مهمانان برنامه های تلویزیونی چگونه انتخاب می شوند؟/ لزوم نظارت هر چه بیشتر در برنامه های رسانه ملی
آبرو و اعتباری که سالها طول می کشد تا در میان مردم جمع کرد را به راحتی هرچه تمام تر به طرفه العینی از دست می دهند؛ بهتر است رسانه ملی با دقت نظر بیشتری به تولید برنامه بپردازد پیش از ان که اعتبار 40 ساله خود را نزد مردم از دست دهد.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب، حضور مهمانان در برنامه های مختلف تلویزیونی هرازگاهی حاشیه ساز بوده و چندی پیش هم دعوت از یک مهمان که حضورش حرف و حدیث هایی را در پی داشت، بار دیگر به نقل محافل خبری و صفحات فضای مجازی تبدیل شد.
برنامه «فرمول یک» با اجرای علی ضیا که آنتن اش را در اختیار پدری قرار داده بود که ادعا می کرد به خاطر تامین هزینه های درمان فرزندش اقدام به فروش کلیه اش کرده، جدیدترین نمونه بود که این روزها بحث برانگیز شده است؛ چرا که مشخص شد او سه سال قبل از تولد فرزندش کلیه اش را فروخته و در تمام طول درمان سرطان پسرش، از حمایت موسسات خیریه و دولتی بهره مند بوده است.
روزنامه آفتاب یزد با افشین ولی خانی (مهمان برنامه فرمول یک با اجرای علی ضیا) پدری که مدعی شد به خاطر بالا رفتن نرخ دلار از گرانی داروی سرطانی پسرش کلیه خود را فروخته گفتگو کرده است.
اما بعد از پخش این برنامه موسسه محک اعلام کرد پسر افشین ولی خانی مدتهاست درمان شده است؛ حالا پدر این کودک سرطانی در مصاحبه ای که انجام داده می گوید: به مجری تلویزیون (علی ضیا) گفته بودم که در مورد فروش کلیه حرفی نزند اما او رعایت نکرد.
همچنین همسر افشین ولی خانی در گفت و گو با روزنامه سازندگی گفت: شوهرم از قبل به آنها گفته بود که مریضی پسرم و آن نسخه ای که دستش بود برای سال ۹۵ بود. اما با آبروی ما بازی کردند تا برنامه شان جذاب شود. وقتش که برسد از آقای ضیا شکایت می کنیم. آقای ضیا قبل از برنامه به همسرم گفته بود که یک شماره کارت بدهد تا اسپانسر ۱۵ میلیون به علی هدیه بدهد نه اینکه از مردم پول جمع کنند. هنوز هم نمی دانیم که از طرف برنامه چیزی برای ما ریخته اند یا نه، چون چیزی به ما نگفتند و حسابمان هم مسدود است.
مجری و تهیه کننده برنامه «فرمول یک»، درباره حواشی حضور پدر و پسر زنجانی در برنامه «فرمول یک» گفت: شنبه مهمانی به نام افشین ولی خانی داشتیم که در برنامه از مشکلات عدیده ای که برای یافتن داروها و آمپول فرزندش دارد سخن گفت. داروهایی که در داروخانه ها اثری از آنها نیست و فقط در ناصرخسرو و به قیمت گزاف پیدا می شوند و چون فاقد فاکتور هستند، محک که تمام هزینه های درمان علی، پسر او را برعهده گرفته، از پرداخت مبلغ آنها بدون فاکتور عاجز است
.
وی افزود: برنامه، بدون هیچگونه اعلام تلویزیونی یا زیرنویس شدن شماره کارت آقای ولیخانی و ... به پایان رسید و حتی خواسته کمک به این پدر و پسر در فضای مجازی برنامه هم مطرح نشد. بلکه به صورت کاملا خودجوش چهره ها و به تبع آن برخی از مردم، با به اشتراک گذاشتن ویدئوی برنامه و پیدا کردن شماره کارت این پسر بیمار، به یاری او شتافتند. پسری که گرچه دو سال است سرطان را شکست داده اما همچنان باید آمپولی بزند که به سادگی پیدا نمی شود و تهیه آن ماهانه ۴ میلیون تومان هزینه در بر دارد. ضمن اینکه مادربزرگ این پسر نیز به بیماری سرطان دچار است.
فقط نمونه های همین چند ماه را کافی است مرور کنید. از برنامه های احسان علیخانی تا نابغه ها و زلزله زده های رشیدپور و البته موارد خاص برنامه علی ضیا، حالا هم پسری که گفته می شد بیماری سرطان دارد و پدری که نماد مبارزه با گرانی دلار بود. او که می گفت فرزند سرطانی اش از این گرانی قیمت دلارها بزرگترین لطمه را خورده، اشک های او ابتدا در یک بخش خبری و بعد در برنامه علی ضیا موجی به پا کرد.
موجی که بلافاصله تبدیل شد به یک شماره حساب و کمپین جمع کردن کمک های مردمی برای این کودک، همه حس انسان دوستی مان گل کرده بود و علی ضیا هم احتمالا فکر می کرد چه کرده است با این برنامه اش، در عمل اما چه اتفاقی افتاد؟ این حباب پوشالی درست مثل حباب دلار خیلی زود ترکید.
علی ضیاء در گفت و گو با خبرآنلاین می گوید:«راستش در این اتفاق دو مسئله رخ داد. ویدئویی جنجالی رخ داد که همه را تحت تاثیر قرار داد، یک پدر که فرزند بیمار سرطانی دارد و ماجرای گرانی دلار، خب ما به دنبال سوژه رفتیم، بیماری افشین ولی خانی را دو پزشک متخصص در زنجان تائید کردند و ما هم بر همین اساس او را دعوت کردیم. حتی این بچه در تاریخ دوم مهرماه در بیمارستان محک تست داده است».
در این بین سلبریتی های همیشه حاضر در صحنه هم بیکار ننشستند و در فضای مجازی شروع کردند به انتشار شماره حساب و جمع آوری کمک های مردمی برای افشین ولی خانی و بار دیگر دست به دامان مردم شدند تا حس نوع دوستی آنها را برانگیزانند، این که هنرمندانمان در چنین مواقعی درد اجتماعی، انسانی را در خود حس می کنند چیز بدی نیست اما باید این را در نظر بگیرند که چگونه می توانند ابراز همدردی کنند، نه اینکه با یک کار اشتباه مردم را نسبت به همه چیز بی اعتماد سازند.
آیا سازمان صداوسیما نظارتی بر دعوت از مهمانان برنامه های تولیدی خود ندارد که اینگونه اشتباهات فاحشی در آن رخ می دهد؟ آیا احترامی برای مخاطبان اش قائل نیست که این چنین با احساسات آنها بازی می کند و دروغ به خوردشان می دهد؟ آبرو و اعتباری که سالها طول می کشد تا در میان مردم جمع کرد را به راحتی هرچه تمام تر به طرفه العینی از دست می دهند؛ بهتر است رسانه ملی با دقت نظر بیشتری به تولید برنامه بپردازد پیش از ان که اعتبار 40 ساله خود را نزد مردم از دست دهد.
