پنیر پیتزا یکی از خوراکی‌های بسیار خوشمزه است که دارای عوارض زیادی برای بدن می‌باشد برای اینکه عواض این خوراکی مضر را کم کنیم بهتراست نکاتی را رعایت کنیم.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب، پنیر پیتزا پر از چربی و مواد چاق کننده است که اگر ان را با موادی همچون سبزیجات بخورید ضرر کمتری برایتان خواهد داشت که در ادامه بیشتر توضیح خواهیم داد.
مواد تشکیل دهنده پنیر پیتزا
پنیر پیتزای موزارلا در اصل از شیر بوفالو تهیه می شود ولی هم اکنون تولید آن بر اساس شیر گاو است.این پنیر، سفید رنگ و گاهی اوقات زرد، از نظربافت یک ترکیب نیمه جامد است.به طور کلی در ایران دو نوع پنیرپیتزا تولید می شود؛ نوع اول پاستافیلا یا همان موزارلاست که در حقیقت پنیر پیتزای اصلی و نوع دوم پنیر پیتزای پروسس است که چربی و پروتئین به کار رفته در آن منشاء لبنی (مانند روغن کره، کازئین و کازئینات) دارد؛ اما در نوع گیاهی آن، منشاء چربی، گیاهی و پروتئین آن، لبنی است.
معمولاً پنیر پیتزای پروسس دارای 15 درصد چربی، 18 درصد پروتئین و یک درصد نمک است که اگر حاوی چربی گیاهی باشد، پروتئین آن 17 درصد خواهد بود. نوع کم چرب پنیر موزارلا نیز 18 درصد چربی و نوع پرچرب آن 22 درصد چربی، 17 درصد پروتئین و یک درصد نمک دارد.
همچنین پنیر پیتزا حاوی ترکیبات دیگری مانند ویتامین های B6، B12، A، E، K، منیزیم مس و روی ولی به مقدار کمتر است.
پیشگیری از عوارض پنیر پیتزا
استفاده همزمان پنیر پیتزا با سبزیجات فراوان باعث می شود مواد ناسالم آن کمتر جذب خون شود و در نتیجه مضرات آن کاهش می یابد. چربی موجود در پنیر پیتزا از نوع خوبی نیست چرا که این چربی، از نوع اشباع شده و ترانس است. اسید چرب ترانس، پروسه کش دار شدن پنیر پیتزا را افزایش و در حقیقت فرایند کش دار شدن پنیر پیتزا، کیفیت آن را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد. اسید چرب ترانس موجب تخریب رگ های خونی می شود به همین دلیل، به بیماران قلبی توصیه می شود تا حد امکان از پنیر پیتزا استفاده نکنند یا همراه با سبزیجات فراوان استفاده کنند. استفاده همزمان پنیر پیتزا با سبزی های پخته یا خام فراوان، باعث می شود مواد ناسالم پنیر پیتزا کمتر جذب شود.
یک برش 100 گرمی پنیر پیتزا حاوی ترکیبات زیر است:
انرژی 300 کیلو کالری
کربوهیدرات 2/2 گرم
قند ساده یک گرم
فیبر رژیمی یک گرم
چربی 22 گرم
پروتئین 22 گرم
کلسیم 500 میلی گرم
فسفر 350 میلی گرم
پتاسیم 80 میلی گرم
سدیم 630 میلی گرم
ریبوفلاوین 0.5 میلی گرم
تیامین 0.4 میلی گرم(ویتامین گروه B)
نیاسین 3.4 میلی گرم (ویتامین گروه B)
فولات 96 میکروگرم
سلنیوم 25 میکروگرم
به بیماران قلبی توصیه می شود تا حد امکان از پنیر پیتزا استفاده نکنند یا همراه با سبزیجات فراوان استفاده کنند. استفاده همزمان پنیر پیتزا با سبزی های پخته یا خام فراوان، باعث می شود مواد ناسالم پنیر پیتزا کمتر جذب شود.
برویم سراغ انواع مختلف پنیر. انواع پنیر، چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟
در یک طبقه‌بندی، پنیرها به 2 گروه انعقادی و فراپالایش تقسیم می‌شوند. در تهیه پنیرهای انعقادی یا کوآگوله مانند پنیرهای سنتی لیقوان به شیر، آنزیم اضافه می‌شود و افزودن پنیر مایه موجب لخته شدن کازیین شیر می‌شود و پروتئین‌های نامحلول رسوب می‌کنند. سپس پنیر آبگیری شده و به آن نمک زده می‌شود. در این روش برای تهیه یک کیلوگرم پنیر 10 کیلوگرم شیر لازم است.
این روش تولید پنیر به‌صرفه است؟
در پنیرهای فراپالایش، بازدهی بیشتر است و از میزان کمتر شیر مقدار بیشتری پنیر تهیه می‌شود و تا 40 درصد چربی در پنیر می‌ماند و در نتیجه این محصولات انرژی بالاتری دارند. همان پنیرهای صبحانه.
یکی دیگر از انواع پنیر، پنیر آبی است که گفته می‌شود در تهیهاش از نوعی کپک استفاده می‌شود. مصرف این کپک ضرری ندارد؟
در این پنیر از نوعی قارچ به نام پنیسیلیوم روک فورتی که یک کپک بی‌خطر و بی‌ضرر است استفاده می‌شود که موجب تغییر رنگ سبز و آبی پنیر می‌شود و طعم و مزه کپکی به آن می‌دهد.
پنیرهای فرآوری‌شده مانند پنیر پیتزا معمولا چرب هستند و نمک بالایی دارند اما صنعت این امکان را دارد که آنها را نیز رژیمی تولید کند.
بعضی پنیرها را می‌شود سرخ کرد و حرارت داد؛ مثلا پنیر موزارلا وقتی حرارت می‌بیند، شکل خود را حفظ می‌کند ولی بعضی پنیرها مانند فتا روی حرارت آب می‌شوند؛ چرا؟
این موضوع به دلیل فرآیند حرارتی است که هنگام تهیه پنیر روی پروتئین‌های آن انجام می‌شود و پنیر را در برابر حرارت مقاوم می‌کند.
