سعودی ها حتی با شیعیانی که گرایشات و رفتارهای مذهبی ندارند، تنها به این جرم که در خانواده شیعه و محله شیعه‌نشین به دنیا آمده‌اند، رفتار نامناسبی دارند و آن‌ها را از خود می‌رانند، درحالی‌که در قرن بیست و یکم، بروز چنین مواردی تنها از یک حکومت قرون‌وسطایی برمی‌آید و در دنیای امروز جایی ندارد.
اشتراک گذاری :
به گزارش سرويس ساير رسانه ها خبرگزاری تقریب به نقل از روزنامه «حمایت» در یادداشتی از «حسن هانی زاده»:
همزمان با ایام ماه مبارک رمضان ، نیروهای امنیتی رژیم سعودی به شهر القطیف یورش برده و جمعی از جوانان این شهر را به خاک و خون کشیدند. دو سال پیش در همین روزها هم آل سعود به شهرک العوامیه حمله کردند و تعدادی از مردم بی‌گناه این شهرک را به شهادت رساندند. نکته اینجاست که نظیر این حوادث، جدید نیستند و مناطق شرق عربستان شامل شهرهای القطیف، الاحسا، العوامیه و ظهران چندین سال است که برای دستیابی به مطالبات کاملاً مشروع خود در مساجد، حسینیه‌ها و تکایا آن‌ها را مطرح می‌کنند. ساکنان شیعه شرق عربستان موسوم به «منطقه الشرقیه»، ده‌ها سال است که از بدیهی‌ترین حقوق شهروندی محروم هستند و سردمداران آل سعود با نگاه طایفه‌ای به مردم این مناطق، آن‌ها را از بدیهی‌ترین حقوق مدنی خود منع کرده‌اند. از باب مثال، داوطلبین شیعه اجازه ورود به دانشگاه‌ها به‌ویژه تحصیل در رشته‌های خاص را ندارند، مردم استان شرقی عربستان نمی‌توانند بدون مجوز دستگاه‌های امنیتی عربستان از این منطقه خارج شوند، ورود جوانان این منطقه به نیروهای مسلح کاملاً ممنوع است و از حضور در دستگاه‌های دولتی نیز محروم هستند. از طرفی، خطابه‌های تحریک‌آمیز علیه شیعیان در نهادهای آموزشی وهابی و توصیف شیعیان تحت عنوان کفار، مشرکین و رافضی‌ها یکی دیگر از مظالمی است که در حق مردم این منطقه روا رفته است. سعودی ها حتی با شیعیانی که گرایشات و رفتارهای مذهبی ندارند، تنها به این جرم که در خانواده شیعه و محله شیعه‌نشین به دنیا آمده‌اند، رفتار نامناسبی دارند و آن‌ها را از خود می‌رانند، درحالی‌که در قرن بیست و یکم، بروز چنین مواردی تنها از یک حکومت قرون‌وسطایی برمی‌آید و در دنیای امروز جایی ندارد.
از طرفی، حدود 10 درصد از حدود 30 میلیون جمعیت عربستان شیعه و اکثراً در شرق عربستان زندگی می‌کنند. بخش عمده‌ای از منابع نفتی عربستان در این منطقه قرار دارد، حدود 22 درصد ذخایر ثابت نفت جهان در این منطقه واقع است و 98 درصد نفت عربستان از این منطقه تأمین می‌شود. نقش‌آفرینی استان‌های شرقی در اقتصاد عربستان به حدود 90 درصد از درآمد داخلی می‌رسد اما بااین‌حال، شیعیان به‌ندرت از رفاه و امنیت در این کشور سهمی دارند و وقتی برای مطالبات مشروع خود، صدایشان را بلند می‌کنند، به شدیدترین وجه ممکن سرکوب می‌شوند. این شرایط، عرصه را چنان بر مردم این منطقه تنگ کرده است که برخی از آن‌ها درصدد مهاجرت برآمده‌اند و حتی گفته می‌شود که در جریان اعتراضات دو سال پیش، حدود 90 درصد ساکنان شهر العوامیه مجبور به تخلیه آن شدند؛ اتفاقی که در تاریخ 80 ساله این کشور بی‌سابقه بوده است.
مردم الشرقیه نه امروز و چند سال پیش، بلکه بنابر شواهد تاریخی از سال 1744 بین مناطق الاحساء و القطیف و آل سعود همواره درگیری و اختلاف وجود داشته است ولی اهمیت تحولات اخیر به این دلیل است که رهبران ریاض در دوره حاکمیت فعلی، خود را مروج آزادی‌های اجتماعی معرفی کرده‌اند درحالی‌که حاضر نیستند حقوق ابتدایی و اولیه شهروندی را به مردم خود بدهند و در مقابل، برای سرپوش گذاشتن بر مظالم و جنایات خود، ارتکاب معاصی اجتماعی را آزاد گذاشته‌اند! از منظر دینی و شرعی هم که به کشتار اخیر نگاه کنیم، قبیله سعودی در ماه رمضان که پرفضیلت‌ترین ماه است، دست به خون‌ریزی هشت نفر از شیعیان زد که البته از رژیمی که در ماه حرام، خون صدها زائر بیت‌الله الحرام را در جریان اعتراضات «جمعه خونین» ریخته است، دست یازیدن به چنین سبعیتی ابداً دور از انتظار نبود.
