تا راه امام حسین (ع) را جهانی نکنیم، انگار کاری نکرده‌ایم
مجری تلویزیون معتقد است که رسانه‌های انقلابی و ارزشی باید کاری کنند که تمام دنیا راه و هدف قیام امام حسین (ع) را بشناسند.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب، لحظه به لحظه و گام به گام به اربعین حسینی نزدیک می‌شویم. اربعینی که انقلابی در دل عاشقان سید الشهدا (ع) به وجود می‌آورد و این عاشقان را ۴۰ روز پس از شهادت سومین پیشوای شیعیان به کربلا می‌رساند. اینکه چه اتفاقی میلیون‌ها انسان را در اربعین هر سال به بیابان‌ها می‌کشاند و سودای حضور در کربلا را در دل آن‌ها می‌اندازد، سوالی است که ذهن بسیاری از جهانیان را به خود مشغول کرده است.
تا امام حسین (ع) را جهانی نکنیم، انگار هیچ کاری نکرده ایم
حالا اهالی رسانه که هدفشان همنشینی با سید الشهدا (ع) در بهشت است، در واکنش به این رویداد بزرگ باید تلاش کنند که بیش از پیش پیام قیام امام حسین (ع) را به گوش جهانیان برسانند. رسانه‌ها هر چند توان آن را ندارند که تمامی اتفاقات موجود در راهپیمایی اربعین را پوشش دهند، اما باید تلاش کنند که حس و حال موجود در این اتفاق بزرگ را به کسانی که تا به حال به راهپیمایی اربعین نیامده اند، منتقل کنند.
درباره وظایف رسانه‌های انقلابی و ارزشی، نسبت به پوشش خبری و مستند بزرگترین پیاده روی تاریخ، با وحید یامین پور پژوهشگر حوزه هنر اسلامی و فعال رسانه‌ای گفتگو کردیم که در ادامه آن را می خوانید؛
تا امام حسین (ع) را جهانی نکنیم، انگار هیچ کاری نکرده ایم آقای یامین پور؛ به نظر شما چگونه باید از رسانه‌ها برای نشان دادن واقعیت‌های شگفت انگیز موجود در پیاده روی اربعین بهره گرفت؟
پیش از این که پوشش رسانه‌ای پیاده روی اربعین را بررسی کنیم، باید به یک نکته توجه کنیم. اتفاق جالبی که پس از بازگشت زائران به دیار خود می‌افتد، این است که هر کسی که مشرف شده است و تجربه حضوری و قلبی در راهپیمایی اربعین را پیدا کرده است، اشتیاق دارد که اتفاقات موجود در این واقعه بزرگ را برای بقیه بازگو کند و این گرما را به دیگران هم منتقل کند. نکته این است که اهالی رسانه ماموریتشان در این فرایند جدی‌تر است. البته مسئله اربعین در جهان تشیع عمومیت پیدا کرده است و شیعیان نسبت به این موضوع حساس هستند. وقتی که خود مردم این واقعه را سینه به سینه به هم منتقل می‌کنند و همه اشتیاق حضور در پیاده روی اربعین را دارند، یعنی نیازی به رسانه نیست؟
در روز‌های منتهی به اربعین باید تمام توجهات به امام حسین (ع) متمرکز شود. این اتفاقی است که ما قرن‌ها منتظرش هستیم. تا راه امام حسین (ع) را جهانی نکنیم، انگار هیچ کاری نکرده ایم. یک خط تمایز بین خط هدایت و ضلالت وجود دارد که آن خط اباعبدالله (ع) هستند. خود حضرت (ع) مسیر را با ایجاد اشتیاق و حرارت در قلب مومنان باز کردند که یک حادثه چندین میلیونی شکل گرفته است؛ بنابراین خود حضرت سید الشهدا (ع) تجلی رسانه به این ماجرا داده اند. اما در عین حال این یک فرصت تاریخی برای ما اهالی رسانه است؛ چراکه طی این چهاده قرن چنین حضور پر شوری در پیاده روی اربعین مانند یک دهه اخیر اتفاق نیفتاده است. حق این معجزه است که ما اهالی رسانه، تلاش کنیم به جمعیت حاضرا و شور موجود در راهپیمایی اضافه کنیم. ما مثل براده‌های آهن هستیم که در این مغناطیس قرار گرفتیم؛ باید برویم و بقیه را هم از این رویداد مهم باخبر کنیم. باید واسطه شویم برای بست مغناطیس کربلا. الحمد لله در سال‌های اخیر استقبال بیشتری از پیاده روی اربعین شده و مغناطیس کربلا گسترده‌تر شد.
