برادر ۶ شهید بانه‌ای گفت: امنیت ما به آسانی به دست نیامده و برای آن جان‌های بسیار قربانی شده‌اند، پس باید قدردان خون شهدا باشیم و این نعمت بزرگ را حتی به قیمت جان و خون خود حفظ کنیم.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه استان های خبرگزاری تقریب، آرمان‌خواهی و انقلابی‌بودن ملت ایران را نمی‌توان مختص یک قوم و مذهب دانست و بدون شک تک‌تک مردم ایران در شکل‌گیری بزرگترین انقلاب قرن، نقش بزرگ و سهمی بزرگ‌تر داشتند.
مردم کردستان که همواره مورد ظلم و تعدی رژیم پهلوی بودند، پابه‌پای دیگر هموطنانمان علیه رژیم ستم‌شاهی قیام کردند و با حضور در صحنه‌های جهاد و مبارزه، پیوندی ناگسستنی با انقلاب اسلامی ایجاد کردند.
کردستان هرچند استانی محروم بود اما بار محرومیت و فقر مردم آن موجب نشد از قافله انقلاب و یاری رهبر خویش جا بماند و مردم این استان جان‌مایه زندگی‌شان را بر سر اعتلای فرهنگ جهادی و انقلابی گذاشتند.
یکی از کردستانی‌هایی که خود و خانوادهاش نامشان با انقلاب این مملکت آمیخته و همه دوستداران جهادگر و ولایی کردستان با آنها آشنایی دارند جانباز دارا قادرخانزاده است نامی آشنا از گذشته تا به امروز، خانواده‌ای که در سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی با رشادت‌های بی‌مثال خویش مجاهدت‌هایی را خلق کردند که در کمتر جایی از ایران اسلامی نمونه آن را می‌توان یافت.
خانواده شهیدان قادرخانزاده که ۶ فرزندشان در طول دفاع مقدس به مقام شهادت نائل آمدند، نمونه‌‌ای از جانفشانی و ایثارگری مردم کردستان هستند که با تکیه بر آموزه‌های دین مبین اسلام در برابر رژیم طاغوت ایستادگی کردند و در دوران طاغوت نیز به دلیل فعالیت‌‌های سیاسی به کشور عراق تبعید شده بودند اما بعد از پیروزی انقلاب به ایران بازگشته و در برابر هجوم ددمنشانه رژیم بعثی عراق ایستادگی کردند.
دارا یادگار سنگرهای دیروز است هم جانباز و هم برادر 6 شهید است، پسر مجیدخان قادرخانزاده بزرگ مرد مبارزی که با رنج فراوان استبداد خاندان پهلوی‌ها را برنتابید و مجبور شد به همراه خانوادهاش درکردستان عراق سکنی گزیند و در سال51 رژیم بعث طی عملیاتی همه اعضای خانواده آنها را به همراه جمع زیادی از کردهای پنجوین به بهانه داشتن اصالت ایرانی اخراج کرد دوباره از آن دیار به ایران رانده شد و با انبوه دردها خود را به ناچار به شیروان خراسان رساندند و مدتی در اینجا ماندگار شدند.
دارا قادرخانزاده اظهار داشت: دو برادرم بختیار و کامیار در ابتدای انقلاب در نبرد با ضدانقلاب به شهادت رسیدند، اردشیر و کورش و بهنام به همراه جمعی از فامیل در روز 15 خرداد سال 1363 در حالی که در مراسم بزرگداشت شهدای 15 خرداد حضور داشتند، بر اثر بمباران ناجوانمردانه شهر بانه توسط بعثی‌ها به شهادت رسیدند و دلاور برادر دیگرم در دفاع از کیان انقلاب اسلامی شهید شد.
دارا یادگار خانواده‌ای است که شهیدان بختیار، کامیار، بهنام، اردشیر، کوروش و دلاور را چون همه شهدا تقدیم این سرزمین کرده‌اند و بی هیچ ادعایی مرزبان صادق ایران و حافظ راستین ارزش‌هایند.
