مردم با نمايش‌های محیطی به تئاتر عادت می‌کنند، نه نمایشهای گران
کارگردان تئاتر گفت: مردم را باید به دیدن تئاتر عادت داد و این موضوع با نمایشهای خیلی گران در سالن‌های دور از مردم اتفاق نمی‌افتد. تئاتر فضای باز می‌تواند کاملاً مردمی باشد و رایگان در اختیار مردم قرار گیرد.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب، مسعود دلخواه کارگردان و نمایش‌نامه‌نویس که به تازگی قرار است نماش «شاه لیر» را به تئاتر شهر بیاورد، درباره نمایشهای میدانی همچون «رسول» به خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس گفت: در تمام دنیا نمایشهای در فضاهای باز یا بسته اجرا می‌شوند و نمایشهای فضای بسته همان نمایش‌هایی هستند که در سالن‌ها و آمفی تئاترها اجرا می‌شود.
وی درباره فرم نمایش‌هایی که در فضای باز روایت می‌شود، توضیح داد: یکی از این نمایش‌ها گونه خیابانی هستند که در بلوارها، خیابان‌های پهن، بخش‌هایی از میدان‌ها و فلکه‌ها اجرا می‌شود. گاهی اوقات نمایش‌ها در بوستان ها اجرا می‌شود که به این نمایش‌ها، نمایش در فضای باز گفته می‌شود، اما دیگر خیابانی نیست.
کارگردان نمایش«مفیستو» افزود: وقتی یک فضای باز به اجرای نمایش اختصاص داده می‌شود؛ دو حالت دارد که یکی موقت و دیگری دائمی است. به عنوان مثال، تکیه‌هایی که برای تعزیه استفاده می‌شد، همیشه وجود داشت و امکان این وجود داشت که در مناسبت‌هایی به جز محرم نمایشهای مذهبی اجرا کنند، اما دائمی بود.
دلخواه با اشاره به نبود مکان مشخصی برای اجراهای محیطی تشریح کرد: در حال حاضر ما برای تعزیه، نمایشهای میدانی و فضای باز مکان مشخصی نداریم و به نظر می‌رسد همه این دست مکان‌ها موقت است. ممکن است که از نمایش خیابانی نام ببریم، اما در حقیقت نمایش خیابانی در ایران وجود ندارد. در پارک دانشجو به صورت استثنا یک یا دوبار این اتفاق افتاد. همچنین گاهی هم در جشنواره فجر، تئاتر دانشگاهی یا جشنواره‌هایی که حوزه هنری برگزار می‌شود، نظیر این فضاها را می‌بینیم.
کارگردان نمایش «خانمچه و مهتابی» افزود: بعضی اوقات نمایش‌ها در فضای حیاط یک ساختمان هم اجرا می‌شود که بیشتر نام حیاطی برای آن‌ها مناسب است تا خیابانی، چون نمایش خیابانی به گونه‌ای است که رهگذران آماده تماشای نمایش نیستند، اما به یک‌باره با یک نمایش رو به رو می‌شوند.
دلخواه در پاسخ به این پرسش که چه داستان‌هایی ظرفیت اجرای میدانی دارند و آیا تنها به قصه‌های مذهبی اختصاص می‌یابد، گفت: تعزیه ما در فضای باز بود و از زمانی که به فضای بسته آمد، از اصالت خود دور شد. تعزیه در روستاها و شهرهای کوچک ما همچنان در فضای باز اجرا می شود و تماشاگران بیشتری دارد.
وی با اشاره به اجرای تعزیه در سالن‌های بسته یادآوری کرد: در شهرهای بزرگ تعزیه به سالن‌های بزرگ رفته و آنجا اجرا می‌شود و ارتباطش با مردم قطع شده است.
کارگردان نمایش «دژاوو» افزود: فضای باز متعلق به نوع خاصی از نمایش نیست و حتی در اروپا و آمریکا شاهد چندین اجرای خوب از شکسپیر در بوستان‌ها و پارک‌ها بودم. زمانی که تابستان‌ها هوا به لحاظ جوی مناسب‌تر بود، در بوستان‌ها و پارک‌های مختلف نمایش نامه‌های مکبث و هملت و شاه لیر اجرا می‌شد.
* نمایشهای میدانی در سلیقه‌های خاص محدود نشود
وی در پاسخ به اینکه آیا ظرفیت اجراهای این نمایش نامه‌ها را در فضای باز میان مردم ایران می‌بیند، گفت: ما باید ظرفیت را ایجاد کنیم و تا زمانی که خوراکی به کسی ندهیم، نمی‌توانیم نظر راجع به آن بخواهیم. ملتی که فرهنگ و ادبیات و شعر غنی دارد، امکان ندارد نمایش را دوست نداشته باشد.
دلخواه ادامه داد: فکر می‌کنم با رجوع به آمار علاقه مندان به بازیگری در جوانان ایرانی، قطعا این ظرفیت در مردم وجود دارد که بتوانند به طور رایگان در بوستان‌ها نمایش ببینند و نیازی به نوع خاصی از نمایش نیست. به طور قطع نمایش‌هایی که مردم بیشتر با داستان آن آشنا هستند، می‌تواند با استقبال تماشاگر رو به رو شود.
کارگردان نمایش «ویتسک» درباره دلیل توجه مردم اروپا و آمریکا به نمایش‌هایی نظیر مکبث و هملت توضیح داد: وقتی بحث از اجرای شکسپیر در پارک‌ها و بوستان ها در اروپا می‌شود، به این دلیل است که اغلب مردم از دبستان با داستان‌های هملت، مکبث و شکسپیر آشنا هستند و می‌روند و نوع دیگری از این نمایش را می ینند.
وی تأکید کرد: به نظرم باید مردم را به دیدن تئاتر عادت بدهیم و این هم با نمایشهای خیلی گران در سالن های دور از مردم اتفاق نمی‌افتد. به طور مسلم کسی که بنیه مالی قوی دارد نیز جزئی از مردم است، اما تئاتر باید برای مردم تعریف شود.
این کارگردان تئاتر افزود: تئاتر فضای باز می‌تواند کاملاً مردمی باشد و رایگان در اختیار مردم قرار گیرد و دولت از این طریق می‌تواند فرهنگ مردم را بالا ببرد، اما به شرطی که محدود به سلیقه خاصی نباشد و اجازه اجرای نمایش‌ها را با قصه‌های متفاوتی بدهد.
دلخواه با تأکید بر ظرفیت بالای نمایشهای میدانی و محیطی برای بیان قصه‌های مختلف گفت: اگر نمایشی از نظر هنری شاخصه‌های خوبی داشته باشد، تفاوتی ندارد مذهبی یا غیر مذهبی باشد و اتفاقاً اخیرا نمایشی درباره شهدای غواص در پارک دانشجو دیدم که بسیار زیبا اجرا شد و مردم آن را دوست داشتند و خودم دوبار آن را تماشا کردم. چنین اقداماتی برای اجرای تئاترهای میدانی قدم مثبتی در ترویج فرهنگ تماشای نمایش بین مردم است.
