آیا ائمه اهل بیت علیهم السلام همانند امروز برای امام حسین(ع) عزاداری می کردند؟
مرکز «الابحاث العقائدیه» نوشت: اولین مجلس عزای امام حسین (ع) را امام زین العابدین(ع) در مسجد جامع اموی در شام برگزار کردند؛ امام در این مسجد به خطبه خوانی پرداخت و شهادت پدر بزرگوارشان را خبر دادند و سپس ویژگی ها و صفات امام حسین(ع) را برشمردند و به تشریح مظلومیت آن حضرت پرداختند در حالی که مردم در اطراف ایشان گریه می کردند.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی «مرکز الابحاث العقائدیه»، این مرکز همچنین نوشت: علامه مجلسی از یکی از معاصران موثق خود نقل کرده است: «هنگامی که پیامبر اکرم(ص) قتل فرزنش حسین(ع) و مصائب آن حضرت را به حضرت فاطمه (س) خبر دادند، آن حضرت به شدت گریست و گفت: «پدرم! شهادت حسین(ع) چه زمانی است؟» و پیامبر گفت: «در زمانی که من، تو و علی نیستیم» و در این هنگام حضرت فاطمه بر شدت گریه اش افزود و گفت: «پدرم! چه کسانی بر او می گریند؟ وچه کسانی به عزاداری برای او پایبندند؟ پیامبر(ص) گفت: «ای فاطمه! زنان امت من بر زنان اهل بیت من و مردانشان بر مردان اهل بیت من گریه می کنند و نسل به نسل در هر سال تجدید عزا می کنند تا اینکه قیامت می آید و آنگاه تو برای زنان شفاعت می کنی و من نیز برای مردان، و هر کس از آنها که بر مصیبت امام حسین(ع) گریه کند، دستش را می گیریم و اورا وارد بهشت می کنیم».
مرکز مذکور درادامه با تاکید بر اینکه روایات بسیار زیادی وجود دارد که تاکید می کند ائمه علیهم السلام هنگام فرا رسیدن ماه محرم غم و اندوه خود را به اشکال مختلف ابراز می کردند، در ادامه نوشت: مساله مهمی وجود دارد که باید به آن توجه داشت و آن هم حالت ائمه علیهم السلام و محاصره آنها و تحت نظر بودن آنها از سوی دولت اموی و عباسی است. مواضع این دو دولت نسبت به ائمه اهل بیت بر کسی پوشیده نیست؛ به همین دلیل دیده نمی شود که امام مجلس عزای عمومی برگزار و همانند اکنون نسبت به آن دعوت کند؛ زیرا تحت کنترل و محاصره کامل دولت بود و می خواست خودش را حفظ کند و ماموریتی را انجام دهد که از او خواسته شده بود بنابراین عزاداری آن زمان را مانند امروز نمی بینیم.