(خداوند) حكمت و بینش را به هر كس بخواهد (و شایسته ببیند) مى دهد و به هركس حكمت داده شود، همانا خیرى فراوان به او داده شده است و جز خردمندان (از این نكته) متذكّر نمى گردند.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب، استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه 269 سوره بقره پرداخته است.
(خداوند) حكمت و بینش را به هر كس بخواهد (و شایسته ببیند) مى دهد و به هركس حكمت داده شود، همانا خیرى فراوان به او داده شده است و جز خردمندان (از این نكته) متذكّر نمى گردند.
* نکته ها
«ألباب» جمع «لُبّ» به معناى مغز است و به همه انسان ها «اولوا الالباب» نمى گویند، بلكه تنها به خردمندانى مى گویند كه عقل خود را بكار گیرند و راه زندگى و سعادت واقعى خود را بیابند.
حكمت را به معنى معرفت و شناختِ اسرار و آگاهى از حقایق و رسیدن به حقّ دانسته اند كه خداوند به بعضى از افراد به خاطر پاكى و تقوا و تلاش عطا مى كند، تا آنان وسوسه هاى شیطانى را از الهامات الهى باز شناخته و چاه را از راه و شعار را از شعور تشخیص دهند و این خیر كثیر است.
در روایات مى خوانیم: حكمت، معرفت و تفقّه در دین است. حكمت، اطاعت از خدا، شناخت امام و پرهیز از گناهان كبیره است. [تفسیر نورالثقلین، ج1، ص287]
* پيام ها
1- گرچه مال و ثروت خیر است، ولى خیرِ كثیر، داشتنِ دید و قدرت تشخیص است. كسانى كه از آن خیر انفاق كنند به خیر كثیر مى رسند. «انفقوا...یؤتى الحكمة»
2- شیطان وعده ى فقر، و خداوند وعده ى مغفرت و فضل مى دهد. امّا تشخیص و انتخاب هر یك از این دو راه، حكمت لازم دارد. «یؤتى الحكمة»
3- همه ى دنیا متاع قلیل است، [متاع الدنیا قلیل« نساء، 77»] ولى حكمت خیر كثیر است. اگر همه امكانات مادّى فداى دستیابى به حكمت و بینش صحیح گردد، ارزش دارد. «فقد اوتى خیراً كثیرا»
4- حكمت هدیه اى كلیدى و مادر همه ى خیرات است. هركه آن را داشت چیزهاى زیادى خواهد داشت. «ومن یؤتى الحكمة فقد اوتى خیراً كثیراً»
5 - هر كسى به ارزش حكمت پى نمى برد. «مایذّكّر الاّ اولوا الالباب» دنیاگرایان بر مال و آمار و محاسبات مادّى تكیه مى كنند و سود و زیان را بر اساس مادّیات مى سنجند، ولى دوراندیشان عاقل و راه شناسان اندیشمند، از بعد دیگرى محاسبه مى كنند.
