جشنواره تئاتر دانشگاهی به ارتقای تئاتر خیابانی انجامیده است
در ادامه سامان خلیلیان نیز پشت تریبون قرار گرفت و گفت: از دوره هفتم به بعد جشنواره تئاتر دانشجویی قرار شد در حوزه خیابانی نیز کاری انجام شود بنابراین ما در این عرصه وارد کار شدیم، پیش از آن تنها گاهی کارهایی به جشنواره ارائه میکردم.
وی با اشاره به اینکه پنج سال پیش ضرورت نمایشنامه نویسی آکادمیک در عرصه خیابانی جشنواره احساس شد، افزود: گفتمان بین اساتید و فارغ التحصیلان عرصه تئاتر باعث شد تعداد پایان نامه ها بیشتر شود.
خلیلیان با تأکید بر اتفاقات خوب چند سال اخیر در عرصه خیابانی تئاتر دانشگاهی گفت: این از درایت دانشجویان و فارغ التحصیلان و اساتید بوده که این نهال تنومند شود. یکی از علل آن هم برپایی جشنواره تئاتر دانشگاهی است. تنها نکته ای که در پایان میخواهم بگویم این است که جشنواره تئاتر دانشگاهی با مشقت به اینجا رسیده و دکتر سرسنگی و بقیه دوستان تلاش کردند و من از همه تشکر می کنم.
مدیریت تئاتر درگیر سیاست و ساختارهای سیاسی است
سپس سعید اسدی نیز عنوان کرد: دکتر شفیعی در صحبت هایشان مطرح کردند که هیچ امیدی به تئاتر دانشگاهی نیست اما من اینطور فکر نمیکنم چرا که همیشه نشاط و انرژی دانشجویان سر کلاس درس مرا به وجد می آورد آنها با امید و نشاط هستند. منتها نظرم این است که تئاتر دانشگاهی نیاز به فلسفه ورزی مجدد دارد اینکه فکر شود چرا و با چه هدفی بوجود آمده است.
وی با بیان اینکه دیده می شود چهره های درخشان هنری از تئاتر دانشگاهی به جایی رسیده اند ، گفت: جهش دهه هفتاد همه مرهون حضور کسانی است که ازدانشگاه آمدند و چشم انداز تئاتر را هم تغییر دادند. مدیریت تئاتر درگیر سیاست و اقتصاد سیاسی و ساختارهای کلان است و شاید هنرمند نتواند با آن کنار بیاید.
وی با اشاره به اینکه در همین مجلس شورای اسلامی وقتی صحبت از هنر می شود تنها شاید سینما به ذهن ها برسد و تئاتر و تجسمی محلی از اعراب نداشته باشند، اظهار داشت: آنچه ما باید بدان اعتبار ببخشیم نسبت کلاس درس و صحنه تئاتر است این الان مبهم و نامعلوم باقی مانده است. نباید جشنواره تئاتر دانشگاهی نسخه کوچه شده تئاتر فجر باشد آنچه همه بدان اعتراض و انتقاد دارند و متأسفانه اینگونه است.
اسدی با تأکید بر اینکه می بایست تئاتر دانشگاهی از نو تعریف و بررسی شود، گفت: همین بخش اساتید جشنواره تئاتر دانشگاهی حیثیت این جشنواره را برده و اصلا خوب عمل نکرده و نتوانسته برگرفته از نفس دانشگاه باشد، هر چند از بیرون تأثیر خود را گذاشته است.
وی در ادامه افزود: عده ای با محافظه کاری یا کاسبی اجازه کار خوب را در جشنواره ها نمی دهند یا اینکه مانع خلاقیت و شور و نشاط می شوند. ما الان در بخش دانشگاهی نیاز به یک انقلاب آکادمیک داریم تا از رخوت و خمودگی در کلاس ها دور شویم، نکته دیگر هم این است که باید بررسی کنیم آیا الگوی تئاتر دانشگاهی باید اقتباسی باشد یا اختراعی؟
اسدی در پایان بر فلسفه ورزی تئاتر دانشگاهی در محافظ مختلف تأکید کرد.
در شکل گیری تئاتر دانشگاهی سهیم هستم
در ادامه دکتر ناظرزاده نیز پشت تریبون قرار گرفت و گفت من هرجا اسم تئاتر دانشگاهی باشد حضور پیدا میکنم، چون در شکل گیری آن سهیم هستم اما در این جلسه یاد فالکنر افتادم او به جریان سیال ذهن معتقد بود، اینجا هم هرکسی آمد مسائل خود را گفت و رفت و کاری با حرف بقیه نداشت!
وی با ارائه تعریفی از تئاتر دانشگاهی گفت: یک دانشگاه آبرومند دانشگاهی است که به لحاظ آموزشی، پژوهش، آفرینش و همایش رتبه خوبی داشته باشد. من به این معتقد هستم که تئاتر دانشگاهی می تواند جریان تئاتر کشور را با سه جریان آموزش، پژوهش و آفرینش در کنار هم ارتقا دهد.
ناظرزاده با اشاره به تفاوت بین آرمان ها و رفتارها در یک جامعه گفت: انصافا هیچ فرهنگی به لحاظ آرمان های فرهنگی به اندازه ایران قوی و محکم نبوده است ام به لحاظ رفتار فرهنگی ما بشدت ضعیف هستیم و تئاتر دانشگاهی میتواند آرمان ها را در جامعه بالفعل کند.
در ادامه سه دبیر ادوار قبلی تا کنونی جشنواره تئاتر دانشگاهی جلیل محمودی، امین مختاری و شبنم کیشانی به همراه مجید سرسنگی با هدایایی از فرهاد ناظرزاده کرمانی تجلیل کردند. وی جایزه خود را به استثنای لوح یادبود نپذیرفت و به خود برگزارکنندگان تقدیم کرد.
همچنین دکتر محمدرضا خاکی ، اسماعیل شفیعی و اصغر دشتی نیز از مجید سرسنگی تقدیر کردند.