دارا مردی صاحب درد است که از آن روزهای تلخ رفته بر خویش و خانوادهاش حرف‌ها دارد. وی در سال 1362 در درگیری با ضدانقلاب یک پای خود را از دست داد ولی همچنان تا آخرین روز دفاع مقدس در سنگر شش برادر شهیدش از دلاوری‌ها و حماسه‌های آنان پایداری کرد، وی اکنون بازنشسته سپاه و ساکن شهر مقاوم و قهرمان‌پرور بانه است.
وی افزود: مردم بانه در 15 خرداد سال 63 برای گرامیداشت یاد و خاطر شهدای قیام 15 خرداد سال 42 در پارک این شهر تجمع کرده بودند که 4 فروند هواپیمای رژیم بعث عراق 10 نقطه شهر را بمباران کردند، در این حادثه تلخ 605 نفر از مردم بانه شهید و بیش از 100 نفر به شدت مجروح شدند.
قادرخانزاده ادامه داد: در بمباران ۱۵ خرداد ۶۳ بانه بسیاری از خانواده‌ها بیش از چندین نفر از اعضای خانواده خود را از دست دادند که خانواده ما سه پسر به نام‌های کوروش، اردشیر و بهنام و 14 نفر از بستگان نزدیکمان به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
وی گفت: من و برادرهایم از همان دوران جوانی اسلحه به دست گرفتیم و به صف مبارزین ضدرژیم بعث پیوستیم و در این راه 6 برادر خود را تقدیم انقلاب کردیم.
این رزمنده کُرد دوران دفاع مقدس تصریح کرد: از آنجایی که من و برادرهایم خوب منطقه را می‌شناختم بر حسب نیاز و حس تکلیف در مقابل جنایت‌هایی که گروهک‌های ضدانقلاب در کردستان انجام می‌دادند ایستادگی کردیم، شهید دادیم و جانباز شدم و بعد از جنگ برای مراقبت از مرزها همچنان در اینجا ماندگار شدم و تا امروز ایستاده‌ایم تا کسی قصد تجاوز به خاک کشور را نداشته باشد.
وی در پاسخ به اینکه تحمل غم از دست‌دادن 6 فرزند برای پدر و مادرتان سخت نبود، گفت: از سال 1359 تا سال 1364 تنها به فاصله تقریباً پنج سال خانواده ما ۶ شهید و یک جانباز تقدیم اسلام کرد پس مطمئنا داغ و فراق نبود 6 فرزند برای پدر و مادرم سخت و سنگین بود اما چون به خواست و اراده خود در این راه قدم برداشته بودند همین تحملش را برایشان راحت‌تر می‌کرد.
قادرخانزاده افزود: چون آنها در راه خدا و دین قدم برداشته بودند و شهید شده بودند مطمئنا خدا خودش هم تحمل این درد را به پدر و مادرم می‌داد، پدرم بسیار صبور بود و همین صبوری هم به مادرم منتقل شده بود و زیاد بی‌تابی نمی‌کرد.
وی به جنایت‌های گروهک‌های ضدانقلاب در کردستان اشاره کرد و گفت: گروهک‌های مزدور ضدانقلاب تا جایی که برایشان امکان داشت در حق کسانی که در مسیر و راه انقلاب بودند از انجام هیچ جنایتی امتناع نکردند.
وی ادامه داد: برای عناصر جانی ضدانقلاب زن، مرد و کودک و کُرد و فارس و ... تفاوتی نداشت، این جنایت‌ها علیه کردهای انقلابی و غیور، ادعای ضدانقلاب مبنی بر احقاق حقوق مردم کرد در ایران را باطل کرد و مردم کُرد متوجه شدند که آنها صرفا جنایتکارانی خط گرفته از بیرون هستند که هدف اصلیشان ضربه‌زدن به تمایت ارضی ایران اسلامی است.
وی یادآور شد: امنیت ما به آسانی به دست نیامده و برای آن جان‌های بسیار قربانی شده‌اند، پس باید قدردان خون شهدا باشیم و این نعمت بزرگ را حتی به قیمت خون خود حفظ کنیم و نگذاریم خون شهیدانمان پایمال شود.