تا امام حسین (ع) را جهانی نکنیم، انگار هیچ کاری نکرده ایم رسانه‌ها دقیقا باید چه کنند؟ باید در پوشش این واقعه به چه نکاتی توجه کنند؟
بعضی وقت‌ها ممکن است تصور کنیم که رسانه می‌تواند ابعاد واقعی این راهپیمایی را به مخاطبان جهانی منتقل کند، اما به نظر من ظرفیت رسانه کوچک‌تر از این است که بتواند هر آن چه در این رویداد وجود دارد را شفاف بیان کند؛ اما می‌تواند از طریق نزدیک شدن به کسانی که این تجربه را از سر گذرانده اند، در دل کسانی که تا به حال در راهپیمایی حضور پیدا نکرده اند، اشتیاق ایجاد کند. اشتیاق به کربلا از طریق ارواح و قلب‌ها منتقل می‌شود. بدن ها‌ی ما مانند اجسام رسانایی هستند که این گرما را منتقل می‌کند. رسانه باید کاتالیزور باشد که واسطه قرار گیرد و که این گرما را به خوبی منتقل کند. من معتقدم که حقیقت مندرج در پیاده روی را با حضور می‌شود درک کرد؛ ما اهالی رسانه باید کاری کنیم که این حضور را برای کسانی که تا الان حضور نداشتند، تسهیل کنیم.
هر سال یکسری اتفاقات، محرم و صفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سال گذشته اتفاقاتی را تروریست‌های داعشی در مناطق عراق و سوریه رقم زدند. رسانه‌های معاند با بزرگ نمایی، سعی در کمرنگ کردن پیاده روی اربعین داشتند. امسال اما برنامه دشمنان اسلام، صرفا نا امن نشان دادن عراق نیست؛ ظاهرا می‌خواهند اختلاف میان عرب و عجم را مطرح کنند. نظر شما در این باره چیست و فکر می‌کنید در مقابل آن باید چه واکنشی نشان دهیم؟
در ماه‌های منتهی به محرم و صفر، دشمنان خیلی تلاش کردند که رابطه ملت ایران و عراق را شکراب کنند. با اخبار کذب منتشر کردن و دعوا‌های ساختگی درست کردن می‌خواستند، قلب‌ها را نسبت به هم مکدر کنند. دیروز از دوستی شنیدم که او از یک عراقی سخنی را نقل می‌کرد. برادر عراقی به دوست ایرانی ما گفته بود که بی صبرانه منتظر حضور ایرانیان در عراق و پذیرایی از آن‌ها هستند. آن برادر عراقی می‌گفت، عراقی‌ها اشتیاقشان پس از اختلاف افکنی دشمنان، برای استقبال از زائران ایرانی مضاعف شده است. از ایرانیان هم مطلع هستم که بسیاری برای جبران کدورت‌هایی که رسانه‌های خبیث با پشتوانه انگلیس، امریکا و رژیم صهیونیستی به وجود آوردند، با اشتیاق بیشتر به اربعین ۹۷ می روند. هر دو طرف تمهیداتی اندیشیده اند که محبت میان دو ملت را تشدید کنند. مثلا به تازگی بین زوار اربعین، جریان اهدای هدیه به کودکان عراقی راه افتاده است. فکر می‌کنم، شیرینی اربعین ۹۷ همه این شیطنت ماه‌های اخیر منتهی به اربعین امسال را جبران خواهد کرد و به قول معروف «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد». دشمن باعث شد محبت بین دو ملت ایران و عراق بیشتر شود.
تا امام حسین (ع) را جهانی نکنیم، انگار هیچ کاری نکرده ایم
