با شیوع کرونا و جابجایی آموزش‌ها از فضای حقیقی به مجازی، بسیاری از دانش‌آموزان وارد این دریای بیکران اطلاعات شدند؛ فضایی که سراسر فرصت و تهدید است.
اشتراک گذاری :
امروزه حضور در فضای مجازی جزئی از زندگی همه مردم شده است، زندگی لحظه‌ای بدون گوشی همراه هوشمند سخت به نظر می‌رسد اما با شیوع کرونا و تعطیلی مدارس تعداد کاربران در این فضا افزایش یافت.
دانش آموزان در هر سن و سالی از همین فضا برای یادگیری و آموختن درس‌ها استفاده می کنند، بسیاری از خانواده ها هم یک گوشی و یا تبلت را برای دانش آموزان تهیه کرده اند تا راحت تر در این فضا دروس خود را فرا گیرد.
تاکنون بارها توسط کارشناسان و روانشناسان برای حضور فرزندان در شبکه های اجتماعی تاکید شده که والدین مراقب حضور فرزندان خود در این فضا باشند چرا که علاوه بر فرصت، تهدیدهایی در این فضا وجود دارد.
رها شدن در این فضا می تواند مخاطرات و مشکلات عدیده ای را ایجاد کند، مشکلاتی که ممکن است به دلیل کنجکاوی و یا حضور بی اندازه سبب شود تا تهدیدهایی جدی، دانش آموزان را تهدید کند.
هویت‌های جعلی، تصاویر نامناسب و هزار موضوع دیگر می‌تواند تهدیدهای این روزهای فضای مجازی باشد که رفع آنها تنها با نظارت والدین و آگاهی دادن به دانش آموزان است.
در همین راستا خبرگزاری ایرنا گفت‌وگویی با عباس غلامرضایی، روانشناس انجام داده است که بخش‌های مهم آن در ادامه می‌آید. مدیریت در فضای مجازی یک الزام است
- مهارت های لازم برای حضور در این فضا یک نیاز و الزام است چرا که اگر دانش آموزان مهارت و آگاهی کافی داشته باشند حتی در صورت برخورد با موارد و تهدیدها می توانند از آسیب ها در امان بمانند.
- دانش آموزان در سنین بلوغ نیاز به مراقبت و آگاهی بیشتر دارند. دوران بلوغ یک سن حساس است که با توجه به شرایط کنونی و حضور در فضای مجازی نیاز است که والدین فرزندان در سنین بلوغ را بیشتر همراهی کنند و آگاهی های لازم را مبنی بر تهدیدها و آسیب های فضای مجازی ارائه دهند. - پرسه زدن بی اندازه دانش آموزان در فضای مجازی می تواند مشکلاتی را به دنبال داشته باشد به طوری که گاهی سبب اعتیاد اینترنتی می شود.
- پرخاشگری، بی حوصلگی، عدم تمرکز فکری، افت تحصیلی از نشانه های اعتیاد اینترنتی است که والدین در اولین اقدام می توانند یاریگر فرزندان باشند تا در تهدیدهای این فضا غرق نشوند.
- در برخی از موارد چت های نامناسب و غیر ضروری انجام می شود که این خود می تواند افراد را به سمت سایر برنامه ها سوق دهد و مشکلاتی را به همراه داشته باشد.
- گاهی بزرگترها نیز ساعتها در این فضا حضور دارند و همین سبب می شود تا اعضای خانواده ارتباط کلامی کمتری با هم داشته باشند در حالی که اگر والدین ساعتی را برای گفتگو در نظر بگیرند می تواند کمک کند تا فرزندان اگر در این فضا دچار مشکلی شده اند راحت تر به خانواده اطلاع دهند.
- در کنار والدین، مدارس می توانند در همان کانال ها و گروه هایی که برای ارائه درس ها تشکیل داده اند، نکات لازم را در این مورد برای دانش آموزان بازگو کنند که قطعا می تواند اثر مثبت داشته باشد.
