خبرگزاری تقریب - قرائت قرآن ثمرات بی‌شماری دارد و احادیث نبوی و آثاری به جا مانده از صحابه و تابعین بر این مهم دلالت میکند.
برخی از ثمرات قرائت قرآن عبارتند از:
قاری قرآن هم‌نشین بزرگان و از بهترین مردمان است و درجه‌ای بالاتر از همگان دارد.
قاری از هر حرف قرآن حسنه‌ای می‌برد و حسنه تا ده برابر زیاد می‌شود.
قاری در سایه‌ی رحمت خداوند است؛ ملائکه به گردش حلقه می‌زنند و آرامش الهی بر او فرود می‌آید.
خداوند قلب قاری قرآن را منور و او را از تاریکی‌های روز قیامت محافظت میکند و سختی‌ها را از او دور می‌سازد.
قاری شمیمش عطرآگین و مذاقش گوارا است. هم‌نشین صالحی است که پارسایان به او نزدیک می‌شوند تا از رایحه‌اش کام جویند.
اندوه و پریشانی بزرگ او را نگران نمی‌کند زیرا در کنف حمایت قرآن است و قرآن برایش شفاعت میکند.
قاری قرآن باعث رحمت و بخشش پدر و مادرش می‌شود. به واسطه‌ی قرائتش خداوند آن دو را غرق نعمت‌هایش میکند و با انوار درخشانش می‌پوشاند.
قاری به درجه‌ی بالای بهشت دست می‌یابد و به منتهای نعمت می‌رسد.
صالحان و پارسایان به قاری قرآن غبطه می‌خورند و آرزو می‌کنند که کاش مانند او عمل می‌کردند و به درجه‌ی والای او نزد خداوند دست می‌یافتند.
قاری قرآن مشمول دعای مغفرت و بخشایش فرشتگان قرار می‌گیرد.
قاری قرآن به ریسمانی محکم چنگ زده است؛ شفای الهی شاملش می‌شود؛ از لغزش در امان است و از سختی‌ها رهایی می‌یابد.
قاری قرآن از خاصان و مقربان درگاه الهی است؛ به طاعت خدا عشق می‌ورزد و خاشعانه فرمانبرداری میکند.
در دنیا نیز به درجات بالایی دست می‌یابد؛ زیرا خداوند با قرآن گروهی را بالا می‌برد و گروهی را (که سرپیچی کردند) پایین می‌آورد.
قاری قرآن در نزد خدا جزء ذاکرین و قانتین نوشته می‌شود.
رسول خدا در روز قیامت برای قاری قرآن شهادت می‌دهد.
کسی که در قرآن مهارت دارد در روز قیامت با فرشتگان مقرب و پاک محشور می‌شود.
شیاطین از قاری قرآن دور می‌شوند و از خانه‌اش بیرون می‌روند.
قاری قرآن عقل و خردش منور و قلبش سرشار از حکمت است و سرچشمه‌ی علم و دانایی می‌شود.
قاری قرآن پرتوی از نبوت دارد (فقط به او وحی نمی‌شود).
عامل به قرآن با نابخردان با نادانی رفتار نمی‌کند زیرا قرآن در سینه‌ی اوست و او را از خشم و تندی باز می‌‌دارد.
دل‌ها و خانه‌ها با قرآن آباد می‌شود و خیر و برکت آنها را فرا می‌گیرد.
قرائت قرآن باعث خشوع و فروتنی قلب و پاکی نفس می‌شود.
قاری قرآن از خدا طلب میکند و خداوند با فضل و کرمش او را اجابت میکند.
خداوند اهل قرآن را در نزد خاصان خود ذکر میکند و چه فضل و شرفی از این بالاتر است.
قرآن اهلش را بی‌نیاز میکند و آنان را به سعادت و بهروزی می‌رساند و همان گونه که صاحب مال با مالش احساس خوشبختی و بی‌نیازی میکند.
https://taghribnews.com/vdcgxy9wnak9t34.rpra.html
