص به شکل برنج نیمه پخته همراه با غذاهای جانبی مانند مرغ و تخم مرغ های رنگارنگ و همچنین تزئینات ویژه سولاوسی، ببرند. جولونگ جولونگ در اوج جشن Maudu Lompoa به سمت رودخانه Cikoang رژه خواهند رفت.

کمیته ای که سنت Maudu Lompoa را مدیریت می کند باید مدت طولانی داشته باشد، زیرا این مراسم باید از 40 روز قبل از فرا رسیدن روز تولد حضرت محمد (ص) آماده شود. در Maudu Lompoa معمولاً نمایش های هنری فرهنگی همراه با عناصر مذهبی برگزار می شود.

5. گورونتالو

مردم منطقه گورونتالو نمی خواهند از مناطق دیگر عقب بمانند. آنها همچنین روش خاص خود را در برگزاری جشن تولد پیامبر (ص) دارند. مردم آنجا این فرهنگ را با نام دیکیلی (Dikili) می خوانند.

دیکیلی یک رویداد ذکر، صلوات و مدح (خداوند) تمام شب است که توسط مردم در مسجد یا نمازخانه (مصلی) انجام می شود. صبح یک سری رویدادهای دیگر به نام ولیمه وجود دارد. این مراسم یک رژه غذای ویژه گورونتالو است.

این فعالیت برادری یکدیگر را بیشتر تقویت می کند. غذاها به عنوان نوعی تشکر از لطف و برکت فراوان خداوند متعال، توزیع می شود.

6. بانیووانگی

در جشن تولد پیامبر در شهر بانیوآنگی، جاوه شرقی، مردم سنتی دارند که به عنوان جشنواره Endog-Endogan (تخم مرغی) شناخته می شود. این رویداد با رژه هزاران تخم مرغی که در میانی درخت موز نصب شده است، انجام می شود.

صدها نفر ده ها ساقه موز را رژه می کنند که تخم مرغ و ظرفی پر از برنج و غذاهای جانبی) نصب شده است. هر یک از ساقه معمولاً با 50 تخم قرار داده می شود.

ساقه موز که با اشکال مختلف تزئین شده است، از پنج جهت رژه می رود که نمادی از تعداد نمازهای واجب برای مسلمانان است. صلوات بر پیامبر (ص) برای همراهی با صفوف تخم مرغ فراموش نمی شود و ادامه دارد.

این سنت که برای دهه ها سال ادامه داشته است، هم در شهرها و هم در روستاهای دور افتاده معمولاً برگزار می شود. این سنت تخم مرغی معنای فلسفی بالایی دارد. تخم مرغ دارای سه لایه است، یعنی پوسته تخم مرغ، سفید تخم مرغ و زرده تخم مرغ. پوسته تخم مرغ به نمادی از اسلام به عنوان یک هویت مسلمان تشبیه شده است. سفید تخم مرغ، نماد ایمان است که یک مسلمان باید ایمان داشته باشد، یعنی معتقد و انجام دهنده دستورات الله. سپس زرده تخم مرغ نماد احسان است که یک مسلمان مؤمن خود را صادقانه و مخلصانه تسلیم مقدرات الهی باشد.

انتهای پیام/