به گزارش حوزه فرهنگ و هنرخبرگزاری تقریب، امروزه دنیاى اسلام که از جهت ذخایر مادى، انسانى، فکرى و تاریخى یکى از بزرگترین مجموعههاى جهان است، بیش از همیشه نیازمند وحدت و تقریب است؛ متمرکز و هم جهت ساختن تلاشها و توانها و به جریان انداختن آن در سمت و سوى نجات امت اسلامى، هدف و آرزوی هر مسلمان خیرخواه و دلسوز است و باید دانست که این هدف، جز در سایه ى نزدیک کردن دل ها، فکرها و ایمان ها، دست یافتنی نیست (مقام معظم رهبری).
مجمع تقریب یک مجمع جهانی است که سمت و سوی مردمی دارد، این مجمع در تلاش است که روابط خوبی با سازمان های مختلف جهانی ایجاد کند تا در بطن جامعه جای داشته باشد، تفکر تقریب، طیف های وسیعی از متفکران و مصلحان را تشکیل میدهد که از سر دلسوزی و خردمندی این تفکر را دنبال میکنند.
تاکنون در باب تقریب منابع بسیاری به چاپ رسیده است که در همین راستا خبرگزاری تقریب طی سلسله گزارشهایی به معرفی کتابهای تقریبی برجسته جهان اسلام پرداخته است که در ادامه میآید:
در این گزارش به بررسی کتاب «بدایه المجتهد و نهایه المقتصد» نویسنده «ابی الولید محمد بن محمد بن احمد بن رشد القرطبی» در 356 صفحه به چاپ رسیده است.
در این کتاب با توجه به مبانی فقهی و فقه سیاسی شیعه و اهل سنت ابعاد فقهی قیام امام حسین (ع) به صورت مقارنه ای مورد شرح و بررسی قرار گرفته است.
نگارنده نخست کلیاتی از مبنای فقهی در فقه سیاسی و مباحث فقه ارائه کرده است؛ سپس از لحاظ تاریخی به تشریح اوضاع سیاسی و اجتماعی عصر حکومت امویان به ویژه پس از به خلافت رسیدن یزید بن معاویه میپردازد و بیعت گرفتن اجباری یزید از سران قبایل عرب، اوصاف شخصیت یزید به عنوان خلیفه مسلمانان و نظام سیاسی و اجتماعی حاکم بر آن زمان شرح مینماید.
آنگاه نویسنده به موضع گیری های امام حسین (ع) در قبال دستگاه فاسد یزید و قیام آن حضرت در قبال حکومت ظلم و جور تاسیس شده توسط امویان اشاره کرده و با ادله قرآنی و روایی روش و موضع صحیح آن امام را از منظر علمای شیعه و اهل سنت تشریع مینماید.
در همین راستا وی به تبیین مبانی اعتقادی و سیاسی حرکت خونین امام حسین (ع) پرداخته و جهاد با فاسدان و ملحدان را در هر عصری جز وظایف رهبران الهی دانسته است.
در ادامه نگارنده مبانی فقهی حرکت سید الشهدا (ع) را در مورد ارزیابی قرار داده و قیام ایشان جهت احیای فرضیه مهم امر به معروف و نهی از منکر را جزء شاخص ترین مبانی فقهی قیام آن حضرت از منظر فریقین عنوان کرده است.
نویسنده به وجوب امر به معروف و نهی از منکر و حرام بودن تقیه در دوران امام حسین (ع) را با وضعیت سیاسی، اجتماعی، و اعتقادی دستگاه حکومت امویان بوجود آورده بود را تبیین نموده و ادله وجوب جهاد علیه چنین حکومت فاسدی را از قرآن، روایات و عقل اثبات مینماید و سیره پیامبر اسلام و ائمه (ع) را در این زمینه به تصویر کشیده است.
شرایط اذن امام برای جهاد نزد علمای شیعه و اهل سنت، وجوب عینی یا کفائی یاری رساندن به امام حسین (ع)در شرایط خاصی که آن امام قرار داشت از دیگر مباحث کتاب است.
انتهای پیام/