امام جماعت منطقه آروا اوگاندا در گفت وگو با خبرگزاری تقریب مطرح کرد:
یکی از راهکارهای ایجاد اتحاد احترام متقابل پیروان مذاهب است
تعصب کورکورانه، طرد و برخوردهای خشن با مخالفان عقیدتی از آنجا نشات می گیرد که فرد اعتقاد خود را صحیح و اعتقاد دیگران را باطل می داند.
اشتراک گذاری :
شیخ شعبان ابوجعفر امام جماعت منطقه آروا اوگاندا در گفتگو با تقریب با بیان اینکه یکی از راهکارهای ایجاد اتحاد، احترام متقابل پیروان مذاهب مختلف با یکدیگر است، بیان داشت: هر چند اختلافات مذهبی عمیق باشد، اما این اختلاف نظرها نباید نتایج عملی خشونت باری بین مسلمانان در پی داشته باشد و حساب اختلاف دینی و عقیدتی از حساب رفتار و حقوق اجتماعی مخالفان کاملا جدا است. و اختلاف در مذهب به تنهایی اثری در حقوق اجتماعی مسلمانان ندارد.
شیخ شعبان ابوجعفر در ادامه افزود: از منظر قرآن کریم تعصب کورکورانه، طرد و برخوردهای خشن با مخالفان عقیدتی از آنجا نشات می گیرد که فرد اعتقاد خود را صحیح و اعتقاد دیگران را باطل می داند، تا جایی که به خود اجازه می دهد برای از بین بردن آنان اقدام کند. اما نگاه قرآن به انسان ها بر این مبنا قرار دارد که اعتقاد انسان متکی به عوامل گوناگونی است. محیط تولد، پدر و مادر، احساسات و فهم مختلف، شرایط تاریخی و اجتماعی و جغرافیایی و فرهنگی که همه اینها در عقیده انسان تأثیر می گذارد و به صورت گریز ناپذیر شرایطی را به وجود می آورد که فردی در محیط زندگی تابع این مذهب و فردی در محیط دیگر تابع مذهب دیگر می شود.
او با بیان اینکه با چنین تحلیلی از درک های متفاوت انسان ها در فهم حقایق علمی و معارف دینی و اختلاف شرایط و فضاها، اختلاف دینی طبیعی به عنوان واقعیتی اجتناب ناپذیر تلقی می گردد، افزود: قرآن کریم به هر 2 عامل توجه دارد، هم جایی که اختلاف ، نتیجه شرایط طبیعی و نکات پیشین است، و هم جایی که در اثر سرکشی، طغیان، دشمنی و سرپیچی از حق اختلاف به وجود می آید، اما واقعیت آن است که عمده این اختلاف ها در جوامع ناشی از ناآگاهی، انکار حقیقت و از روی سرکشی نیست و نتیجه طبیعی و منطقی محیط و تربیت و از قبیل اختلاف دسته نخست است.
به گفته شیخ شعبان ابوجعفر اسلام با چنین مفروضی توصیه می کند مسلمانان باید با یکدیگر با مدارا و الفت و آرامش و نگهداری و رفتار خوب و خویشتن داری و اجتهاد در راه علم و معرفت رفتار کنند، این تنها راه ممکن برای جذب مردم به دین و در ادامه پیروی از اصول آن یعنی وحدت و همبستگی دینی و اجتماعی است.