پایگاه خبری – تحلیلی «میدل ایست آی»، در گزارشی درباره شرایط زندگی مردم این منطقه این‌چنین تحلیل می‌کند: «در سال‌های گذشته فشار بر شیعیان بیش از هر زمان دیگری شده است. دولت سعودی برای سرکوب شیعیان از هرگونه اقدام خصومت‌آمیز ممانعت نمی‌کند. در این راستا، ورود غیرقانونی به منازل، دستگیری شیعیان، اعدام شخصیت‌های شیعی و تخریب منازل را در سطحی گسترده انجام می‌دهد تا از طریق سرکوب و اختناق، جامعه شیعیان را در شرق عربستان تضعیف کند. این رویکرد، متناسب با سرکوب اساسی و به حاشیه راندن شیعیان است که چندین دهه است از طرف آل سعود دنبال می‌شود. این‌گونه سرکوبگری‌ها و به حاشیه راندن‌ها علل ریشه‌ای این درگیری‌ها هستند.» با این اوصاف، به نظر می‌رسد که سعودی‌ها دو هدف را دنبال می‌کنند. اول، واداشتن شیعیان به کوچ از این منطقه و مجبور کردن آن‌ها به رحل اقامت افکندن در استان‌های دیگر و دوم، برنامه‌ریزی برای گرایش آن‌ها به تغییر مذهب و درنتیجه خنثی کردن پتانسیل انقلابی مردم غیور این منطقه.
علاوه بر این، شیعیان مناطق شرقی عربستان سال‌هاست که به دنبال رساندن صدای خود به گوش جهانیان هستند اما ازآنجاکه نگاه غرب به مسائل حقوق بشری بسیار تبعیض‌آمیز است و استانداردهای دوگانه را در این خصوص در پیش گرفته‌اند، هیچ‌گاه موضع درست و قاطعی در قبال رویدادهای این کشور اتخاذ نکرده‌اند. چند هفته قبل، شاهد اعدام دسته‌جمعی 37 شهروند سعودی و به صلیب کشیدن آن‌ها بودیم ولی صدایی از مجامع حقوق بشری به گوش نرسید. اعدام عالم برجسته آیت‌الله شیخ «نمر باقر النمر»، کشتار چهارساله مردم مظلوم یمن و حمایت از تروریست‌های تکفیری در سوریه و عراق نیز در سیاهه جنایات حاکمان ریاض دیده می‌شود، اما دریغ از یک اقدام قاطع یا موضع‌گیری به‌جا و به‌موقع. علت سکوت مرگبار غرب در برابر تراژدی‌های شرق عربستان و پرونده قطور و سیاه حقوق بشری این رژیم البته موضوع پنهانی نیست. ترامپ، سعودی‌های را «گاو شیرده» می‌داند و آن‌ها را به شکل دلارهای نفتی می‌بیند. اروپایی‌های مدعی حقوق بشر مثل دولت فرانسه، آلمان و انگلیس میلیون‌ها و میلیاردها دلار سلاح به ریاض می‌فروشند و برای صدور تسلیحات بیشتر به این کشور، با یکدیگر رقابت می‌کنند. سازمان ملل که به‌اصطلاح، متولی دفاع از مردم و کشورهای دنیاست، در برابر سلاخی شبانه‌روزی کودک‌کشان سعودی نتوانست کاری از پیش ببرد و «بان کی مون»، دبیر کل سابق این نهاد بین‌المللی چند سال پیش اذعان کرد که به دلیل نیاز این سازمان به کمک‌های عربستان، نام این کشور را از سیاهه کشورهای کودک کش خط‌زده است.
آل سعود، رژیمی مزاحم و ضدبشری است که در واقع به ابزاری در دست قدرت‌های استکباری تبدیل‌شده و هر جا که درگیری، خون‌ریزی و جنگی وجود دارد، قطعاً دلارهای سعودی در پس آن قرار دارد. با این حساب، انتظار می‌رود که روند سرکوب مردم عربستان و دست‌اندازی پدرجد تروریست‌ها به منطقه، چاهی که در حال حفر کردن آن هستند را عمیق‌تر کند و تحولات منطقه در آینده‌ای نزدیک، بدون حضور این رژیم بدوی رقم بخورد.
