عدم اقبال جامعه کانادا به شعارهای مشابه ترامپ و شکست محافظه‌کاران بیش از هرچیز نشان داد که بسیار سخت است که بتوان ترامپی شدن کانادا را متصور شد.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه سایر رسانه ها خبرگزاری تقریب، پس از حدود یک ماه رقابت تنگاتنگ میان دو حزب سیاسی لیبرال و محافظه‌کار در کانادا، سرانجام لیبرال‌ها موفق به کسب بیشترین آرا در 43مین انتخاب پارلمانی این کشور شدند.
در عین حال نکته قابل توجه این است که لیبرال‌ها اگرچه بیشترین آرای این انتخابات را کسب کردند، اما آن‌ها در این انتخابات برخلاف دور قبلی پارلمان، موفق نشدند بیش از نیمی از آرا را بدست آوردند و برهمین اساس مجبور به تشکیل دولت ائتلافی با دیگر احزاب همسو هستند.
به عبارت دیگر از میان 338 کرسی پارلمان کانادا، نیاز بود تا یک حزب به صورت یکدست نیمی از این تعداد، یعنی 177 کرسی را به دست آورد، اما هیچکدام از احزاب این انتخابات موفق به کسب این تعداد کرسی نشدند و حزب حاکم لیبرال تنها 156 کرسی را کسب کرد، اگرچه پیروز انتخابات شد.
نقشه سیاسی انتخابات کانادا
کانادا به طور کلی دارای شش حزب عمده است و رقابت‌های انتخاباتی اخیر نیز حول رقابت این شش حزب جریان داشت.
حزب نخست و حاکم فعلی در کانادا حزب لیبرال است که به رهبری «جاستین ترودو»، نخست وزیر فعلی از سال 2015 قدرت را در اختیار داشته است. این حزب رویه‌ای لیبرال و در رویه خود نقش قابل توجهی برای مسائل آب و هوایی، سازمان‌های بین‌المللی، همکاری‌های بین‌المللی و ائتلاف‌سازی غربی قائل است.
در مقابل حزب لیبرال، حزب محافظه کار قرار دارد که مهمترین رقیب حزب لیبرال به شمار می‌رود و در انتخابات اخیر نیز به عنوان حزب دوم موفق به کسب 121 کرسی شد.
حزب سوم کانادا نیز با نام «بلوک کبکوآ»، 32 کرسی و حزب چهارم با نام «نیودموکرات» 24 کرسی و حزب سبزها نیز تنها 3 کرسی را بدست آورد.
با این حال ششمین حزب کانادا یعنی حزب «مردم» که دارای رویه‌ای ضدمهاجرتی و به شدت محافظه‌کارانه و پوپولیستی است و شعار انتخاباتی خود را «نه به مهاجرت» عنوان کرده بود، در شکستی بی سابقه هیچ کرسی در پارلمان بدست نیاورد.
براین اساس انتظار می‌رود که سه حزب لیبرال، نیودموکرات و سبزها که از نظر رویه فکری نزدیکی بیشتری با هم دارند با ائتلاف خود یک دولت ائتلافی را در برابر محافظه‌کاران تشکیل دهند.
شکست نامزد نزدیک به ترامپ
آن چه در انتخابات پارلمانی اخیر کانادا قابل توجه بود، شکست نامزد محافظه‌کاران، یعنی «آندروشر» در این انتخابات بود.
حزب محافظه‌کار به رهبری آندروشر نزدیکی بسیار زیادی به دونالد ترامپ در آمریکا از خود نشان می‌داد و رهبران قبلی این حزب از جمله استیون هارپر روابط بسیار گرمی با محافل تندور صهیونیستی و بویژه نتانیاهو داشتند. از جمله قطع رابطه کانادا با ایران و تعطیلی سفارت ایران نیز در دوره حاکمیت محافظه‌کاران و نخست وزیر استون هارپر روی داد که با استقبال گرم نتانیاهو، نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی روبرو شد، هرچند سیاست‌های ضدایرانی دولت کانادا در دوران حاکمیت لیبرال‌ها نیز همچنان ادامه یافت.
با این حال محافظه‌کاران کانادایی نزدیک به جمهوری‌خواهان در آمریکا در حالی وارد این دور از انتخابات شدند که شعارهای خود را بر کاهش میزان ورود مهاجران، کاهش میزان مالیات اقشار با درآمد بالا و تاکید بر استقلال عمل بیشتر کانادا در برابر سیاست خارجی کشورهای اروپایی قرار داده بودند. این شعارها همان شعارهایی است که دونالد ترامپ، رئیس جمهور فعلی و جنجالی آمریکا نیز بر آن‌ها تاکید دارد، اما این شعارهای محافظه‌کارانه در کانادا خریدار چندانی نداشت و در واقع کانادایی‌ها به سیاست‌های ترامپی در کشورشان پاسخ «نه» دادند.
چرا کانادا ترامپی نشد؟
در عین حال عدم اقبال جامعه کانادا به شعارهای مشابه ترامپ و شکست محافظه‌کاران بیش از هرچیز نشان داد که بسیار سخت است که بتوان ترامپی شدن کانادا را متصور شد.
در واقع احزاب محافظه‌کار و شعارهای ضد مهاجرتی پوپولیست‌ها در کانادا به سختی فرصت عرض اندام در این کشور را خواهند داشت که البته این موضوع به دلیل بافت مهاجرپذیر کاناداست.
شکست حزب پوپولیست «مردم» با شعارهای ضدمهاجرتی و بدون حتی کسب یک کرسی نشان داد تا چه اندازه موضوع مهاجرت در کانادا می‌تواند تعیین کننده باشد.
از این منظر تردیدی نیست که تداوم حاکمیت لیبرال‌ها در کانادا چالشی عمده برای دولت ترامپ طی سال‌های آتی خواهد بود و در صورت پیروزی مجدد ترامپ در انتخابات آتی ریاست جمهوری، اما چالش‌های واشنگتن با تنها همسایه شمالی خود بویژه در ارتباط با عبور خطوط لوله نفت و برخی مشاجرات تجاری همچنان ادامه خواهد داشت.
